“Doordat bij sommigen het gevoel heerst dat de overheid terreur te snel of te makkelijk uitsluit, lijkt een averechts effect uit te gaan van de snelle, geruststellende boodschap dat van terrorisme geen sprake is.
Zij die zich aangevallen voelen, hebben het gevoel dat de ernst van de situatie wordt miskend. Ziet de overheid dan niet hoezeer zij slachtoffer zijn van kwaadaardige plannen? Of probeert de overheid misschien zaken onder het tapijt te vegen om de lieve vrede te bewaren en lastige vragen uit de weg te gaan?
Maar soms, zoals na de aanrijding bij het Centraal Station, lijkt iets anders te spelen. Dan is het alsof sommigen bijna hopen dat een incident als terrorisme wordt aangemerkt. Daarmee zou dan eindelijk publiekelijk een probleem moeten worden erkend, waarvoor zij al zo lang tevergeefs aandacht vragen.
Als die erkenning vervolgens uitblijft, ontstaat frustratie. Die frustratie vindt een voedingsbodem in het steeds groter wordende wantrouwen in overheid, wetenschap en media. Het hardnekkige idee dat feiten worden verdraaid en de echte werkelijkheid wordt verhuld, is bij sommigen sterker dan het geloof in een politiewoordvoerder die vertelt dat iedereen rustig kan gaan slapen.
Zij die complottheorieën verkiezen boven de werkelijkheid zijn sowieso moeilijk te overtuigen.”
Even voor de duidelijkheid: dit is dus geen opiniestuk. Het is een serieus bedoeld ‘journalistiek’ achtergrondartikel in een serieus bedoelde krant. (Dagen oud, ik weet het, maar dit soort millennialwaanzin in serieuze kranten is zo kwaadaardig dom dat u er alsnog kennis van moét nemen.)
Ook even voor de duidelijkheid: hier schrijft dus een ‘journalist’ zonder enig spoor van ironie en zonder enige schaamte doodleuk op dat mensen die de ‘overheid’ en ‘politiewoordvoerders’ niet vertrouwen een beetje gefrustreerde complotdenkende gekkies zijn.
Lees dit nog een keer. En nog een keer. En nog een keer: Mensen die de ‘overheid’ en politiewoordvoerders niet vertrouwen zijn een beetje gefrustreerde complotdenkende gekkies.
Dit is een journalist van een kwaliteitskrant. Dus geen columnist of opiniemaker. Die graag zou zien dat de overheid, politiewoordvoerders, wetenschappers en zelfs media voortaan lekker op hun woord worden geloofd door al die nare klagende burgers die maar kritische vragen blijven stellen (foei!) en, godbetert, van de journalistiek óók nog eens iets meer verwachten dan het doorgeven van door overheid en politiewoordvoerders gecommuniceerde boodschappen.
En daarom vindt deze journalist het maar stom dat mensen bij ‘incidenten’ (het staat er écht!) steeds maar weer roepen dat het terreur is.
Logisch. Terreur bestaat niet in Nederland, dat zijn alleen incidenten, en kritische journalistiek betekent de overheid wantrouwen en dat is eigenlijk alsof je hoopt dat er aanslagen plaatsvinden wat dan weer alleen complotdenkers vinden. Want we kunnen allemaal rustig gaan slapen, de overheid waakt over ons. Dat is immers de ‘werkelijkheid’.
Ja hoor sneeuwvlokmans, en kritische journalistiek die de macht controleert is behalve enorm vorige eeuw ook complotdenken.
Koekkoek!
