Opinie

Repost, 1 jaar later: waar blijft onderzoek naar haat, dreigementen, opruiing tegen andere prominenten?

01-06-2017 12:24

 

Dit is een repost van een jaar geleden. Aangezien er inmiddels wel mensen tot achterlijk hoge straffen zijn veroordeeld voor het kwetsen van Sylvana Simons maar het OM nog altijd helemaal niets heeft gezegd over de vele, vele, vele andere opiniemakers, journalisten, columnisten, cartoonisten, schrijvers of gewoon zomaar burgers met ‘de verkeerde mening’ die dagelijks net zo erg worden belaagd, bedreigd, beledigd, geïntimideerd, gestalkt, lastig worden gevallen en waartegen wordt opgeroepen tot geweld, waartegen haat wordt gezaaid en waartegen wordt opgeruid omdat wat ze zeggen kennelijk het verkeerde is kan deze open brief (u mag hem integraal overnemen) opnieuw worden geplaatst. Maar het OM komt binnenkort met een antwoord, want het OM is er voor iedereen en voor de wet is iedereen gelijk. Toch? OM?

 

Geacht OM,

Vandaag vernam ik dat het OM met Sylvana Simons ‘wil praten’ omdat ze zoveel haat en dreigementen over zich heen krijgt en het OM ‘wil weten hoe ze zich daarbij voelt’ met de intentie de aard van de reacties te ‘onderzoeken’.

Prima natuurlijk, maar ik heb in de tien jaar dat ik nu online werk als journalist en opiniemaker (onder andere Geenstijl, TPO) evengoed te maken met precies dezelfde haat en precies dezelfde dreigementen om precies dezelfde reden: een mening die anderen niet bevalt. En dan ben ik zelf zelden prominent in beeld, wat de haat en intimidatie nog beperkt houdt.

Ebru Umar

Maar al mijn collega’s, vrienden en bekenden die in hetzelfde veld werken als ik moeten zich dagelijks een onophoudelijke stroom haat, intimidatie, laster en dreigementen laten welgevallen. Niet zelden moet er ook aangifte worden gedaan omdat niet alleen de persoon zelf maar ook zijn of haar kinderen of familieleden worden bedreigd.

Goede voorbeelden van mensen die het regelmatig moeten ontgelden zijn Annabel Nanninga en Ebru Umar, opiniemakers die dagelijks de nodige aantoonbare hoeveelheid (seksistische want vrouw) haat en dreigementen over zich krijgen uitgestort. Ebru Umar kan zelfs niet meer terug naar haar huis in Amsterdam omdat ze teveel wordt bedreigd door met name Turkse Nederlanders. Alleen maar omdat ze een mening heeft die anderen niet zint.

Overigens houden zowel politie als justitie zich nu intensief met de bedreigingen aan het adres van Ebru Umar bezig, nu wel, maar daarvoor moest Umar wel eerst door de president van Turkije worden opgepakt. Ik kan mij niet herinneren dat het OM in het verleden ooit interesse heeft getoond voor de grote hoeveelheid haat aan het adres van Umar, ook al heeft Umar zelf er altijd alles aan gedaan om duidelijk te maken wat de aard, ernst en hoeveelheid van de intimidatie is.

Oneindig aantal slachtoffers van haat en intimidatie

En dan zwijg ik nog over de mensen van publieke omroep Powned. De reden dat hun verslaggevers tegenwoordig niet meer altijd met een roze plopkap de straat op gaan laat zich raden. Voor sommige mensen, inclusief beveiligers en gezagsdragers, is de naam ‘Powned’ alleen al voldoende om zich te misdragen.

Zo is de lijst met mensen die eveneens last hebben van ‘haat en intimidatie’ oneindig: ik ken PVV-politici die hebben moeten rennen voor hun leven omdat ze in de verkeerde straat terecht waren gekomen, openlijke PVV-stemmers die meerdere malen hun ruiten ingegooid zagen worden, columnisten die niet meer op Facebook en twitter zitten omdat ze de stroom aan haat en dreigementen niet meer aankunnen, mensen die ervoor kiezen geen gebruik meer te maken van social media omdat ze de hoeveelheid laster die volgt op hun uitlatingen niet meer vinden opwegen tegen het nut van social media en bij een organisatie als het CIDI werken betekent automatisch accepteren dat je elke dag op social media wordt uitgescholden. Met name op racistische en discriminerende wijze.

Voor het gemak zwijg ik verder de over aantoonbare laster, leugens en haat die voortdurend wordt verspreid via een door VARA-leden betaalde website van de publieke omroep. De hypocrisie van een publieke omroep die zegt voor een ‘verschillige’ samenleving te staan maar online kennelijk niets anders aan journalistieke activiteiten kan bedenken dan alles en iedereen haten die met Geenstijl, Powned of TMG heeft te maken lijkt me evident.

