De Telegraaf kopte vrijdag met datgene wat iedereen natuurlijk al wist, namelijk dat criminele asielzoekers niet alleen vaker dan niet de gerechtelijke dans ontspringen, maar dat deze feiten onder het ambtelijke tapijt worden geveegd- en dan met name feiten omtrent gepleegde misdrijven van lieden uit betrekkelijk veilige couscous- en kraaltjeslanden van de Noord-Afrikaanse persuasie. Denk aan het uitzwermende tuig dat zich tijdens de jaarwisseling 2015-2016 in Keulen aan vrouwelijke bezoekers tegoed deed en daar bij meerderheid mee wegkwam; denk aan de wekelijkse boefjesparade van lichtgetintiërs bij Opsporing Verzocht; denk ook aan het gemiddeld gemoedelijkheidsgehalte in elk willekeurig achterstandsconglomeraat bij u in de buurt, en u bent er: de praktijk van alledag.
Heeft u enig idee, lieve lezer, hoe driedubbelgenaaid een land waarin politie en justitie niet aan de aanpak van de problematiek toekomt om de doodeenvoudige reden dat men het weigert te constateren moet zijn? Enig idee hoe door en door verziekt een land moet zijn om gewoon glashard het enorme geweldsmonopolie bij die groepen niet als noemenswaardig of relevant te beschouwen en elk voorstel tot het broodnodige etnisch profileren met het gelijkheidsartikel in de hand van tafel veegt?
Zo’n land verdient het bijna om onder de voet te worden gelopen.
Wat men wél doet: zichzelf een rad voor de ogen draaien, niet-willen-zien, tot elke prijs niet, maar wel-willen-deugen, dat wel. Dat en een hele hoop gedraai, gebloos, gebijt en geblaat en elk ander sputtermechanisme dat hem ter beschikking staat om maar voort te blijven hobbelen op de ingeslagen weg.
Zoals te doen gebruikelijk zwijgt links in alle talen- waarbij ze niet alleen zichzelf een muilkorf omgespt, maar iedereen die niet onmiddellijk in de houding springt om de populisten wind uit de zeilen te nemen. Ondertussen zal rechts niet zeggen dat rechts het u had gezegd maar ze hééft het u gezegd- en Wilders twittert spoeddebat, hoewel iedereen wel weet dat de deelnemende partijen aan het verder helemáál niet moeizame formatieproces er niet over zullen peinzen om hun alras ingelaste vakantie te onderbreken voor iets dat ook zij eigenlijk allang wisten, namelijk dat criminele asielzoekers in feite carte blanche hebben zolang wegkijkers wegkijken.
Hoe dit verder gaat weet ook iedereen die geen oogkleppen draagt ter grootte van volgroeide watermeloenen. Het mag dus geen verbazing wekken, dit nieuwsfeit, en als het wél verbazing wekt, dan leeft u onder een steen ter grootte van een vliegdekschip. Dat de krant van wakker Nederland zo vriendelijk was om deze open deur voor u in te trappen doet daar niets aan af.
