Artikel na video.
Leden van de Amsterdamse studentenvereniging LANX hebben vrijdagmiddag op fascistoïde wijze getracht het werk van journalisten onmogelijk te maken. De journalisten, die foto’s en video’s wilden maken van een incident op de openbare(!) weg, werden door verbaal en fysiek agressieve studenten tegengewerkt.
Zo werden de fotografen in kwestie geïntimideerd, werd de weg geblokkeerd en hielden de studenten hun hand voor de lens. De journalisten maakten zich echter gewoon kenbaar als journalist, sommigen waren zelfs in het bezit van een politieperskaart, en alles speelde zich af op de openbare weg, in Nederland, een democratische rechtstaat waar vrije nieuwsgaring is beschermd door artikel 7 van de Grondwet en waar eenieder altijd het recht heeft om op de openbare weg te filmen of te fotograferen dan wel journaal te maken.
In de alsnog, onder dreiging en intimidatie gemaakte, filmbeelden is duidelijk te zien en te horen hoe meerdere studenten zich dreigend opstellen tegenover de journalisten en hoe de studenten zelfs fysiek worden.
De studenten blijven herhalen dat filmen op de openbare weg ‘respectloos’ is en menen voor de journalisten te kunnen bepalen dat filmen van het incident ‘tegen je principes ingaat’. Journalisten tijdens hun werk hinderen daarentegen is gelukkig niets anders dan puur respect.
Volgens AT5 was de persvrijheidshatende en fascistoïde studentenvereniging niet bereikbaar voor commentaar, maar het heeft er alle schijn van dat er iets is misgegaan tijdens de ontgroening in of bij het pand van de vereniging. Uiteraard is het niet de bedoeling dat iemand zoiets ooit te weten komt.
Het is dus maar goed dat we in Nederland journalisten hebben die gewoon verslag doen van nieuws en dat die journalisten in Nederland worden beschermd zodat ze normaal hun werk kunnen doen op de voor iedereen toegankelijke openbare weg opdat iedereen er kennis van kan nemen als iets misgaat bij knorrige studentenverenigingen.
Ook deze keer benadrukken wij van TPO dat filmen en fotograferen op de openbare weg ALTIJD MAG en dat daarvoor NOOIT VOORAF TOESTEMMING HOEFT TE WORDEN GEVRAAGD.
Ook voor het publiceren van op de openbare weg gemaakte beelden hoeft NOOIT TOESTEMMING VOORAF te worden gevraagd. Als iemand toch wil verhinderen dat beelden op de openbare weg worden gemaakt of op de openbare weg gemaakte beelden worden gepubliceerd dan heet dat CENSUUR.
Wordt u toch gehinderd tijdens uw vrije journalistieke werkzaamheden op de openbare weg? Dan is die persoon strafbaar bezig. Het beste kunt u dan de politie bellen.
Helaas komt het in Nederland regelmatig voor dat ook de politie zelf er alles aan doet om te voorkomen dat op de openbare weg wordt gefilmd, dit omdat in Nederland de persvrijheid steeds verder onder druk komt te staan.
Nogmaals: laat u NOOIT weerhouden van filmen of fotograferen op de openbare weg (maar denk wel om uw eigen veiligheid).
NEE, u heeft geen ‘perskaart’** nodig (iedere burger heeft nou eenmaal evenveel rechten, een kaart met daarop je beroep geeft je heus geen extra rechten).
NEE, u hoeft niet aan te kunnen tonen dat u journalist bent (zie hierboven, en hieronder).
NEE, niemand hoeft toestemming te geven om te mogen filmen of fotograferen (wat niet betekent dat na publicatie een rechter alsnog kan vinden dat privacy is geschonden, maarja, alleen achteraf dus).
Let op: dit geldt allemaal niet voor door de politie (met rood-witte linten) afgezette gebieden of gebieden die door de politie als ontoegankelijk zijn verklaard. Dan moet u gewoon luisteren naar wat de politie zegt en is dat gedeelte niet langer openbaar!
Vindt u dat allemaal erg vervelend? ‘Privacyschending’ wellicht? Of ‘schending van portretrecht’ (LOL)? Pech gehad! Democratie en vrije nieuwsgaring is niet voor mietjes! Verhuizen naar Noord-Korea is dan een redelijke optie: gegarandeerd nooit meer last van journalisten op de openbare weg.
* = Dit gaat over de ‘openbare weg’. Niet alles wat ‘publiek’ is, is ook ‘openbare weg’. Stations bijvoorbeeld zijn geen openbare weg. Denk ook aan privacy, zelfs op de ‘openbare weg’: vanaf de ‘openbare weg’ het interieur van een woning filmen is niet hetzelfde als ‘filmen op de openbare weg’.
** = Een perskaart is een kaart waarop staat voor welk medium u werkzaam bent. Mensen die bij de NOS werken zijn vaak erg blij met een perskaart, want dan kunnen ze aan mensen laten zien hoe geweldig belangrijk ze zijn. Maar aangezien journalist een vrij beroep is hoeft een journalist helemaal geen bewijs van beroep te tonen, nergens, ooit. Perskaarten zijn alleen handig voor alle zaken die -niet- op de openbare weg plaatsvinden, zoals politieperskaarten.
Helaas doen veel mensen, inclusief zogenaamde journalistenvakbonden, graag alsof een perskaart wel verplicht is of enig nut heeft, vaak in de hoop dat u lid wordt van zo’n vakbond en zo’n nutteloos pasje aanschaft. Laat u dus niet misleiden: in Nederland kan en mag iedere burger filmen, fotograferen, podcasten, schrijven, tekenen, en dat publiceren zo vaak als die burger dat wil.
Wilt u toch een perskaart? Maak er dan zelf eentje: knip uit een wit A4-papier een mooi vierkant en schrijf daar met grote letters ‘PERSKAART’ op. Desgewenst plastificeren. Deze perskaart geeft gegarandeerd recht op alles waar andere ‘perskaarten’ ook recht op geven.
