“But if you decline then on you is the guilt of the Copts” – Mohammed
Ik schrijf dit op de dag dat er maar liefst twee koptische kerken in Egypte zijn gebombardeerd en er tientallen doden en gewonden zijn gevallen. De omvang van deze twee terroristische aanslagen kunnen zelfs de main stream media niet meer ontkennen, hoewel het lijden van de kopten in Egypte lange tijd is genegeerd. De aanslagen die men niet groot genoeg lijkt te vinden worden overigens nog altijd niet gemeld. Voor het weekend was er de aanslag in Stockholm, Zweden. Bij Pauw aan tafel zei terrorisme-deskundige Bakke dat terrorisme ‘iets’ met de islam te maken heeft, Van de Berge, presentatrice van Een Vandaag, had een andere deskundige in de studio die ook wist te melden dat het ‘iets’ met de islam te maken heeft. Noch Pauw, noch Van de Berge, vroeg wat dat ‘iets’ dan inhoudt overigens.
Het artikel op de pagina van de NOS over de aanslagen op de kopten in Egypte gaat dan weer wél heel uitvoerig in op wat Palmzondag nu precies is, maar wat het ‘iets’ is waarom moslimterroristen (koptische) christenen doden daar brandt men zich liever niet aan. Tijdens de kerstdagen zag je eenzelfde reactie; kerstmarkten liepen een ‘risico’ maar waarom juist christelijke hoogtijdagen een hoog risico dragen voor een islamitische terroristische aanslag, dat hoor je dan weer nergens. Men kan er niet meer omheen, ook omdat nieuwsredacties inmiddels weten dat het publiek zich niet meer wijs laat maken dat het niets met de islam te maken heeft, maar echte duiding volgt er nooit. Overigens; zelfs in academische theologische boeken staat te lezen hoe tolerant de islam is ten opzichte van andere religies dus er is daar ook nog wel wat aan waarheidsvinding te doen, lijkt mij.
Volgens de overlevering haatte Mohammed het kruis en wilde hij dat het overal vernietigd werd. De islamitische eschatologie (eindtijdvoorspelling) leert dat de Moslim Jezus, Isa, terug zal komen en het kruis zal breken. Het pact van Omar, de tweede kalief, schreef voor dat er geen enkel kruis te zien mocht zijn, iets wat overigens nog altijd zo is in Saudi Arabië waar het kruis niet zichtbaar gedragen mag worden. Saladin, een moslimleider uit de twaalfde eeuw, gebood dat elk kruis verwijderd zou worden van elke kerktoren in Egypte. In onze tijd kwam er een video van IS uit waarin zij stelden dat zij Rome, als hoofd van de christelijke kerk, zouden veroveren, alle kruisen zouden breken en dat zij angst zouden zaaien in de harten van de kruisaanbidders.
In de video waarin IS eenentwintig koptische christenen onthoofdt op een strand zeggen zij aan het begin van de video: “Dit is een boodschap in bloed voor de mensen van het kruis.” De koptische slachtoffers in de video zeggen allemaal voor zij sterven dat Christus heer is (Ya Rabbi Yasou), essentieel want dat is nu net wat de islam ontkent en dit wordt gezien als de allerergste zonde die er bestaat binnen de islam, shirk (soera 4:48 en 4:116). Dat betekent het aanbidden van iets of iemand anders dan God of met hem iets of iemand associëren. Dit is ook de reden dat er door islamitische terroristen zoveel kerken en kruisen met de grond gelijk gemaakt worden, zelfs kruisen op graven moeten het ontgelden. In Irak werd zelfs een kist opengemaakt en de kruisen weggehaald en vernietigd. Vernietiging van kruisen, aanvallen op mensen die een kruis dragen zijn er geweest in Pakistan, Italië, Turkije, de Malediven, Frankrijk en nog veel meer landen.
