Sinds Joshua Livestro zijn alt-right fakenews weblog De Dagelijkse Standaard (DDS) verruilde voor het zieltogende Jalta heeft hij een opmerkelijke ontwikkeling doorgemaakt. Sinds dit najaar heeft hij een column in NRC Handelsblad – Waarom zou je op je eigen site schrijven. Bezoekcijfers zijn voor verliezers, nietwaar? – en daar deed zich deze week een Donald Trump-achtig fenomeen voor: iets zeggen wat volledig haaks staat op wat je eerder stelde.
Neem nou zijn column van deze week. Daarin beklaagt Livestro zich over het geringe aantal vrouwen in het kabinet.
“‘Ik had graag meer vrouwen willen hebben. Maar uiteindelijk geldt: we gaan voor de beste mensen.” Zo verdedigde Mark Rutte het opmerkelijke feit dat zijn nieuwe kabinet verhoudingsgewijs minder vrouwen telt dan het vorige. Geen stap vooruit, richting werkelijke gelijkwaardigheid, maar een stap achteruit. Het aandeel vrouwelijke ministers daalt dus, maar er zijn in elk geval nog vrouwelijke ministers.
Om vervolgens te verwijzen naar een gebeurtenis in IJsland midden jaren zeventig:
“Op 24 oktober 1975 legden alle vrouwen in dat land een dag lang het werk neer om te protesteren tegen ongelijke behandeling. Van leraressen tot huisvrouwen, allemaal deden ze een dag lang niets. Mannen waren door deze gebeurtenis blijkbaar zo getraumatiseerd dat ze onderling nog altijd spreken over „De Lange Vrijdag”. Het loste uiteraard niet in een keer alle problemen van achterstelling op. Maar een jaar later was gelijke behandeling wel in de wet verankerd. En vijf jaar later had het land een vrouwelijke president. ‘If you can’t make them see the light, you’ve got to make them feel the heat’. Leg dus desnoods het land maar plat. Tot er eindelijk iets verandert. Want zoals het nu gaat, kan het niet langer.”
Zozo, een pleidooi voor een revolutie van vrouwen. Dankbaar aanvaarde Livestro de complimenten van GroenLinks Kamerlid Corinne Ellemeet.
Maar wat schreef Livestro bijna op de kop af zeven jaar geleden over het aantreden van het eerste kabinet Rutte (Wat hij DDS-1 noemde) en een pleidooi van toenmalig GroenLinks-fractievoorzitter Femke Halsema voor meer vrouwen in dit VVD/CDA met gedoogsteun van de PVV-kabinet?
“Kan het ons wat schelen hoeveel vrouwen er in het kabinet zitten?”
“Zodra de discussie van de inhoud verschuift naar de poppetjes kan je er donder op zeggen dat ergens ter linkerzijde iemand gaat piepen over het aantal vrouwelijke bewindslieden. Zijn het er wel genoeg? Krijgen ze wel zware posten? Ditmaal was het de favoriete linkspoot van DDS-lezend Nederland, Femke Halsema zelve, die deze buitengewoon belangwekkende discussie aanzwengelde. (-) Ach ik weet het, het zal wel weer linksliberaal-ironisch bedoeld zijn en zo. Toch een mooi moment, zo op de vrijdagmorgen. Eindelijk een politica die de schuld voor al het onrecht in de wereld daar durft te leggen waar zij thuishoort: bij de oerduivel, de pleger van al het kwaad in de geschiedenis, de blanke man. Speciaal voor Halsema een linkje naar op muziek gestelde vlammende aanklacht tegen diezelfde blanke man, van het keurig-linkse grachtengordelbandje De Dijk. “Weg met de blanke mannen, blanke mannen, blanke mannen!”
U mag het zeggen: voortschrijdend inzicht of een opportunistische verandering van businessmodel?
In één van zijn laatste columns op Jalta noemde Livestro Geert Wilders, Jan Roos en Thierry Baudet landverraders. “Hypernationalisten wikkelen zich graag in de vlag. Feitelijk komt hun pleidooi voor het opblazen van de EU neer op landverraad.”
Joe.
