Nederland is een prachtland, een welvarend land, met de gelukkigste mensen op aarde. Gezelligheid is het belangrijkste woord, weerdeskundigen hebben het over wel of geen terrasweer, en het sociale glijmiddel is geen koffie maar bier.
Nederland koestert diversiteit, elke individu hoort er bij. Er wordt met een democratische gretigheid naar elke mening geluisterd. Gesprekken worden gevoerd en men luistert naar wat er werkelijk wordt gezegd. Niets wordt uit context gerukt en om gebroken harten wordt uiteraard niet gelachen. Mensen lopen met rechte ruggen over straat, blaken van zelfvertrouwen, groeten elkaar vriendelijk, ook als ze elkaar niet kennen. Lachende, voldane gezichten zijn op elke straathoek te bespeuren en de grenzen staan wagenwijd open want er is genoeg plek voor iedereen, dus kom er maar gezellig bij.
“Biertje?”
Vrouwen zien er mooi en vrouwelijk uit want ze zijn niet bang om op hun uiterlijk te worden beoordeeld. Mannen zijn echte krijgers, ze gaan recht op hun doel af en strooien met complimenten naar al dat overvloedig vrouwelijk schoon. Er wordt heel wat afgeflirt in Nederland! Gewoon ‘voor de leuk’.
“Valt hier nog wat te neuken?”
Goeiedag wordt met humor begroet, want gezinnen zijn een hoeksteen van de samenleving, waar iedereen zijn in cement vastgezette plek kent.
Kinderen worden aan een feitelijke opvoeding onderworpen, ze leren al heel vroeg dat de zon niet uit hun kont schijnt. Ouders geven hun kroost een goede start in het leven, ze worden voorbereid op het grote werk, het meedoen met het spel der grote mensen. Een leven waarin al hun dromen werkelijkheid zullen worden, en die dromen zijn gelukkig ook erg divers en niet zoals daar, in het buitenland, waar iedereen alleen maar beroemd wil worden; gewoon, omdat ze het waard zijn.
Als je 18 bent dan ben je in Nederland officieel volwassen. Je mag stemmen, drank in het openbaar nuttigen, trouwen zonder toestemming van je ouders en meedoen met de grote mensen. Kortom: je hoort er helemaal bij.
Als 18-jarige zweet je al van af je vierde op allerlei levensrichting bepalende schooltoetsen. Je wilt excelleren, met een zesje ben je niet gauw tevreden. Jouw ambities worden gesteund, iedereen krijgt gelijke kansen om er iets van te maken, ongeacht hun afkomst, huidskleur, geslacht, seksuele geaardheid, bankrekening of intelligentieniveau. Hoe slimmer hoe beter! Als je ook nog eens een harde werker bent en NRC Handelsblad leest dan kom je er wel. Lief kind, welkom! Het leven wordt vanaf nu alleen maar beter voor je, dus maak je borst maar nat.
Iedereen in Nederland leert al vroeg in het leven om zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen, ongeacht de situatie. “Ik ben zo jaloers”…(op iets waar iemand hard voor heeft gewerkt) is iets wat je zelden hoort. Succes wordt toegejuicht, want we zijn met z’n allen zo ontzettend trots op elkaar. We helpen waar we kunne en behandelen iedereen precies zoals wij daar buiten zelf behandeld willen worden, want we zijn adelaars en geen kakelende, roddelende, naar de grond turende kippen. We hebben het overzicht, zichtbare horizon is noch het eindpunt, noch een eindbestemming.
Hoge pieken! We hebben diepgang. Constant over anderen lullen, om onze eigen leegte te vullen, daar hebben we geen behoefte aan. We bruisen van ideeën, we hebben een visie, we geven elkaar de ruimte om onszelf (en elkaar) te laten, ontplooien. Strek je maar lekker uit, spreid je vleugels, ‘the sky is not even the limit’. Zie de symboliek der dingen, leer ervan, geef het door. Neem niets al te persoonlijk, want daar gaat het niet om, ‘see the bigger picture’, je bent een belangrijk onderdeel van dit geheel.
Met dubbele maten wordt in Nederland niet gemeten, alle rechten gelden voor alle mensen, of ze nou links, rechts, of veilig onpartijdig zijn. Nederlanders zijn goed opgeleide mensen met een onafhankelijke geest. Ze denken na en tellen minimaal tot tien tot ze iets doen of zeggen. In een slachtofferrol zul je ze niet gauw vinden want daar is men te trots voor en eer is alles.
Minderheden hebben het niet voor het zeggen.
Nederland koestert zichzelf. Het beschermen van eigen cultuur, doorgaan met het cultiveren ervan, is een prioriteit, een luxe, die we ons kunnen veroorloven. We steken met z’n allen onze handen uit de mouwen en onze grote bekken houden we goed op slot. We nemen onze ruimte in dus hoeven we niet te schreeuwen om gehoord te worden. We denken voordat we iets zeggen, en zeggen iets pas nadat we er goed over hebben nagedacht.
Over elkaar oordelen we niet, dus opbouwende kritiek hoeven we aan niemand te verstrekken; en als we dat doen dan zeggen we het recht in je smoel, zonder enig vleugje van lafheid. Elke dag leren we er iets nieuws bij, we weten dat we niet alles kunnen weten. We zien altijd voorbij ons eigen gelijk, we zijn flexibel, we passen ons aan waar nodig. Onzeker zijn we niet, dus arrogantie hoeft niet.
We hebben ons zo goed voortgeplant sinds de jaren vijftig, dat moet wel iets betekenen. We moeten wel het centrum van het universum zijn, het kan niet anders. Het buitenland zit om ons heen, de wereld is heel klein, na ons de zondvloed.
We zien de bomen door het bos waar anderen het bos niet meer zien. We zijn niet te klein voor het tafellaken, wél te groot voor het servet. Als een bok op de haverkist zitten we op de staatskas, en hoe roder de lap, hoe doller de stier, dat werk.
Er wordt ons vanaf de baarmoeder al verteld dat het alleen heel even, en alleen heel even in het begin, even pijn doet, daarna wordt het beslist lekker. Doorzetters komen altijd klaar met alles wat ze ondernemen, want ze ze werkend doeltreffend en puffen door, tot het gaatje.
Wat ben ik een gelukkig mens om hier te wonen!
