“Daarom vind ik het huidige gedoe over standbeelden en vernoemingen ook zo vermoeiend. Het doorbreekt de balans, het bestrijdt een genuanceerde blik op onze geschiedenis. Niemand is namelijk volmaakt. En iedereen leefde in z’n eigen tijd, met de opvattingen die toen dominant waren. Ook als we nu niet kunnen begrijpen waarom dat toen zo was, is het onverstandig om makkelijk te oordelen. Wat leren we onze kinderen dan? Dat er geen geschiedenis is? (-) Want je gekwetst voelen zit ook in jezelf. Als je pijn voelt door de naam van een straat, dan vraag ik me af of je dingen wel in perspectief kunt plaatsen. Het is vervelend dat je gekwetst bent, maar het betekent niet dat je onrecht wordt aangedaan.”
