“Zijn eerconflicten een geïmporteerd probleem?
Natuurlijk, deels is dat met migratiestromen meegekomen. Maar ik hecht eraan om het als een Nederlands probleem neer te zetten. Die conflicten raken niet alleen de eerstegeneratiemigranten, maar ook de derde en vierde generatie. Bij de politie komen veel jongeren die hier zijn geboren en in ernstig conflict komen met hun voorouders over hoe ze willen leven.
Vroeger merkten we bij de politie weleens de houding: dat doe je maar in je eigen land. Mijn weerwoord luidt altijd: dit ís hun eigen land. Dit probleem hoort nu ook bij Nederland. Professionals moeten hiermee leren dealen. Dit is onacceptabel geweld, dat moeten we aanpakken.
Welke vormen van eergeweld ziet de politie?
Alles, van bedreiging tot moord. In de loop der jaren zijn daar nieuwe termen aan toegevoegd, bijvoorbeeld vrouwelijke genitale verminking (vrouwenbesnijdenis), huwelijksdwang en huwelijkse gevangenschap. Daarbij zitten mensen – meestal vrouwen – die worden mishandeld of uitgebuit, in een huwelijk waarvan de partner niet instemt met een scheiding. Zij kunnen sociaal geen kant op. Je kunt niet weg, je kunt geen nieuwe relatie beginnen.
In sommige culturen is verkrachting reden tot uitstoting. Daar kan zo’n vrouw toch niets aan doen?
Het is heel hard om te zeggen, maar zulke vrouwen zijn damaged goods. Wie wil jou nog? Het groepsbelang prevaleert.”
Wederom harde ware woorden in de Volkskrant: criminoloog en antropoloog Janine Janssen schreef het boek Focus op eer, een naslagwerk voor politie en hulpverleners, over alle aspecten van eergerelateerd geweld in Nederland.
Zelf doet ze in dit interview (Blendle-link) ook wat aanbevelingen om met eergerelateerd geweld om te gaan: de Job Cohen-methode van boel bij elkaar houden, verbinding, geen polarisatie en het heeft niets te maken met de islam terwijl het ook echt geen geïmporteerd probleem is maar een Nederlands probleem.
Dat u niet denkt dat de nuance plotseling ontbreekt in de Volkskrant. Hoeft u uw abonnement eens een keer niet op te zeggen.
