Voor u geknipt uit de Telegraaf:
“Elke keer na een aanslag komen die mantra’s weer die de massa moeten sussen. Het was zo’n aardige jongen. Zijn moskee was zo gematigd. Het kwaad zal niet overwinnen. Liefde heeft het laatste woord. De locoburgemeester van Manchester: ’Wij zullen de terroristen verslaan door al onze diverse gemeenschappen te laten samenwerken en met wederzijds respect.’ Na een minuut stilte begon een vrouw ’ Don’t Look Back in Anger’ te zingen. Alsof er geen reden was tot woede.
RTL Nieuws noemde dat een ’kippenvelmoment’. Inmiddels krijg ik kippenvel van de pijnlijke nietszeggendheid van die praatjes. Ze staan precies voor het tegenovergestelde. Die jongen was niet aardig, de moskee niet gematigd, het kwaad wint voortdurend in bloedbaden jegens burgers, liefde wekt de slachtoffers niet tot leven. En als we zo goed terroristen konden verslaan door diversiteit en respect, dan was dat allang gebeurd en stond zo’n locoburgemeester niet meer na het opblazen van jonge meisjes politiek correct te kwijlen.”