Vorig jaar zei PLO-leider Abbas in een toespraak dat Israëlische rabbi’s de waterbronnen van Palestijnen wilden vergiftigen. Dat was in het Europese Parlement, en hij kreeg een staande ovatie. Dit soort anti-semitische propaganda woekert door de geschiedenis als een kankergezwel, en beleeft nu in de islamitische wereld zijn hoogtij.
Joden gebruiken bloed van kinderen om matzes te maken, nog zo eentje.
En deze hoort u op dit moment wat vaker: joden willen de Al-Aqsa moskee ontheiligen! Palestijnen schreeuwen het van de daken, maar erg actueel is hij niet. De slogan bestaat al meer dan 90 jaar, en heeft niets te maken met de realiteit, noch met het huidige conflict over detectie-poortjes. Het is een oude antisemitische leugen, altijd weer goed om Arabieren op te zwepen en bloed te laten vloeien.
Begin jaren dertig werd deze Al-Aqsa strijdkreet voor het eerst gehoord in het Britse protectoraat dat nu Israël is, bedacht om haat te zaaien tussen de toch al ongemakkelijk samenlevende joden en Arabieren, die toen nog gewoon Arabieren en niet Palestijnen heetten. De Egyptische Moslim-broederschap zat erachter, en de aan hen geliëerde Groot-Mufti van Jeruzalem, Amin Al-Husseini, in 1921 door de Engelsen benoemd. Hij had toen net één jaar uitgezeten van de tien jaar gevangenisstraf die hij van diezelfde Engelsen had gekregen voor het ophitsen van de Arabische bevolking en het organiseren van pogroms tegen de joden.
Al-Husseini was de geestelijke vader van het Palestijnse volk, de leermeester van Yasser Arafat, en een groot bewonderaar van Adolf Hitler, met wie hij minstens één onderonsje had. Hoe Hitler afrekende met de joden van Europa, vond hij helemaal geweldig, en hij sprak met de nazi’s af om als de Engelsen eenmaal waren verslagen, samen de joden in Noord Afrika en het Midden Oosten te endlösen.
Zonder Al-Husseini zou het hedendaagse nieuws uit het Midden Oosten er wellicht heel anders hebben uitgezien. Misschien was er al lang vrede geweest. Hij haatte joden uit het diepst van zijn hart, was vastbesloten ze tot de laatste uit Israël te verdrijven, wat Hamas nog steeds wil, en hij wordt wel gezien als degene die min of meer eigenhandig antisemitisme een vast bestanddeel maakte van de Arabische cultuur.
Hij was geboren en getogen in Jeruzalem, maar vanwege zijn sympathie voor het Nazi regime moest hij het Britse protectoraat ontvluchten toen de oorlog uitbrak, die hij grotendeels doorbracht in Duitsland en Italië. Daar was hij een geziene gast.
Al-Husseini speelde een niet onbelangrijke rol in de Holocaust, door zich te verzetten tegen ieder initiatief om joden naar Palestina te sturen in plaats van ze af te maken. Hij stuurde brieven naar verschillende regeringen om dat tegen te houden, en haalde de nazi’s over om allerlei transporten van joodse kinderen naar veilige haven tegen te houden. Historici zijn het niet eens over de details, maar algemeen wordt hij mede-verantwoordelijk gehouden voor de dood van honderdduizenden joden.
Even terzijde, Netanyahu hield twee jaar geleden een toespraak waarin hij zei dat niet Hitler maar Al-Husseini verantwoordelijk was voor de Holocaust. Uiteraard was dat een onjuiste en onverstandige opmerking, maar hoe hij het er links en rechts van langs kreeg omdat hij zoiets durfde te zeggen, met name van Palestijnse zijde en van de Duitse overheid, was ook sterk overtrokken.
Al-Husseini ontmoette Himmler, met wie hij het aan de foto’s te oordelen enorm goed kon vinden. In zijn memoires schreef hij dat Himmler hem had gezegd al 3 miljoen joden om zeep te hebben geholpen. Dat aantal had hem zeer verrast, maar niet onaangenaam. De Mufti mocht een kijkje nemen in enkele concentratiekampen, waaronder Sachsenhausen en een kamp dat ‘Auschwitz III’ wordt genoemd, om het bloedwerk van nabij te aanschouwen en te leren hoe je grootschalig joden wegwerkt.
Al is de houding van Israël niet altijd behulpzaam om tot vrede te komen, je zou rustig kunnen zeggen dat deze man verantwoordelijk is geweest voor het conflict tussen Israël en de Palestijnen.
En dit is wat er momenteel speelt, in telegramstijl: er zijn aanslagen gepleegd op de Tempelberg, met wapens die eerder de Al-Aqsa moskee waren binnengesmokkeld. Dat is geen verzinsel, het staat op video. Israël heeft metaaldetectiepoortjes geplaatst om dat in de toekomst te voorkomen. De Palestijnen werden hysterisch dat ze niet konden gaan bidden in de moskee zonder door zo’n poortje te lopen. Dus gingen ze op straat bidden, waar de Israëliers geen zin in hadden. By the way, in het Midden Oosten schijnen meer dan 500 moskeeën met detectie-poortjes te bestaan -maar dat is dan weer niet erg, want die zijn daar niet door joden neergezet. Iedere Palestijn en zijn moeder ging lopen schreeuwen dat de joden de Al-Aqsa moskee wilden ontheiligen. Hamas en Al-Fatah wentelen zich in heilige verontwaardiging, de hele islamitische wereld staat op zijn achterste benen, en de westerse media gaan er met boter en suiker in.
Ter verhoging van de feestvreugde slachtte een jonge Palestijn een joodse familie af die net aan de sabbatmaaltijd zat, en werd er in Jordanië een aanslag gepleegd op de Israëlische ambassade. Die Palestijn wordt nu verzorgd in een Israëlisch ziekenhuis, waar hij met een glimlach van oor tot oor gefotografeerd werd. Van de Palestijnse overheid zal hij voor de rest van zijn leven zo’n vierduizend dollar per maand uitgekeerd krijgen vanwege zijn heldendaad: het neersteken van een paar bejaarde joden.
En u mag drie keer raden wie die uitkering uiteindelijk gaat betalen. Hint: het begint met Europese en eindigt op Unie. Anders gezegd: uzelf.
Nog even over de media. Als het conflict tussen Israël en de Palestijnen aan de orde is, vindt iedereen en z’n dode boom Palestijnen zielig en Israël misdadig. Dat geen van de diverse redakties enig benul heeft hoe het allemaal zo is gekomen, of het ware gezicht van propaganda kent, ach, bezuinigingen maken goed personeel blijkbaar onhaalbaar.
Met de nieuwste fittie in Jeruzalem werd het geblaat uit Hilversum en op verschillende voorpagina’s over zogenaamd respectloos gedrag van Israël ten aanzien van de Al-Aqsa moskee me even teveel. Sinds onze media kort voor de Tweede Wereldoorlog op een enkele uitzondering na de nazipropaganda over joden kritiekloos overnamen, is er goedbeschouwd niet zoveel veranderd.