De islam ontkent dat Christus aan het kruis is gestorven en ook dat het mogelijk is dat iemand sterft voor de zonden van anderen. Gek genoeg zijn er dan weer hadith (wat Mohammed gezegd zou hebben) die schrijven dat moslims, zelfs zij die de ergste zonden hebben begaan, een Jood of een christen zullen krijgen die voor hen zal branden in de hel (Sahih Muslim 6665, 6666 en 6668). De superioriteit van de islam tegenover alle andere religies wordt beschreven in de koran met als toppunt het moeten betalen van de jiziya voor christenen en Joden. Dit was een vorm van belasting die de zogenaamde “mensen van het boek” (Joden en christenen) konden betalen als keuze. De keuzemogelijkheid bestond uit: bekeer je tot de islam, sterf of betaal de jiziya. Dat laatste overigens niet zomaar, nee betaal de jiziya daar hoorde bij dat je als christen of Jood je vernederd en gekleineerd moest voelen.
De jiziya is onlosmakelijk verbonden met de jihad; wanneer de jiziya niet betaald werd, beschouwden de islamitische overheersers de overeenkomst als gebroken en volgde er straf. De mannen konden worden gedood, hun bezittingen van hen afgenomen en hun vrouwen en kinderen konden tot slaaf worden gemaakt.
De goddelijke status van Christus en zijn dood aan het kruis zijn de grootste verschillen tussen christendom en islam. Nu weet ik dat er onmiddellijk apologeten zullen zijn die gaan uitleggen hoe tolerant de islam is ten opzichte van andere religies of dat er islamitische teksten zijn die bewijzen dat christen zijn geen shirk is, het zij zo. Feit is dat er ook evenveel teksten zijn die het tegenovergestelde schrijven en het wordt tijd dat er eindelijk eens inhoudelijk gesproken wordt over de haat die maar al te vaak uitmondt in geweld tegen christenen en hun kerken en symbolen zoals wij afgelopen weekend maar weer eens hebben kunnen zien.
Annabel Nanninga schreef op TPO eerder dit weekend dat zij een beroep doet op moslims om verantwoordelijkheid te nemen en met een oplossing voor het geweld te komen. Hirsi Ali bepleitte eerder al een soort reformatie binnen de islam. Hoewel ik het idee zeer sympathiek vind, lijkt het mij onmogelijk. Het verschil tussen Bijbel en koran zit hierin dat de Bijbel zelf al kritiek levert; Mozes geeft aan dat hij het volk niet kan leiden omdat hij een man heeft doodgeslagen, koning David wordt door de profeet een spiegel voorgehouden en ziet zichzelf en zijn eigen wandaden onder ogen, de wet overspelige vrouwen te stenigen wordt door Christus beantwoordt met de woorden die iedereen kent: “Gij die zonder zonden zijt, werpe de eerste steen.” Jezus zegt ook in Mattheus 12:31 dat iemand die spreekt tegen de zoon des mensen (Jezus zelf) vergeven zal worden, anders dan de blasfemiewet in Leviticus (saignant detail is dat Christus zelf beschuldigd werd van godslastering).
Kritiek op Mohammed is strafbaar binnen de islam (koran 33:57, Sahih Bukhari 3:106, Ibn Abbas beschrijft hoe een vrouw die Mohammed beledigde werd neergestoken terwijl ze een kind op schoot had), de koran zelf schrijft (Soera 33:36) dat het niet aan de gelovigen is, wanneer Allah en zijn boodschapper (Mohammed) een zaak hebben besloten, een andere keuze te maken.” Zonder kritiek op Mohammed en zijn gedrag, het geweld dat hij gebruikte en zelf vergoelijkte, zonder kritiek op de koran, het eeuwige en onveranderlijke woord van de islamitische god, gaat dat niet gebeuren.
Blijft over dat wij, ongelovigen, ons scholen in de islam en de teksten van de koran, hadith en sira. De kapotte langspeelplaat van moslims en islam apologeten: 1 het staat er niet, 2 ja maar het Oude Testament, 3 jij spreekt geen Arabisch dus begrijp je het niet, moet maar eens worden doorbroken. Het wordt tijd dat opiniemakers, columnisten, journalisten, politiek leiders durven zeggen waar het op staat en dat zij die kritiek durven hebben niet meer worden weggezet als haatzaaiers of racisten en dat er eindelijk eens gesproken gaat worden over dat ‘iets’ dat islam heet in alle openheid. Wij kunnen het ons niet veroorloven dit niet te doen, weg te kijken of ons nog langer zand in de ogen te laten strooien. Dat heeft dit weekend wel weer bewezen.
