Deze platformer zal menigeen terugvoeren naar de tijd waarin ouders niet genoeg voor ons over hadden. De tijd waarin we het op de PC met Giana Sisters, Commander Keen of een andere Mario-kloon moesten doen. Onderwijl met de ogen knijpend zodat het even leek alsof we op een echte Nintendo aan het spelen waren.
Als Lucky de vos hops je door kleurrijke levels, versla je bazen en verzamel je munten like it’s nineteen ninety-nine. Opgetekend met mierzoet kleurenpalet en verteld via allerlei beestjes met kinderachtige stemmetjes. Jawel, de doelgroep van Super Lucky’s Tale is meteen duidelijk: dertigjarige Brony’s.
Qua genre doet het niet helemaal Mario na, maar poogt het een midden te vinden tussen Mario 3D World en Banjo Kazooie. Dat betekent dat het platformen hevig wordt afgewisseld met het zoeken naar objecten en ‘collectables’ en er veel tijd wordt doorgebracht in hub worlds.
Voor wie zo teleurgesteld was in Yooka Laylee (dat waren er nogal wat), biedt Lucky’s Tale in ieder geval al een betere revival van de Banjo. Ondanks camera-issues is dat onuitstaanbaar-schattige vosje stiekem ook een feest om te besturen. Adequate Nintendo-esque platformer dus, die je macho-Xbox heel even omtovert in een apparaat voor kindjes.
En brony’s.
Eindoordeel: 3 uit 5
Super Lucky’s Tale – Xbox One – Playful Corp
