Tijs van den Brink van de EO heeft – waarschijnlijk onbedoeld – een interessant stukje journalistiek geproduceerd. Een poeslief interview op eerste kerstdag met de burgermeester van Rotterdam, Achmed Aboutaleb, leverde een goudmijn aan informatie op. Zoals de bewering ‘Tegen het salafisme hoeven we geen beleid te ontwikkelen, want dat zou gericht zijn tegen 1,7 miljard moslims in de wereld. Iedere moslim is een beetje een Salafist, in de zin dat ze voorgangers zijn van hun geloof.’ Aboutaleb maakt zich bovendien elke ochtend om 7 uur op voor de spirituele jihad op het Rotterdamse stadhuis. Voor wie het nog niet door had: Aboutaleb is een oerconservatieve moslim.
Even voor de duidelijkheid: dat voorbeeldmoslim Aboutaleb geen kerstboom in huis heeft boeit totaal niet. Als de goede man op 26 december liever naar de IKEA gaat of zich stiekem klem zuipt (zware baan immers) moet hij dat zelf weten. En een filosofische uitweiding over het begrip salafisme kan in een lang interview ook nog wel interessant zijn. Dat Geert Wilders direct na het interview begon te Twitteren dat Aboutaleb naar Marokko moet verkassen was even voorspelbaar als beside the point. Aboutaleb is als persoon capabel genoeg om de taken van een burgermeester uit te voeren. De prangende vraag is wat de eeuwig als PvdA-lijsttrekker getipte Aboutaleb eigenlijk bij de linkse en seculiere PvdA doet, terwijl zijn denkbeelden bij de islamitische variant van de SGP thuishoren.
EO-er Van den Brink kent de mores van de multiculturele samenleving en stelde zich het hele interview lang gepast onderdanig op richting de islamitische hoogwaardigheidsbekleder. Misschien is het de Rotterdamse burgervader daarom een beetje in zijn bol geslagen. Zo kwamen we te weten dat Aboutaleb de ambitie heeft Mohammed na te volgen. We gaan er maar niet van uit dat Aboutaleb binnenkort met vier vrouwen, een ervan met de leeftijd van negen jaar, op het Iftar diner van de politie Rotterdam verschijnt. Doelde hij wellicht op zijn eigen variant op de Hidjra, de tactische vlucht van Mohammed uit Mekka naar Medina? Is hij Amsterdam – waar promotie hem is ontglipt – ontvlucht en gebruikt hij nu Rotterdam om aanhang te winnen en glorieus terug te keren om de macht in de PvdA te grijpen? We wachten in spanning af.
Aboutaleb was in een genereuze bui richting de EO, want er kon een positieve referentie over Jezus vanaf. Jezus staat ook in de koran! Zo, da’s aardig van Aboutaleb. Zou hij op de hoogte zijn van het feit dat christenen zelf een boek hebben waarin het nodige over genoemde Jezus staat? ‘Salafisten vindt je ook onder christenen als je het taalkundig benadert’. Christenen willen immers ook op Jezus lijken, meent Aboutaleb. Nu bestaan er christelijke types met uitverkoringswaan, maar die richten over het algemeen minder schade aan dan mensen die Mohammed menen na te moeten doen. Gelukkig heeft de wijze Aboutaleb persoonlijk de AIVD op de hoogte gesteld van het feit dat het reuze genuanceerd zit met dat salafisme.
Maar is nog iets anders. Waarom gedraagt Aboutaleb zich zo vaak alsof hij al bijna premier van Nederland is? We hebben het toch echt over iemand uit het allochtone subsidiecircuit, die via interne PvdA procedures aan een bestuurlijke baan is gekomen. Even het geheugen opfrissen. In 2002 vond Aboutaleb over de toen zojuist wegens bedreigingen ondergedoken Ayaan Hirsi Ali het volgende:
”Het is moeilijk binnen de groep te blijven en de discussie aan te gaan. Het is makkelijk je uit de groep terug te trekken en vervolgens stevig te pissen in die groep en toch te willen meedebatteren.”
