“‘Ik verwachtte dat Nederland een écht vrij land was. Maar dat bleek niet zo te zijn.
Ik besefte dat ik op dat moment niet in Nederland was, maar terug in Syrië.
De politieagent die mijn aangifte opnam was Turks en stelde vreemde vragen. Hij deed alsof ik de aanval had uitgelokt doordat ik een poster van de marathon voor Koerdistan had opgehangen.’
De aanslag op zijn woning was niet Kfirs eerste negatieve ervaring in Nederland. Hij werd enkele malen in elkaar geslagen.
Dani Ghirmay (22) kwam in 2014 vanuit Eritrea naar Nederland. Eerder deze maand werd hij door een man aangevallen in de bus naar Rotterdam.
‘Ik twijfel er niet aan dat hij voor het Eritrese regime werkt.’ Wat hem verontrust is de kennelijke onverschilligheid bij de politie. ‘Ik heb getuigen: de mensen in de bus, de chauffeur, mijn broer. Waarom treedt niemand op? Wet is toch wet in Nederland?’
Homoseksuelen, Yezidi’s, christenen: allemaal groepen die het moeilijk hebben in de vluchtelingengemeenschappen.
Toen zijn vader vernam dat Zaïd de islam verliet, trok hij een pistool en schoot op z’n zoon. Hij miste. Zaïd vluchtte naar Europa, maar ook in het azc is hij gedwongen om z’n Bijbel en het kruisje dat hij om zijn nek draagt te verbergen.”
Eén van de weinige echt journalistieke helden in Nederland is, uiteraard, Wierd Duk. In het AD De Telegraaf gaat hij wekelijks op zoek naar échte verhalen van échte mensen, verhalen die fopjournalisten van nepmedia liever niet brengen, omdat dat helemaal niet mág van moralisten.
Deze week: vluchtelingen uit hun onvrije land naar Nederland zijn gevlucht en tot de conclusie komen dat Nederland helemaal geen echt veilig en echt vrij land is en dat je aan de politie gegarandeerd niets hebt in Dat Gave Land Nederland.
