Tot aan de lokale verkiezingen van 21 maart, elke zaterdag op TPO: de partijen die het Amsterdamse partijkartel gaan uitdagen
Het leverde de SGP een enorme hoeveelheid publiciteit op: de partij doet voor het eerst zelfstandig mee aan de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. De SGP doet dat met een jonge, vrouwelijke lijsttrekker: Paula Schot. In Amsterdam is ruimte voor de SGP, denkt ze: ‘De SGP heeft standpunten waarvan ik overtuigd ben dat ze de stad beter maken voor alle Amsterdammers, niet alleen voor mijn achterban. Ik ben ervan overtuigd dat wat in de Bijbel staat goed is voor de maatschappij. Als je het maatschappelijk debat aangaat, kun je mensen daar misschien ook van overtuigen.’
In Amsterdam vergeet de SGP haar traditionele thema’s niet, maar de SGP is meer dan dat, aldus Schot: ‘Ik wil herkend worden om het feit dat je betrouwbaar en constructief bent en dat je kunt samenwerken en luisteren. Je weet wat je aan ons hebt. Wij zijn niet van het draaien, dat zijn we landelijk ook niet. Wij zijn economisch duurzaam en sociaal. Daarnaast hebben we een principiële lijn bij bijvoorbeeld prostitutie, wiet en zondagsrust.’
Wat is jullie algemene visie op Amsterdam?
‘Wij zijn voor Amsterdamse begrippen rechts, maar wij hebben voor SGP-begrippen ook een vrij sociaal beleid. We zijn sowieso socialer dan mensen denken. Wij zijn sociaal-rechts. Wij zijn voor bramhartigheid: er voor elkaar zijn. We willen een vangnet hebben, maar dat moet geen hangmat zijn. Het is belangrijk dat mensen zonder baan mee blijven doen in de samenleving. De verplichte tegenprestatie in de bijstand is dus goed, maar we moeten dat wel per geval bekijken. Een werkloze man kun je veel gemakkelijker actief laten zijn in de samenleving dan een alleenstaande moeder met vier kinderen.’
De woningmarkt is in Amsterdam een belangrijker thema.
‘Wij willen meer woningen bouwen in het middensegment. Daar zijn we niet uniek in. Wij willen dat gezinnen in Amsterdam kunnen wonen. Er moeten meer woningen bijgebouwd worden. De gemeente kan daarin sturen.’
Voor gezinnen is wonen in Amsterdam sowieso te duur.
‘De SGP zegt niet dat de grachtengordel beschikbaar moet zijn voor gezinnen. We hebben ook Amsterdam Noord, daar is nog ontzettend veel ruimte voor gezinnen. Er wonen daar al gezinnen en die moeten er kunnen blijven wonen. Als de gemeente een gemêleerde bevolking wil houden, moet je daaraan werken en in een bepaalde prijsklasse bouwen. Daarom hebben we ook sociale huurwoningen.’
Je noemt prostitutie als je belangrijkste onderwerp.
‘Prostitutie is een thema waarvan ik denk dat er veel meer mensen denken als ik. Steeds meer mensen hebben een onderbuikgevoel van: is dit wel wat we willen? De meeste Nederlanders lopen niet op de Wallen. Veel mensen hebben toch het idee dat het een beetje gek is om daar te lopen. Als een christelijke organisatie het aankaart, zeggen ze: “ja, dat zijn weer de christenen.” Maar dit is gewoon een maatschappelijk probleem. Die vrouwen hebben geen keus en komen daar niet uit. Er zijn bijna geen organisaties die zich daar druk over maken terwijl daar veel problemen zijn.’
‘Raamprostitutie is een rookgordijn voor criminaliteit. Het feit dat er geen cijfers zijn laat al zien dat we geen idee hebben wat er allemaal gebeurt. Dat criminele netwerk begint al in Bulgarije. Het is absurd dat we dit in Nederland en in Amsterdam zien als de ultieme vrijheid. Denk jij dat die vrouwen achter de ramen vrij zijn? Als je die vrouwen de keuze geeft, dan zegt 90 tot 95% dat ze in een winkel willen werken, maar dat zien zij vaak als iets onmogelijks. Wil je bij de Vero Moda werken voor hetzelfde loon of wil je achter het raam zitten?’
