Sinds de desastreuze presentatie van de Xbox One in 2013 -dat meer werd gepositioneerd als een entertainment center dan iets wat games afspeelt- is Microsoft de jaren erna in full damage control. Dat betekende voor deze presentatie een barrage aan aankondigingen van exclusieve games. Alhoewel op die exclusiviteit wel wat af te dingen valt.
Microsoft leidde bijna alle games in met de kreet dat het een launch exclusive zou zijn. Je zou daarbij denken dat het spel alleen op de Xbox One uitkomt, maar dat is niet het geval. Launch exclusives zijn simpelweg games die (iets) eerder op een specifieke console uitkomen, maar nog steeds ontwikkeld zijn voor meerdere platformen. Fundamenteel anders dus dan een echte exclusieve titel die specifiek voor de hardware is gemaakt. Waar Microsoft dus vooral goed in is, is het sluiten van cynische deals met ontwikkelaars.
Er waren eigenlijk maar drie grote games waarvoor exclusiviteit opgaat: Forza 7, Sea of Thieves en Crackdown 3. Forza, hoe fraai ook, voelt al jaren als een verplicht nummertje om nieuwe hardware mee te showen. Ongetwijfeld weer de meest gedetailleerde autosim op de markt, maar nu zo voorspelbaar dat enthousiast erover doen op een podium misplaatst voelt. Het is de Fifa van de racegames geworden en mag inmiddels per memo worden doorgegeven.
De Crackdown 3-presentatie was als een geforceerd gezellige kraamvisite waarbij iedereen probeert af te leiden van het feit dat die baby in de wieg er niet uitziet. Er werd een hoop geroepen over destructie en explosieven, er was echt vuurwerk en Terry Crews probeerde ons en zichzelf hysterisch te overtuigen. Het kon allemaal niet maskeren dat dit spel te lang in ontwikkeling is en nu hopeloos verouderd oogt.
Alleen Sea of Thieves sprong eruit. Dit online piratenspel waarbij je met meerderen tegelijk schatten opduikt en zeeslagen uitvecht prikkelt de verbeelding. Maar of de schreeuwerige community van Xbox wel om kan gaan met een game die draait om samenwerking valt te bezien.
Tijdens de presentatie probeerde Microsoft doorlopend het bestaansrecht van hun aankomende upgrade, de Xbox One X, te rechtvaardigen. Een onhandige balanceertruc omdat gelijktijdig benadrukt moest worden dat alle games ook gewoon top spelen op je oude Xbox One.
Na deze onzekere stap in de toekomst deed het nog een onzekere stap in het verleden toen het aankondigde dat decennia-oude Xbox titels binnenkort ook te spelen zijn op Xbox One: een functie waar welgeteld niemand om vroeg.
De presentatie van Microsoft op de E3 verraadde een radeloos bedrijf dat geen idee meer heeft wat ze met games aanmoeten. Het deed denken aan de historische woorden van onze eigen minister president. Ook voor Microsoft lijkt visie kennelijk ‘als een olifant die het uitzicht belemmert’.
