De standaard reactie van vele mensen na een terroristische aanslag is om de social media vol te gooien met uiterst nuttige berichten. Opvallend is dat deze berichten bij bepaalde mensen vaak niet gaan over steunbetuiging aan de slachtoffers en nabestaanden. Nee, want dat zou logisch zijn en logica staat nou eenmaal niet erg hoog in het vaandel bij onze deugmensjes die vastgeklampt zitten aan hun eenhoorn in hun reis over de regenboog. Deze mensjes komen op voor de echte slachtoffers, de moslims. Zij krijgen het pas echt te verduren met alle ‘islamofobie’ van de rechts-extremisten. Er zijn zelfs talloze facebook-pagina’s zoals ‘meld islamofobie’, ‘meldpunt islamofobie en discriminatie’, ‘exposing islamophobia‘, ‘stop islamofobie’ etc. etc. Zoals verwacht claimen zij het monopolie op de slachtofferrol na een terroristische aanslag en dit wordt dat ook hard aangemoedigd door onze eenhoornruiters. Deze aanslagen hebben volgens hun namelijk helemaal niets met de islam te maken en iedereen die anders beweert is een islamofoob.
Maar, lieve deugmensjes, ik heb nieuws voor jullie. Net als de eenhoorn bestaat islamofobie helemaal niet. Echt niet? Nee, echt niet.
Volgens de DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) is een fobie een aanhoudende overdreven of onredelijke angst die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid of verwachting van een specifiek object of een specifieke situatie. De blootstelling aan een fobische prikkel veroorzaakt altijd een directe angstreactie. Deze kan zich uiten in een paniekaanval. Kenmerken van een paniekaanval zijn een verhoogde hartslag, zweten, beven, korte ademhaling, gevoel van verstikking, druk op de borst, misselijkheid, duizeligheid, angst om dood te gaan of om de controle te verliezen etc. etc. De persoon ziet wel in dat de angst overdreven of onredelijk is en hij/zij zal de fobische situatie zoveel mogelijk mijden. Dit kan in ernstige mate het dagelijks leven belemmeren.
Denk aan arachnofobie (angst voor spinnen). Iedereen weet dat spinnen niks doen (op die enkele giftige spin na dan). Zodra de persoon met arachnofobie geconfronteerd wordt met een spin, al is het maar een foto van een spin, zal hij/zij de symptomen van een paniekaanval vertonen. De persoon vlucht weg en de symptomen nemen gestaag af. De persoon in kwestie koppelt deze afname aan de afwezigheid van de spin. In werkelijkheid treedt deze afname van paniekreacties ook op in aanwezigheid van de spin. Vandaar dat exposure therapy toegepast wordt bij de behandeling van een fobie. De patiënt wordt geleidelijk aan steeds meer blootgesteld aan de spin en vluchten is niet toegestaan. De patiënt zal de afname van de paniekreactie in het bijzijn van de spin ervaren en de fobie zal afnemen. Uiteindelijk zal de patiënt zonder problemen een spin op zijn/haar hand kunnen laten lopen.
Neem nou een paniekaanval in aanwezigheid van een leeuw. Is dit dan een fobie? Nee, het is superlogisch om in paniek te raken en weg te vluchten van iets dat jou wil doden. Dit gedrag dient dan ook absoluut niet afgeleerd te worden door middel van exposure therapy. Daarom valt er ook niet over islamofobie te spreken, aangezien er iets te vaak in de Koran opgeroepen wordt om de niet-moslims te vermoorden. Daarbij komt ook nog eens kijken dat dit successievelijk wordt uitgevoerd door iets te veel moslims.
Is de angst voor de islam dan irrationeel? Absoluut niet. Mensen lijden dan ook niet aan paniekaanvallen wanneer ze geconfronteerd worden met (aspecten van) de islam. Behalve misschien op het moment dat een haatbaard naast je ‘Allahu akbar’ roept. Deze paniekaanval is dan volkomen rationeel aangezien je dan in levensgevaar bent, dus is er geen sprake van een fobie. Daarbij komt de term ‘islamofobie’ precies nul keer voor in de DSM-IV. Nog een indicatie voor de totale onzin van de term. Hetzelfde geldt trouwens voor xenofobie.
De reden van het bestaan van dit ongefundeerde foutieve begrip is tweevoudig. Ten eerste is het bedoeld voor moslims om in de slachtofferrol te kruipen. Dit is niet iets nieuws. De ‘profeet’ Mohammed deed dit namelijk ook. Als je de Hadith erop naslaat kun je zien dat Mohammed op deze manier macht verkreeg in Medina. Dit slachtoffer-complex is een kenmerk van een anti-sociale persoonlijkheidsstoornis, oftewel, een psychopaat. In Mekka, waar Mohammed begon met zijn ideologie te verspreiden, was hij niet succesvol. Daarom ging hij naar Medina en mat zichzelf een slachtoffer-complex aan waardoor hij meer voor elkaar zou krijgen en zo meer macht kon vergaren.
Dit is precies de tactiek die de moslims tegenwoordig toepassen. Het is dan ook niet voor niets dat moslims opgedragen wordt een wapenstilstand te handhaven zolang zij in de minderheid zijn. Zodra ze zijn gegroeid in aantallen en in de meerderheid zijn is een voortzetting van de jihad verplicht. Tijdens deze wapenstilstand worden zij geacht ‘taqiyya’ toe te passen. Dit is het misleiden van de niet-moslims om zo meer macht te vergaren. Je zou kunnen stellen dat dit door de deugmensjes aangemoedigde slachtoffer-complex een vorm van taqiyya is.
