Op 14 juli 1789 werd de Bastille in Parijs -het koninklijke fort en de koninklijke gevangenis- bestormd door het volk. Daarmee werd de Franse Revolutie in gang gezet, die uiteindelijk adel en koninklijke familie onder de guillotine zou brengen en van Frankrijk een echte demokratie zou maken.
Deze dag, Quatorze Juillet, is een nationale feestdag, zo ongeveer de belangrijkste kun je wel zeggen, met vuurwerk en feesten overal. En op deze dag geeft de president traditioneel een interview aan de gezamenlijke pers.
Maar Emmanuel Macron gaat daar als eerste mee breken. Hij doet het niet.
De reden die het Élysée gaf, was opmerkelijk. De gedachten van de president zouden te ingewikkeld zijn om in een interview weer te geven. Daar kwam het op neer. “De complexe gedachten van de president lenen zich slecht voor het spel van vraag en antwoord met journalisten” was de letterlijke tekst van het Élysée. En dat is dan weer een andere Franse traditie, van vòòr de revolutie: de koning sprak nooit tot het volk, want die zouden het toch niet begrijpen.
Macron heeft trouwens sinds zijn aantreden nog geen enkel interview gegeven, dat begint te schuren.
Al bij al is dit een vreemde zet van het Élysée, waar we zeker nog niet het laatste over hebben gehoord. Juist op de belangrijkste dag van de revolutie. Er is hier niet zoals bij ons een soort nep-democratie, waar op de achtergrond nog steeds mensen rondlopen die met ‘majesteit’ moeten worden aangesproken, waar je niet normaal tegen mag doen, en die recht hebben op enorme hoeveelheden geld van de gewone burger, zonder dat ze daar iets wezenlijks voor hoeven te doen of überhaupt zijn gekozen.
Uitgerekend op Quatorze Juillet gaat Macron zeggen dat journalisten zijn gedachten niet kunnen volgen, laat staan het plebs waarvoor die journalisten schrijven.
En er is een nieuw schandaaltje opgedoken over Macron: de president opende 29 juni een oud station in hartje Parijs, omgebouwd tot incubator voor start-ups. Mind you, het duurste stukje Frankrijk. Hij hield een toespraak, omringd door burgemeester Hidalgo, Xavier Niel, de meest succesvolle internetondernemer ooit van Frankrijk, en de jeugdige happy few, jonge ondernemers. De volgende woorden vielen verkeerd, niet bij zijn publiek, maar wel in de rest van Frankrijk:
Dans les gares, comme dans le monde, on croise «des gens qui réussissent et des gens qui ne sont rien.
Vertaald: “op stations, net als in de echte wereld, kruisen de paden van mensen die slagen in het leven en mensen die niks zijn”.
https://www.youtube.com/watch?v=yVw0zCu4X30
Let eens op hoe hij spreekt, al verstaat u het niet: als een dominee. In de kerk van de mondialisering, waar geen plek is voor de minder bedeelde. In Frankrijk houden ze daar helemaal niet van, zulk gedrag heeft ooit de revolutie veroorzaakt. Tot nu toe zwijgen de media over deze faux-pas, maar op Twitter is er al een serieuze shit-storm (zoek bv op Macron en gare -station-).
Het leek boven verwachting goed te gaan tot nu toe met deze president, al was er kritiek op het staatsieportret met links de Franse en rechts de Europese vlag. Nu begint het glazuur toch echt ernstig te barsten. De sociale media in Frankrijk draaien overuren. Als de president koninklijke trekjes gaat krijgen, zal het snel afgelopen zijn met hem. Daar houden ze hier niet van, anders hadden ze die Bastille ook wel met rust gelaten.
