Chris Aalberts doet de komende tijd verslag van de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen. Draag vandaag nog bij aan deze interessante reeks artikelen via crowdfundplatform VoordeKunst!
Er gaat iets heel bijzonders gebeuren in Den Helder. Tenminste, dat wil Geert Wilders. In april van dit jaar kondigde hij aan dat de PVV in zestig gemeenten meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Den Helder is er een van. Er gebeurden sindsdien een paar dingen: Wilders twitterde dat kandidaten zich konden opgeven, er kwam een Twitter-account van de Helderse PVV en een “beoogde PVV-kandidaat” probeerde in de media te komen. Maar of die kandidaat echt kandidaat is en of het Twitter-account echt van de PVV is, weet niemand.
Het werd dus al snel weer stil rond de PVV in Den Helder. Het Twitter-account spuwt soms tweets uit, maar verder gebeurt er schijnbaar niets. Deze week liet de fractievoorzitter van de PVV in Noord-Holland weten “positief gestemd” te zijn over de Helderse kandidatenlijst. Er zouden tien of elf goede kandidaten zijn. Wie dat zijn, weet niemand. Of ze van andere partijen komen is ook onduidelijk. Wat het programma is, is eveneens onbekend. In oktober bepaalt Geert Wilders of het hele plan doorgaat. Zo blijft de entree van de PVV in Den Helder in de lucht hangen.
In Den Helder wisselen gelatenheid en desinteresse elkaar af. De Helderse raadsleden geloven in ieder geval niet in de komst van de PVV, zo lijkt het. Dat is met reden: al in 2010 deed de PVV een poging in Den Helder voet aan de grond te krijgen. In de aanvankelijke plannen zou Wilders in vier gemeenten meedoen, maar het werden alleen Almere en Den Haag. Er waren in Den Helder nauwelijks kandidaten. “Een paar alcoholisten”, zegt een concurrent lacherig. Een door de PVV georganiseerde avond werd wel goed bezocht, maar “de mensen wilden alleen Wilders zien.”
Wilders zag van het Helderse plan af, maar de PVV bleef hier populair. Nu Wilders mee wil doen in gemeenten waar de PVV populair is, komt Den Helder wederom in beeld. Raadsleden reageren sceptisch en vragen zich hardop af of het dit keer wel zal lukken. Waarom zou er nu wel voldoende aanbod zijn van geschikte kandidaten? Dat is een pregnante vraag, want Wilders kent duidelijk de Helderse situatie niet: er zijn hier al zes lokale partijen voor boze burgers. Daar komen er wellicht nog twee bij. Heldenaren met politieke ambities hadden zich allang elders kunnen aansluiten.
Na de raadsvergadering spreek ik een raadslid van een lokale protestpartij over de vraag of de PVV lokaal ook echt zou kunnen scoren. Hij denkt van niet: er zijn in Den Helder meerdere asielzoekscentra, maar daar is eigenlijk nooit gedoe over geweest. Er is hier geen onvrede over migranten en dus is het maar de vraag wat de PVV hier precies komt doen. “De VVD is toch ook een rechtse partij?” vraagt hij schuchter. Ook zijn partijvoorzitter echo’t dit gevoel: de PVV staat voor thema’s die hier in de Noordkop helemaal niet spelen. Het blijft in de lucht hangen waarom men hier landelijk dan wel PVV stemt.
Of de lokale protestpartij nog steeds een goed beeld heeft van de eigen achterban is twijfelachtig, want een paar dagen na dit gesprek blijken sommige inwoners toch geen fan van asielzoekers. Een groep bewoners koopt een villa bij hen in de straat om te voorkomen dat er een groep jonge asielzoekers wordt gehuisvest. De burgemeester knort, de wethouder gromt en het Centraal Opvangorgaan Asielzoekers (COA) is boos, maar ze kunnen niets tegen deze actie van rijke buurtbewoners doen. Die zijn bang dat hun woning minder waard wordt en klagen over de communicatie van het COA.
De reacties op dit voorval laten zien wat de PVV in Den Helder wellicht kan toevoegen: een harde, politiek incorrecte lijn over de multiculturele samenleving. Carlo Assorgia, fractievoorzitter van afsplitsfractie “Beter voor Den Helder”, klaagt in de media over de communicatie. Het komt in Den Helder in niemand op dat heel veel inwoners helemaal geen asielzoekers willen, laat staan in hun eigen straat. Een “kandidaat van de PVV” probeert gebruik te maken van de commotie en benadert actief de media om commentaar te geven. Zijn poging tot beroemdheid mislukt.
Of er potentie is voor een lokale PVV in Den Helder is wel duidelijk: die is er zeker, maar dan moet Wilders het wel georganiseerd krijgen. Niemand weet of dat lukt, maar scepsis overheerst en terecht. Als er al heel veel lokale partijen zijn, zijn de meeste politiek betrokken burgers al elders actief, ook als ze PVV-achtige standpunten hebben. De vraag is ook of het mogelijk is met zoveel lokale concurrenten überhaupt nog tot een programma te komen wat onderscheidend is en in politieke zin echt iets toevoegt. Het antwoord kunnen we raden.
Dat is dus de essentie van de lokale PVV: deze is niet geboren uit een lokale behoefte, maar uit de behoefte van Wilders in maart een mooie uitslag te laten zien.
Vanaf nu elke dinsdag op ThePostOnline: Chris Aalberts in Den Helder. Een serie over de gemeentepolitiek van de marinestad en wat de rest van Nederland daarvan kan leren.