Een tweede reden van het gebruik van de foutieve term ‘islamofobie’ is om islam-critici de mond te snoeren. Op elke vorm van kritiek op de islam wordt dit label namelijk geplakt. Het is zelfs zo erg dat er in Canada een paar maanden geleden een wet is aangenomen, motion 103, die islamofobie strafbaar stelt zonder dat islamofobie hierin gedefinieerd wordt. Als het daadwerkelijk over een fobie zou gaan, zou dit een erg dubieuze wet zijn. Het stelt een psychische aandoening strafbaar. Dat is net zoiets als een depressie strafbaar stellen. Natuurlijk gaat het hier niet om een fobie, maar om kritiek op de Islam.
We zijn er intussen al wel achter dat rechters tegenwoordig een betekenis van een woord compleet kunnen veranderen. Net zoals de rechters in Nederland die de Marokkanen tot ras hebben benoemd in de rechtszaak tegen Wilders. Daarbij doet Facebook tegenwoordig aan censuur over kritiek op de islam. Regelmatig worden islam-kritische posts van bijvoorbeeld Tommy Robinson en Paul Joseph Watson door Facebook verwijderd. De Facebook-pagina van Imam Tawhidi, de Wilders-achtige Imam waar ik eerder over schreef, is door Facebook in zijn geheel verwijderd vanwege zijn islam-kritische posts. Openlijke doodsbedreigingen aan islam-critici zijn daarentegen geen enkel probleem voor Facebook. Die laten zij gewoon staan.
Naast Facebook-censuur zijn er tegenwoordig steeds meer vormen van censuur, denk bijvoorbeeld ook aan de gecensureerde tweet van Geert Wilders in Duitsland. En natuurlijk niet te vergeten zijn de moord op Pim Fortuyn en Theo van Gogh de meest lugubere vormen van censuur geweest. Nee, kritiek op de islam wordt niet getolereerd, ook niet door de deugmensjes.
Maar waar komt deze angst voor kritiek vandaan? Als we de DSM-IV erop naslaan zien we dat een angst of intolerantie voor kritiek in hoge mate voorkomt bij een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Narcisme is niet aangeboren, maar een aanleg hiervoor wel. Veel mensen denken dat narcisme inhoudt dat iemand van zichzelf houdt, maar het is in werkelijkheid veel breder en complexer. Narcisten ervaren elke vorm van kritiek als een nederlaag en een persoonlijke aanval op hen. Ze kunnen hier dan ook vrij agressief op reageren. Zij leven namelijk met het idee dat zij superieur zijn aan alles en iedereen. Ze denken boven de wet te staan en dat heel de wereld om hen draait. Ze verzamelen alleen mensen om hen heen die hen aanbidden en gelijk geven. Mensen die de narcist durven te bekritiseren worden uitgesloten of zelfs vermoord.
Narcisme is een opvallend terugkomend thema binnen de islam. Als je de Koran en de Hadith erop naslaat is narcisme erg vaak terug te vinden bij Mohammed zelf. Dit zou een verklaring kunnen zijn voor de hoge mate van antisemitisme in de islam. De joden hebben Mohammed destijds veel bekritiseerd en zelfs gepest om zijn beweerde profeetschap. De joden kwamen met talloze argumenten waarom Mohammed een fraudeur zou zijn. Als reactie hierop kwam Mohammed met antisemitische verzen en onthoofdde hij eigenhandig in een dag tijd 800 joodse mannen. Dit alles hoogstwaarschijnlijk omdat hij geen kritiek kon verdragen.
Zijn alle moslims dan meteen narcisten? Niet direct nee, maar ze worden wel gevoed met deze eigenschappen. Aangezien Mohammed de perfecte persoon is volgens de islam, zijn er veel moslims die dit narcistische gedrag niet alleen kopiëren, maar dit ook van jongs af aan met de paplepel ingegoten krijgen. Veel moslims hebben nooit geleerd kritisch te zijn of zelf na te denken. Het verbod op kritiek is precies de reden waarom de islam nooit heeft kunnen hervormen en bijvoorbeeld het Christendom wel.
Maar waarom doen instanties als Facebook en de Canadese overheid mee aan deze overdreven intolerantie jegens kritiek op de islam? Je zou bijna denken dat hun motieven vanuit angst zijn. Angst voor de islam? Zonder kritiek, hebben we gemerkt, is er namelijk geen vooruitgang. Kijk naar alle landen waar censuur heerst en waar het een grote bende is. ‘Islamofobie’, oftewel, kritiek op de islam, komt in de praktijk dus eigenlijk neer op culturele vooruitstrevendheid, iets dat in de islam onbekend is.
Vrijheid van meningsuiting en kritiek zijn een van de belangrijkste grondrechten van de vrije samenleving. Belangrijker dan het ‘recht om niet gekwetst te worden’ door middel van ‘islamofobie’. En iedereen die hier te intolerant voor is moet maar eens bij zichzelf nagaan of hij/zij wel past in een vrije samenleving. Kritiek leveren op een moordlustige ideologie is namelijk geen uiting van angst, maar iets waarvoor je ballen nodig hebt en waar je recht op hebt. De enige angstigen hier zijn de deugmensjes die geen kritiek durven te leveren en anderen de mond willen snoeren. Als je dan per se over islamofobie wil spreken, is dat het ten voeten uit: de angst om de islam te bekritiseren.
