“Beste TPO,
Toen ik na mijn rechtenstudie een baan kreeg op het ministerie van Justitie voelde ik mij bevoorrecht. Dat ik zomaar kon meewerken aan het verschaffen van een voorziening zonder welke geen maatschappij kan functioneren, justitie. Kijk naar Karel de Grote, welke taken had hij? Grensbewaking en handhaven van het recht van die tijd. Plus natuurlijk belastinginning.
Uiteindelijk heb ik 37 jaar op Justitie gewerkt, met gelukkig een uitstap van enkele jaren naar de Nederlandse Antillen. Ik ben altijd trots geweest op het werk dat wij deden, noodzakelijk en ingewikkeld en niet altijd succesvol. In de periode waarin ik met pensioen ging werd de naam gewijzigd. Er waren heel veel collega’s die er de pest in hadden dat het ministerie de naam veiligheid erbij kreeg, want Justitie, dat is waarvoor je werkt. Ik had vermoedelijk bij het opnemen van de telefoon nooit gezegd ministerie van Veiligheid, ik had dat toch wat gesaboteerd. En er was na de hernoeming van het ministerie al bij heel veel ambtenaren het gevoel dat de naam na de volgende verkiezing zou worden teruggedraaid.
De kritiek nu zou meer moeten zijn dat Opstelten zo nodig de naam moest wijzigen. Voor mij als inmiddels gepensioneerd justitieambtenaar is er met de naamswijziging een beetje recht gedaan aan het ministerie. En bij de volgende kabinetswijziging wordt het weer gewoon ministerie van Justitie.
Je deed er in de prachtige podcast een beetje raillerend over, maar de organisatie wil liever aan ‘Justitie’ werken dan het eendimensionale ‘Veiligheid’.
Ik ben een beetje uitstervend ras, maar er zijn nog veel mensen op het ministerie die een soort trots voelen om justitie te schragen. En daar zit dus de emotie om het ministerie door de naam recht te doen.
Met hartelijke groet,
