Vanaf begin dit jaar werk ik voor Randstad uitzendbureau als vuilnisophaler voor gemeentereiniging Oss. Een kunstenmaker als ik moet toch door middel van reële geuren en kleuren tot inspiratie komen. Mijn artistiek en productief motto: “Inspiratie is des buitenwereld, nimmer des binnenwereld.”
En de power die je er lichamelijk en van krijgt is daarbij uitermate stoer. Aan het imago van vuilnisman zijn, wordt wereldwijd –as we speak – hard gewerkt.
Vuilnis wordt immers steeds meer als grondstof gezien en niet als afvalligheid. Dus: carrièremogelijkheden in deze deugdzame sector te over. Het is beslist geen stinkende business! Misschien alleen op een letterlijk zintuiglijk niveau.
Die steek ik maar in mijn vuilniszak! Grondstof voor de dichtkunst terwijl men zich van zeven tot vijf dienstbaar maakt voor de lokale gemeente! Geweldig. Dit is voor mij echt deugen dat het een aard heeft. Met je werk fysiek de smerigheid uit de gemeente wegtrekken en tegelijkertijd als hobbydichter spiritueel de smerigheid uit de goegemeente mogen wegtrekken. Mooie roeping heb ik toch.
Alwaar Ralph Posset als Bosschenaar één pleerol voorziet met zijn handtekening, heb ik (buiten privé) met mijn handen inmiddels welgeteld 36724,5 pleerollen ingestraald. In zowel woord als daad. Voor geïncarneerde dichterlijke vrijheid van arbeidsbetekenis, moet men altijd met Nielsje Kolman uit Oss bellen.
Juist, een vuilnisman ruimt op, al hetgeen de mens uiteindelijk wil vergeten. Een troostvol beroep, snik.
