Er is een nieuwe recordhouder dwaze petities op het web. Wie die dingen wel eens voorbij ziet komen, weet dat je dan van goede huize moet komen. Hollywood B-sterren Danny Glover en Mark Ruffalo doen een verzoek aan het Franse volk om toch vooral op Jean-Luc Mélenchon te stemmen bij de aanstaande presidentsverkiezingen, zowel in de eerste als in de tweede ronde. Want Trump. Er zijn al 8000 steunbetuigingen, de meeste uit Frankrijk zelf.
Mélenchon is de Franse Fidel Castro, zoals ik eerder schreef. Dat verklaart andere initiatiefnemers van de petitie: Chavéz-fanboy Oliver Stone (Franse moeder!) en anti-Amerikaanse en antisemitische Amerikaanse jood Noam Chomsky. Wat Pamela Anderson in dit gezelschap doet, geen idee. Ze was vorig jaar wel in de Assemblée op bezoek (de Franse 2e Kamer) om tegen ganzenlever te protesteren. Bij mijn weten eet Mélenchon die gewoon. Communist zijn heeft nog nooit een Fransman tegengehouden om kaviaar en wijn van twee mille per fles te nuttigen, of om dierenleed te steunen, zolang je er iets lekkers voor op tafel krijgt.
Ook Chomsky was in Frankrijk vorig jaar, op uitnodiging van b-universiteit ‘Paris Lumières’. Omdat hij in tegenstelling tot Anderson een chagrijnige oude kerel is (hobby: Israël met nazi-Duitsland vergelijken) weigerde de Assemblée hem te ontvangen, hetgeen tot een kwade petitie heeft geleid.
Mélenchon deed vijf jaar geleden ook al mee aan de presidentsverkiezingen, maar deze keer heeft hij de rode vlaggen ingewisseld voor de driekleur. Zijn campagneslogan van toen: ‘Prenez le Pouvoir‘, (‘grijp de macht’), heeft hij ingewisseld voor: ‘La France Insoumise‘. Lezers van het boek ‘Soumission’ (‘Onderworpen’) van Houellebecq weten wat hij bedoelt: Frankrijk niet onderworpen. Een bizarre kreet voor iemand die ongeremde immigratie uit alle landen voorstaat, of ben je een xenofobe racist als je dat vindt?
Aan de volgende uitspraak uit 2012 wordt Mélenchon liever helemaal niet meer herinnerd: ‘Notre chance, c’est le métissage‘. (Uitleg: ‘métissage’ is het mengen van rassen: zwart op wit, beurre-Frans voor lichtgetint- met wit of zwart, enzovoort. Chance weet u wel.) Mélenchon is zo iemand die het als klein kind zo moeilijk heeft gehad, door kwaaie ouders en gepest op school, dat hij er een bloedhekel aan zijn eigen volk aan heeft overgehouden. Dit zei hij ook: “Arabieren en de Berbers hebben de wetenschap, de wiskunde en het vak van medicijnen naar Europa gebracht.” Dan weet u dat, als u weer eens iets racistisch of islamofoobs zegt over lichtgetinte landgenoten. Zij waren het wel die ons uit de grotten getrokken en echte kleren aangedaan hebben. Zegt Mélenchon. Zijn economische programma zal zowel Frankrijk als Europa rechtstreeks die grotten weer induwen, maar een grootverdiener uit Hollywood zit daar niet mee.
Er zijn vier kandidaten van belang over, ieder met bijna een kwart van de kiezers achter zich. ‘Er is geen legitieme uitkomst mogelijk’, merkte een Franse krant op, ‘want driekwart van het electoraat zal gegarandeerd ontevreden zijn’. Fransen zijn niet snel tevreden. Waar zijn de tijden dat de Gaulle op zijn sloffen de eerste ronde won?
Als koploper -met een paar procent- Macron wint, is dat het minst slechte dat Frankrijk kan gebeuren, is zo’n beetje de heersende mening. Dat gaat lekker, men beschouwt de vijf jaar Hollande ook al als een volledige mislukking. Hij eindigt met maar zeven of acht procent van de Fransen die hem nog ziet zitten. Hollande was de man die nooit een echte baan had voor hij president werd, nu krijgen we een president waar hooguit een kwart van de Fransen zich in kan vinden, met een kleine, maar sinds enkele weken niet meer te verwaarlozen kans dat er een crypto-communistische volksmenner uit de bus komt.
Beste lezer, is dit nu het eerste stuk over de verkiezingen waarin de naam van een zekere dame niet voorkomt? Mooi! Zij wordt het toch niet.
