We beginnen vandaag met Wikipedia met een uitleg van de term “entrisme”. De grote internet-encyclopedie zegt: “Entrisme is een politieke strategie waarbij leden van kleine politieke bewegingen lid worden van een grotere partij. De bedoeling is tweeledig: enerzijds tracht men de eigen invloed en ledental te vergroten, anderzijds tracht men de grotere partij van binnenuit in de richting te sturen van de eigen politieke overtuiging. In die zin is er in zekere mate sprake van infiltratie, omdat de leden die zich bezighouden met entrisme dit vaak verdoken doen. De term wordt voornamelijk gebruikt voor de acties van trotskisten.”
De term raakte in zwang in de jaren 30 toen de revolutionair Leon Trotski zijn Franse aanhangers opriep om hun kleine partij op te heffen en massaal toe te treden tot de sociaal-democratische partij SFIO. In Nederland besloot de Revolutionaire Communistische Partij (RCP) zichzelf in 1952 op te heffen en riep haar leden op om zich aan te sluiten bij de PvdA. Deze partij wilde hier niets van weten.
Met wisselend succes sloten leden van diverse Trotskistische splintergroepen zich later aan bij de PSP en de SP. Van een massale poging tot toetreding van Internationale Socialisten (IS) wilde het SP-bestuur in 2005 echter niets weten. Dubbellidmaatschappen werden niet geaccepteerd.
Even ter herinnering: In 2009 noemde de Tilburgse onderzoeker Hans Moors deze politieke beweging uitgebreid in het rapport Polarisatie en radicalisering in Nederland (pdf), dat hij schreef op verzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Moors noemde IS “de belangrijkste organisatie binnen socialistisch extreemlinks”. “Tijdens en na de oorlog in Gaza heeft IS haar pro-Palestijnse standpunt in behoorlijk antisemitische termen verwoord.” Verderop schrijft Moors: “In Nederland is IS, of zijn leden van IS, betrokken bij (gewelddadige of op geweld uitdraaiende) linkse acties en demonstraties.”
De Trotskisten hebben recentelijk een nieuw doelwit gevonden voor hun entrisme. Op de lijst van BIJ1, de partij van Sylvana Simons, staan namelijk twee IS-leden. Hun korte bio’s maken echter geen melding van hun IS-activisme.
BIJ1 heeft de nummering inmiddels weggehaald, maar direct onder Sylvana Simons op de tweede plaats staat Jazie Veldhuyzen. Hij geeft een uitvoerig overzicht van zijn activistische activiteiten, onder meer voor Occupy en tegen Zwarte Piet. Hij wil in de Amsterdamse gemeenteraad “een duidelijk internationaal georiënteerd dekoloniaal en antikapitalistisch geluid’ laten horen.
Merkwaardig genoeg vermeldt Veldhuyzen’s bio niet dat hij lid is van de Internationale Socialisten en heeft geschreven voor socialisme.nu, de website van deze beweging.
Wat lager op de BIJ1-lijst staat So Roustayar, die zich bij andere gelegenheden So Rayatsour noemde. Op de BIJ1-website lezen we over haar achtergrond als “bouwkundige, afgestudeerd aan de TUDelft, moslim, activist, feminist, antiracist en vluchteling.” Dat haar activisme plaatsvindt in het kader van IS lezen we daar niet. Daarvoor moeten we naar de aankondiging van de door socialisme.nu (IS dus) georganiseerde manifestatie “Lhbtqi+ weer de straat op”, waar Roustayar op 22 juni 2017 sprak namens de Internationale Socialisten.
So is de broer van Said Roustayar, die eveneens lid is van de Internationale Socialisten. Said werd in 2015 tot vier maanden cel veroordeeld wegens geweldpleging in de Schilderswijk tijdens de rellen, die volgden op de dood Mitch Henriquez, slachtoffer van excessief politie-optreden.
Op een andere webpagina van BIJ1 heet Roustayar nog “So Rayatsour”. Zij is voorzitter van de afdeling Amsterdam. Veldhuyzen is mede-oprichter van de BIJ1-jongerenorganisatie Radicaal.
Met Anja Meulenbelt hebben de IS bovendien een goede vriendin in de naaste omgeving van Sylvana Simons. Meulenbelt trekt veelvudig op met de IS, zoals in Amsterdam bij de omstreden jaarlijkse herdenking van de Kristallnacht. Daar waren IS-leden de laatste keer zelfs verantwoordelijk voor het deurbeleid. Meulenbelt is hoofd van het “Wetenschappelijk Bureau” van BIJ1, al kan ik me niet goed voorstellen wat deze functie inhoudt.
Alles overziende zie ik toch wel enige vooruitgang. Vroeger beproefden Trotskisten hun entrisme op serieuze politieke partijen als de PvdA, de PSP en de SP. Tegenwoordig zijn ze aangewezen op sukkelbewegingen als Occupy en BIJ1. Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel.
Foto: Bijeenkomst van de Amsterdamse afdeling van BIJ1. Uiterst rechts staat Jazie Veldhuyzen. So Roustayar is vierde van links.
