Voordat ik beginnen met schrijven moet ik even een toepasselijk nummer van Nirvana opzetten. In de tijd dat ik dit artikel schrijf, ga ik een flink aantal keer ‘Rape me‘ horen. Oké, laat ik nu maar beginnen met wat inhoudelijke dingen te schrijven. Waarschijnlijk heb ik al een aantal mensen boos gemaakt, voordat ze überhaupt het artikel gelezen hebben. “Meisje, wil je wel even luisteren? Weet je wel hoe beledigend dit stuk is naar vrouwen die werkelijk seksueel geweld hebben meegemaakt?”
Ik kan erin komen, want ik ben zelf slachtoffer van seksueel geweld. Nee, niemand heeft me verkracht. Ik weet wel hoe het is om tegen mijn wil aan mijn haar meegesleurd te worden en als ik me niet had losgevochten weet ik niet wat er was gebeurd.
Weet je wat ik veel aanstootgevender vind dan grapjes over verkrachting? Dat veel dames de definitie van ‘verkrachting’ proberen te verruimen, zodat zij zelf in de slachtofferrol kunnen kruipen. De Anne Fleur Dekkers, Mei Li Vossen, Rosanne Hertzbergers en Loes Reijmers ben ik inmiddels een beetje zat. Ze doen net of ze vrouwen te hulp schieten, terwijl ze het alleen voor zichzelf doen. Links ging vroeger om het opkomen voor de zwakkeren in de samenleving, nu gaat het erom hoe jij jezelf de zwakkere van de samenleving kan maken. Daarom zeg ik ook altijd bewust dat ik klassiek-incorrect links ben.
Natuurlijk is het internet niet lief, but if you can’t take the heat, go back to the kitchen! Als iemand een seksueel getinte grap op het internet maakt schreeuwen sommige dames meteen dat ze ‘virtueel verkracht’ zijn. Ik beweer niet dat GeenStijl en de Column van Theo Holman over Anne Fleur netjes zijn, maar door het woord ‘verkrachting’ of ‘aanranding’ te gebruiken verlies je de discussie. Hebben jullie überhaupt wel door wat die woorden inhouden? Weten jullie hoe het voelt om onder de blauwe plekken te zitten omdat iemand je waardigheid heeft afgepakt? Ja, het maakt mij boos dat jullie zonder blikken of blozen zulke heftige woorden gebruiken. Daarmee spuug je mensen in het gezicht die in het echte leven zijn verkracht of aangerand.
Veel studies zouden beweren dat 1 op 4 of 1 op 5 vrouwen op Amerikaanse Universiteiten verkracht of seksueel geïntimideerd zouden zijn. Dat is in sommige gevallen dus nog meer dan in Congo, een land waar de meeste verkrachtingen ter wereld voorkomen. Hoe kan dat toch? De studies die men citeert om een ‘verkrachtingscultuur’ in het Westen te bevestigen gaan in de eerste plaats over ‘seksuele intimidatie’. Ook wordt in de desbetreffende studies de respondenten niet direct gevraagd of ze intimidatie, misbruik of verkrachting hebben meegemaakt. Er wordt bijvoorbeeld gevraagd of deze dames seks hadden terwijl ze daarvoor alcohol of andere drugs hadden genuttigd. Dan kom je al snel op een hoog aantal. Maar er wordt niet gevraagd of die vrouwen wel of niet in staat waren om toestemming te geven.
Ook wordt er onder andere gevraagd of de respondenten ooit hebben meegemaakt dat iemand tegen ze loog om seks te krijgen. Een andere vraag is: “Heb je seks met iemand gehad omdat ze valse beloften maakten terwijl ze wisten dat ze die beloftes niet na konden komen?” En ze stellen ook deze vraag: “Heeft iemand geprobeerd seks met jou te hebben door te laten zien dat hij ongelukkig is?”
Dit telt dan allemaal als ‘verkrachting’ of ‘aanranding’. Natuurlijk zijn ook die dingen vervelend of intimiderend, maar het is niet hetzelfde als ‘aanranding’ of ‘verkrachting’. Ik zal er een link erbij doen van een van die rapporten zodat je zelf je conclusie kunr trekken. Dit rapport gaat uit van 1 op 5 vrouwen die seksueel geweld meemaakt. ( )
Door verkrachting serieus te bagatelliseren tot ‘spijtige seks’ of ‘fappende knulletjes’ doe je het woord schade aan. Ook kan dit heel schadelijk zijn voor mannen. Er zijn al genoeg heren die onterecht voor de rechtbank moesten verschijnen omdat ze vals werden beschuldigd van aanranding of verkrachting. Als de beschuldiging van verkrachting dan niet waar bleek te zijn was het vaak een ‘vergissing’ of ‘een grapje’. En vat gebeurt er met de valse beschuldiger? Vaak gaat die gewoon vrijuit. Waarom worden dit soort meiden niet aangepakt? Werkt gelijkheid niet beide kanten op?
We leven nog steeds in een maatschappij waar men denkt dat vrouwen het enige slachtoffer van huiselijk geweld verkrachting zijn. Ben je door je vrouwelijke partner in elkaar geslagen? Vrouwen zijn toch zoveel zwakker, dus dan moet je echt wel een mietje wezen. Ja, vrouwen zijn net zo goed schuldig aan huiselijk geweld.
Ik kwam een onderzoek tegen uit de Verenigde Staten, dat uitgevoerd was op de universiteit in Missouri. Daaruit blijkt dat 43% van de ondervraagde mannen wel eens seks tegen zijn wil heeft gehad. In 95% van de gevallen was het een vrouw die als agressor werd aangeduid. Bij 18% werd ook gebruik gemaakt van geweld. Je bent een man, dus dan wil je het toch? Dat is meestal de gedachte en daarom neemt men het niet serieus. Iemand die echt voor gelijkheid is zou hier evengeod aandacht aan besteden.
Vaak heb ik het idee dat vrouwen niet meer gewend zijn om met mannen te gaan. Ook merk ik dat mannen vrouwen met fluwelen handschoentjes moeten behandelen, ‘want mannen zijn al zo gemeen’. Het ironische is juist dat vrouwen meer gemene opmerking naar elkaar maken op internet dan mannen naar vrouwen. Ja, daar is inderdaad onderzoek naar gedaan en dat onderzoek staat hier. Sowieso: in een gezonde relatie geef je elkaar gewoon shit. Natuurlijk zit er wel een nuance in de manier waarop, maar sommige mannen scheppen een band door op een gekscherende manier kutopmerkingen naar elkaar te maken.
Natuurlijk kan iemand rekening houden met jouw gevoelens, maar er is een verschil tussen vragen en bevelen. Je hoeft niet alles te pikken, maar doe jezelf een plezier en leef het leven met een knipoog. Geloof me, daar wordt het een stuk leuker door. Daardoor kunnen we misschien ook écht seksisme beter aanpakken en daar wil ik me graag voor inzetten. Zet je eigen ego een keer opzij. Het gaat er echt niet om hoe goed jouw moraal is. Laat het eens een keer écht om de zwakkere in de samenleving draaien in plaats van om jezelf. Laten we de mensen helpen, die echt kapot gaan aan seksueel of huiselijk geweld. Als jij je eigen gevoelens altijd het belangrijkste vindt, doe je niet alleen jezelf tekort, maar ook al de mensen waarvoor je zegt te vechten.
