In de Verenigde Staten zijn onlangs weer rellen uitgebroken over een rassenkwestie. Dit keer in St Louis, omwille van de vrijspraak van een voormalig politieman die een zwarte heeft neergeschoten. Honderden demonstranten schreeuwen dat ‘black lives matter‘. ’s Nachts werd er geplunderd en een concert van de Ierse rock band U2 werd afgelast.
De berichtgeving hierover in de MSM is nogal bevooroordeeld. Vandaar enige toelichting.
Volgens de Federal Crime Statistics is 12 procent van de door geweld om het leven gekomen blanken gedood door de politie. Bij zwarten is dit slechts 4 procent. Er is geen sprake van ’een oorlog tegen zwarten’. Zwarten worden verhoudingsgewijs niet vaker doodgeschoten door de politie. Er zijn gewoonweg vaker confrontaties tussen zwarten en de politie, omdat in de VS de zwarten zeven keer vaker misdrijven plegen dan blanken.
13 procent van de bevolking is zwart, maar zwarten zijn betrokken bij 26 procent van de misdrijven waarbij wordt geschoten door de daders. 52 procent van de moorden wordt begaan door zwarten. In New York zelfs 75 procent van de moorden en daar is 23 procent van de bevolking zwart. In vergelijking: in New York is 39 procent blank en die zijn slechts voor 2 procent van de moorden verantwoordelijk.
In de 75 grootste Amerikaanse gemeenten maken de zwarten 15 procent van de bevolking uit en ze zijn verantwoordelijk voor 62 procent van de roofovervallen en 57 procent van de moorden. Het is dus evident dat de politie verhoudingsgewijs vaker moet optreden tegen zwarten en daar zijn nu eenmaal risico’s aan verbonden. Dat desondanks ze relatief gezien minder vaak dan blanke daders door de politie worden gedood, bewijst hoe zorgvuldig de politie is om discriminatie of racisme te vermijden.
De overgrote meerderheid van vermoorde zwarten werd door zwarten gedood. Op 6000 door geweld gedode zwarten in 2014 werden er 120 gedood door de politie. Doordat de politie nu meer controle houdt over de zwarte wijken, is de misdaad daar sterk afgenomen.
Ondanks deze cijfers denkt 88 procent van de zwarten dat zij door de politie onrechtvaardig worden behandeld, tegenover 59 procent van de blanken. In het zuiden van de VS zijn de percentages hoger. In het verleden is er veel fout gebeurd. Naast de lynchpartijen was toentertijd de politie zeker racistisch. Nu doet de politie veel beter haar werk, maar elk incident reactiveert de emoties uit het verleden.
De hoop is dat de positieve ontwikkeling tot meer onderling begrip, respect en harmonie zal leiden. De ophef over de incidenten, eenzijdig door de MSM in het voetlicht gebracht, zet de klok helaas telkens terug. Er is vooral actie nodig onder de zwarten om de zware criminaliteit te voorkomen. De politie in de VS heeft bewezen dat zij juist heel veel zwarten heeft behoed voor geweld van criminelen.
Voor ons land trek ik de conclusie dat MSM zoals NRC, Volkskrant, Joop.nl en De Correspondent door de eenzijdigheid van de berichtgeving verdeeldheid zaken en aldus racisme en discriminatie aanwakkeren. De blanke bevolking wordt het stilaan beu telkens opnieuw ten onrechte beschuldigd te worden van racisme of discriminatie. De cijfers bewijzen telkens weer dat juist de blanken zorg dragen voor de rechten, de kansen en de veiligheid van zwarten en andere allochtonen.