In een interview met Frenk van der Linden gaf Aboutaleb aan dat hij niet wil dat zijn dochters relaties hebben met niet-islamitische mannen en dat Nederlandse welzijnswerkers zich beter niet kunnen bemoeien met islamitische vrouwen die onderdrukt worden.
Hoofddoeken bij de politie en landelijke islamitische feestdagen zijn logische wensen, zo hoorden we van Aboutaleb. In elk geval wordt de pretentie van seculariteit niet meer opgehouden. Dat is wel zo helder. We horen graag of de landelijke PvdA er ook zo over denkt. Waarom de neutraliteit van de politie zou moeten worden opgeheven, daar horen we Aboutaleb nergens over. Ook de logica achter het idee speciale privileges te geven aan moslims wordt niet verhelderd. Hoe zou het toch komen dat niet-islamitische minderheden (Surinamers, Antillianen, Hindoestanen, Chinezen) in Rotterdam zelden nog PvdA maar wel steeds vaker Leefbaar Rotterdam stemmen?
Voor de meerderheid moet het een eer zijn de minderheid iets te gunnen, zegt kersttijd-filosoof Aboutaleb. Wat een Ghandiaanse wijsheden. Wat zou het mooi zijn als moslims die zelf eens zouden toepassen, maar op dat kerstgeschenk wachten minderheden in islamitische landen tevergeefs. Vrijheid van onderwijs en vrijheid van godsdienst zijn er voor moslims in Nederland al, net als voor iedereen. Laat de goede man eens in een spiegel gaan kijken. Aboutaleb vraagt om privileges voor moslims die andere minderheidsgeloven niet hebben. We wachten dan ook op het moment dat Aboutaleb gaat pleiten voor joodse en boeddhistische nationale feestdagen en joodse en boeddhistische gebedsruimten bij de overheid en op universiteiten.
Maar gelukkig is Nordin el Ouali van lokale Rotterdamse partij NIDA volgens Aboutaleb goed bezig, omdat de voorganger van deze islamitische partij een weerwoord heeft tegen ‘politici die religie misbruiken’. Welke politici dat zijn blijft onvermeld, maar het zou zomaar kunnen dat Aboutaleb op Wilders en Baudet doelt. Zou het kunnen dat Aboutaleb dichter bij NIDA staat dan bij Lodewijk Asscher? Aboutaleb heeft het tijdens het interview vaak over het belang van de islam en noemt de noodzaak tot een hooggeschoold islamitisch kader. Immers: ‘Het is een ongelijke strijd. De moslims moeten opboksen tegen de elite en tegen politici’. Daar hebben we dan toch vrij weinig van gemerkt de laatste vijftien jaar, van zo’n eensgezinde elite.
Hoe zou het in Rotterdam gaan met die fameuze interreligieuze dialoog met de islam, waarbij christenen van het type Tijs van den Brink zich naar de ramadan en het suikerfeest spoeden om te baden in geloofsrelativisme. Om vervolgens van moskeeën een opgeheven middelvinger terug te krijgen op christelijke feestdagen. Maar ach, de god van de christenen heeft beloofd dat ‘the meek shall inherit the earth’, dus er is hoop voor de EO.
Aboutalebs geloof verbiedt hem na te denken over zijn politieke toekomst, zei hij tegen Van den Brink. Tuurlijk. Nu hebben we in Nederland een lange traditie van huichelachtige christelijke politici die hun ambitie verbergen achter vroom geprevel – Eelco Brinkman, Ruud Lubbers en Hans van den Broek, om er maar een paar te noemen. Maar Aboutaleb steekt ze qua zelfoverschatting naar de kroon. En zelfoverschatting gaat meestal gepaard met brandende ambitie.
Concluderend: Aboutaleb is het product van PvdA-dromerijen over de multiculturele samenleving, waarin de PvdA voor eeuwig aan de macht ging blijven via de stemmen van moslims. Zelf lijkt Aboutaleb nog niet helemaal door te hebben dat hij een instrument was in de handen van opportunistische baantjesjagers van de PvdA. De kiezers – slimmer en veel meer street wise dan de bestuurskundigen die het Binnenhof bevolken – hadden het wel door en hebben de PvdA electoraal bij het grof vuil gezet. En Aboutaleb? Die kan altijd nog lijsttrekker van NIDA worden.