Geen watjes of beroepsklagers

Begrijp me goed, ik wil hiermee niet klagen of jammeren over hoe gekwetst ik ben of over hoe gekwetst anderen zijn. We zijn geen watjes of beroepsklagers. Ik weet dat het werk wat ik doe nou eenmaal nadelen met zich meebrengt en mijn collega’s en vrienden kiezen eveneens welbewust voor de risico’s van het vak. We kunnen de hitte aan, zo niet dan verdwijnen we wel uit de keuken.

De reden dat bovengenoemde personen niet ook, net als Sylvana Simons, dagelijks op televisie komen vertellen welke haat ze nu toch weer over zich heen hebben gekregen is niet alleen dat programmamakers genoemde personen doorgaans liever negeren (want verkeerde mening) maar vooral de opvatting dat ons beroep nadelen heeft die je maar gewoon moet slikken omdat ze toch nooit zullen verdwijnen. Je kunt elke dag klagen over de nadelen van je werk, maar elke dag daar over klagen maakt nog niet dat het anders wordt. Liever besteden wij onze energie aan ons werk dan aan klagen over de nadelen. Wij wél.

Maar ik vind wel dat als het OM kennelijk van Sylvana Simons wil weten ‘hoe ze zich onder al die haat en dreigementen voelt’ het OM ook eens aan vele, vele, vele andere prominenten, politici, mediamakers, opiniemakers, journalisten, schrijvers, cartoonisten, advocaten, BN’ers of gewoon burgers die hun democratisch recht uitoefenen lid te zijn van een partij of er voor uitkomen op een bepaalde partij te stemmen zou moeten vragen wat het ‘met die mensen doet’ om steeds maar weer haat over je uitgestort te krijgen.

Vice-premier Lodewijk Asscher

Het lijkt er nu namelijk heel sterk op dat het OM alleen is geïnteresseerd in ‘haat en intimidatie’ als het onder de noemer ‘racisme’ valt, terwijl de haat van Turken en Marokkanen tegen Joden, Ebru Umar en Annabel Nanninga, de haat van moslimradicalen tegen ongelovigen, de intimidatie van zogenaamd ‘fatsoenlijke’ mensen tegen medewerkers van Geenstijl, TPO, Powned, de Telegraaf, Elsevier en vele andere media en de al jaren aanhoudende online laster van enkele verwarde maar obsessieve stalkers op social media of de terreur van zogenaamde anti-racisten die privé-gegevens plaatsen van iedereen die zij zien als ‘racist’ en daarbij expliciet oproepen tot geweld eveneens een aard heeft die ‘een juridisch onderzoek’ waard is, die eveneens veel met de betrokken personen doet en die, in sommige gevallen, eveneens racistisch en discriminerend van aard is.

Sterker nog, onze eigen vice-premier Lodewijk Asscher vindt als het om ‘racisme’ en ‘discriminatie’ gaat dat ‘er sancties moeten volgen’ en als het om de uitlatingen gaat die gericht zijn tegen Sylvana Simons deze uitlatingen ‘strafrechtelijk moeten worden onderzocht’. Over de dagelijkse bedreigingen aan het adres van zijn collega-politici van de PVV is Asscher stil. Over de bedreigingen aan het adres (en zijn kinderen) van GeenStijl-redacteur Jan Roos zegt Asscher helemaal niets. Over de haat en intimidatie die tienduizenden burgers dagelijks op social media over zich heen krijgen heeft Asscher kennelijk geen mening. Die zijn kennelijk geen justitieel onderzoek waard. Daarvoor zijn sancties helemaal niet noodzakelijk.

Niet ‘racistisch en discriminerend’ genoeg meneer Asscher? Sinds wanneer is ‘racisme en discriminatie’ een voorwaarde om hen die de wet overtreden actief te vervolgen?

Lachwekkend

Kennelijk is Asscher alleen nog de vice-premier van mensen die worden ‘gediscrimineerd’ omdat ze hun mening uiten. Kennelijk is het OM er niet om alle burgers te beschermen, maar alleen de burgers die vanwege hun huidskleur, seksuele voorkeur, geloof of sekse te maken krijgen met ‘haat en intimidatie’. De rest van de burgers mag keer op keer bij de politie aangifte proberen te doen om vervolgens te moeten aanhoren dat ‘haat, intimidatie, stalking of bedreigingen via social media nou eenmaal erg moeilijk zijn te bewijzen en een zeer lage prioriteit hebben’. Als het al lukt een afspraak te maken met een politiebureau dat geopend is, de agent bereid is de aangifte op te nemen en de aangifte niet ‘verdwijnt’ door een onhandige stagiaire of in een miljarden kostend maar nog altijd problematisch ICT-systeem, that is.

Het is dat ook ik, samen met alle andere burgers, het salaris betaal van officieren van justitie en van onze vice-premier. Anders zou het naast zorgwekkend en hypocriet gerust lachwekkend kunnen worden genoemd.

 

Dit is een open brief. Het staat iedereen vrij deze te delen, copy-pasten op eigen website, etc. Een link naar TPO waarderen we erg.