Mannen lopen vandaag hand in hand, vrouwen ook, en de brug over de IJssel bij Westervoort wordt maandagavond in regenboogkleuren aangelicht. “De buurgemeente van Arnhem doet dit uit protest tegen de mishandeling van twee homoseksuele mannen zondag in die stad”, zo laten burgemeester en wethouders weten.
Ik hoef hier niet op te schrijven dat al die symboliek natuurlijk helemaal niet gaat helpen tegen het schelden, het geweld en niet te vergeten de angst die homo’s in Nederland inmiddels door intolerantie dagelijks ervaren, want dat weet iedereen wel. Maar de reacties als ik dat zou zeggen zijn dan wel altijd aardig, mensen als Petra Stienen, of Alexander Pechtold, of elke willekeurige lolbroek die vandaag zijn collega bij de hand nam zegt dan: “nee, maar niks doen is ook zo makkelijk!” Dat is altijd het argument, waarmee je, zoals Oscar Wilde zei: ‘de luxe van een emotie kunt ervaren zonder er de prijs voor te betalen’. Even een homo, maar zonder te weten hoe het ‘s avonds laat tijdens het uitgaan is, laat staan zonder tanden in mond.
Maar zeg dat wel, niks doen was nog nooit zo makkelijk. En je kunt het een half uur over jou laten gaat, op die foto, want met hand in hand lopen laat je zien dat jij iets ‘durft’, kijk maar, gewoon op het Binnenhof, gewoon voor het kantoor. Bij klaarlichte dag, omdat het kan. Iedereen die er naar moet kijken, omdat het ook nog eens een landelijke actie is, vindt het ijdel, opportunistisch en wordt doodmoe van die Hollandse dadendrang zonder ballen. Maar dat zegt bijna niemand, want er zijn net twee jongens in Arnhem (en Eindhoven en dagelijks wel ergens) heel erg mishandeld en you can’t argue met emoties, dus uit respect voor die jongens laten we die clowneske solidariteit ten koste van slachtoffers maar voor wat die is.
Het hand in hand initiatief is in feite een slecht geëvolueerde ‘stille tocht’, zoals we die nog kennen uit de dagen van Meindert Tjoelker en Joes Kloppenburg, eind jaren negentig. Toen werd de saamhorigheid, de ‘dit nooit meer’ sentimentaliteit een toevluchtsoord voor mensen die helemaal niets durven te doen aan onrecht, onveilige gevoelens. Dat is een zware last die dan even afgetild wordt.
De brug is dus verlicht vanavond, en straks binnen de gemeente zal het ongetwijfeld gaan over wanneer er niét verlicht wordt. Als hetzelfde slachtoffer weer geslagen wordt? Als het weer in dezelfde stad gebeurt, als het gebeurt maar we houden het onder de pet? Hoe erger het wordt, hoe minder licht. Dat is erger dan niks doen.
Blij dat dit kan in Nederland, hand in hand met collega @SalimaBelhaj #allevrouwenhandinhand #allemannenhandinhand @barbarabarend ??? pic.twitter.com/gXFNs2rFlc
— Petra Stienen (@petra_stienen) 3 april 2017
