Schrijftalent Paul de Leeuw heeft een column in het AD, een positie die hij onlangs ter discussie heeft gesteld, zo blijkt uit zijn jongste pennenvrucht. De Leeuw hekelt het besluit van AD-hoofdredacteur Hans Nijenhuis om de tuigvlogger Ismail Ilgun in dienst te nemen bij de krant, en bespot het gedrag van Nijenhuis bij DWDD:
Gedurende de verdere uitzending probeert de treitervlogger contact te maken met zijn baas. Maar die stuitert van de weeromstuit bijna het ‘bankje’ uit. “Dit is geiler dan een marathon lopen!” denkt-ie en is totaal niet meer bezig met de treitervlogger. Dat is toch een beetje eng, zo’n treiterpositivo.
De eerste vlog op de AD-site toont de treitervlogger bij hangjongeren in de Rotterdamse wijk Spangen. Waar de hoofdredacteur zelf of andere witte journalisten niet zomaar binnen kunnen komen. Ik denk dat net afgestudeerde journalisten een moord zouden plegen om ook in die wijken te vloggen. Helaas: ze hebben die niet gepleegd of iets anders crimineels uitgehaald , dus ben je niet echt aantrekkelijk voor deze krant.
De Leeuw voelde zich niet meer thuis bij de krant, zo blijkt uit het vervolg van zijn relaas:
De laatste tijd hebben er, naar mijn mening, nogal wat stuitende dingen in de krant gestaan. Eerst de bedreiging dat het AD ook Wilders premier kan maken van Nederland als Rutte geen interview geeft. Daarna de heksenjacht op de vermoede relatie tussen Dionne Stax en Humberto Tan. En vervolgens de berichtgeving dat Haagse scholen de christelijke paasviering afzwakken, dat toch anders in elkaar bleek te zitten.
Hij overwoog dan ook op te stappen. Nijenhuis heeft hem overgehaald dat niet te doen, met een beroep op pluriformiteit binnen de krant. Toch chic. En de gewetensnood van Paul de Leeuw was kennelijk niet nijpend genoeg.
