Nog sneller dan we er aan gewend waren – die oneindige hoeveelheid verschillende geslachten die de wereld eindelijk tot een sociaal rechtvaardige plek zullen maken – is het al verboden (in Duitsland) om er grappen over te maken, nou ja, die aanwijzing is er nu. Misschien censureert twitter wel omdat ze in Duitsland ook wel snappen dat heel hard lachen om een collectieve geestesziekte met zelfgecreëerde ideeën over wat het menselijk geslacht is, niet helpt bij het afdwingen van respect en het bij wet vastleggen van hun recht op gekte.
Ik heb het expres niet over subjectieve ideeën, want dat veronderstelt een innerlijk referentiekader. Een houvast. Mis. De lijst met gendervoorkeuren die steeds vaker overal opduikt (Facebook kent een lijst met 71 gendertypes (in Engeland) maar ook de staat New York kent een officiele lijst van 31 ‘gendertypes‘) – wordt nu ook uitgebreid met genders die überhaupt niet meer berusten op ‘het idee’ man en vrouw (die tegenstrijdigheid in hun religieuze waan hebben ze nu een beetje ontdekt, want als man en vrouw een verzinsel is, is transgender dat in feite ook): bijvoorbeeld ‘two spirit’ (dus niet ‘two spiritS’), of gewoon ‘native Hawaiian’, of ‘Asian’. Ras is nu ook gender, zeg maar.
Die logica volgend zou de vraag ‘wat is uw gender?’ straks ook met: ik ben een boom, of een overleden boom, of de geest van een boom, beantwoord kunnen worden. Van de censuurwetgevers, social media en SJW’ers moeten we daar respect voor hebben, voor die diarree aan instabiele gevoelens die zich doodleuk een weg banen naar onze regelgeving, klaslokalen en rechtbanken. En kinderen misbruiken als de persoonlijke aandacht op dreigt te raken, mag ook allemaal.
Here’s a screenshot for my friends in Germany who are not allowed to see the offending tweet. pic.twitter.com/OCAikuM06o
— Pat Condell (@patcondell) 21 juli 2017
De lijst met ‘gendertypes’ – die ik dus alleen in een screenshot te zien krijg is afkomstig van ‘VIDA – Woman in Literary Arts’, een non-profit, feministische organisatie die ‘eraan werkt om ongelijkheid in de literaire wereld en gemarginaliseerde stemmen te laten horen, vooral mensen van kleur (het staat er echt), schrijvers met een handicap en LGBTQIA schrijvers’.
Ik kom natuurlijk nog uit die tijd van de sociaal onrechtvaardige wereld waarin schrijven ‘een revolutionaire daad’ was, een poging om je slachtofferrol te ontstijgen, het gewicht van de wereld wat te verlichten, maar ook mensen die niet iets goeds kunnen maken zonder over hun rolstoel of kleur te huilen, moeten iets goeds kunnen maken, vindt VIDA. En oh ja, tussen het haten van witte onderdrukkers door vinden ze taarten bakken ook heel leuk.
Happy #PiDay! Our pies are almost in the oven! Stay tuned for more info on the 2016 #VIDACount, coming soon! pic.twitter.com/qPxhHii7N9
— VIDA (@VIDA_lit) 14 maart 2017