‘De reden dat ze er niet uitkomen is in de eerste plaats omdat ze vastzitten aan een pooier, maar ook schaamte en angst. Een pooierverbod moet uit Den Haag komen maar je kunt als Amsterdam wel een eigen beleid voeren. Amsterdam heeft de afgelopen jaren honderd ramen gesloten maar er zijn er ook weer vijftig geopend. Dat is gek. Wat je nu creëert is meer prostitutie want wij bieden daar veel in aan, dus de vraag wordt groter. Als je het aanbod verkleint neemt de vraag ook af. Wat ik belangrijk vind is dat die vrouwen worden begeleid naar een studie of werk.’
Een deel van die vrouwen wil niet gered worden.
‘Een heel groot deel van die vrouwen wil dat wel. Er is veel schaamte en er is angst voor de mensen die daarboven staan. De meerderheid hoor je niet omdat ze in een angstcultuur zitten en omdat ze de taal niet spreken. 60% komt volgens mij uit het Oostblok. We doen nu te weinig om die vrouwen te redden. Als je als prostitué aangifte doet van mishandeling, wordt dat niet serieus genomen terwijl daar wel regelmatig sprake van is. Er wordt internationaal naar ons gekeken alsof wij het goed op orde hebben, terwijl wij niet over deze problematiek spreken. Maar die is er wel.’
‘Ik geloof wel dat er vrouwen zijn die dit werk willen doen, maar dat is een minderheid en die hoor je het meest. Er is ook een organisatie, PROUD [belangenvereniging voor sekswerkers, CA], die deels wordt gefinancierd door onze eigen overheid. Dat is ontzettend gekleurd want onze overheid heeft een bepaald beleid. De overheid wil dat dat beleid er goed uitziet en dus is er een organisatie die laat zien hoe goed dat beleid is.’
De kans dat de SGP iets bereikt op dit terrein lijkt me op voorhand nihil.
‘De SGP is gewend om niet in een meerderheidspositie te zitten. Ik denk dat je als kleine partij wel degelijk invloed kunt uitoefenen maar dan moet je wel een goede focus hebben. In Amsterdam is dat prostitutie. Ik denk dat je als kleine partij daar weer het gesprek over kunt gaan voeren. De Partij voor de Ouderen wil ook geen prostitutie in Amsterdam, daar kun je verbinding mee zoeken.’
‘We zien prostitutie in Nederland als iets normaals. Dit zijn vrouwen als attractie. Wij worden genoemd in de Lonely Planet dat je naar de wallen moet in Amsterdam. Waarom wil je daar trots op zijn? Je trekt daar ook nog laagwaardig toerisme mee. Het zijn veel jonge Britten en Duitsers die weinig besteden en ook voor veel andere problemen zorgen. Dat komt natuurlijk ook door ons wietbeleid.’
Daar zijn jullie ook tegen.
‘Ik vind het vreemd dat de gemeente Amsterdam meedoet aan de aangifte tegen de tabaksindustrie en dat we bij alcohol hebben gezegd: we gaan van zestien naar achttien jaar. We hebben Red Bull op een lijst staan, zout eten is slecht en we hebben ontzettend veel gezondheidscampagnes lopen. En dan zeggen we bij wiet: “tof man, dat gaan we reguleren, dan wordt het allemaal beter.” Het is per definitie ongezond.’
Het is landelijk beleid om wiet te gedogen.
‘Amsterdam wil meedoen aan een experiment met legale wiet. Ik zeg: Amsterdam heeft een enorm probleem met drugscriminaliteit. De criminaliteit in Amsterdam is vooral gerelateerd aan drugs. Dat gaat niet opgelost worden: zolang er geld te verdienen valt blijven criminelen actief. Je gaat mij niet wijsmaken dat de overheid dat gaat wegconcurreren. Je houdt sowieso veel andere soorten drugs. Die problemen zijn soms groter. Kijk naar de afkickklinieken: de cocaïne- en heroïneverslaafden zijn niet met cocaïne en heroïne begonnen. Die zijn allemaal begonnen met wiet en dat wordt erger en erger. Dat is een proces van jaren. We willen in Nederland onze burgers beschermen, bijvoorbeeld bij roken. Er worden allerlei regels rond wietbeleid niet gehandhaafd.’
En dan hebben we nog de zondagsrust.
‘Bij zondagsrust moet je inzetten op de 24-uurseconomie. Die is gewoon heel ongezond. Daar zie je op allerlei manieren de consequenties van. Het aantal burn-outs is nog nooit zo groot geweest. We snakken als mensen naar rust. Ik snap ook wel dat ik die zondagsrust niet zomaar ingevoerd krijg, maar je kunt wel werken aan bewustwording. Het is in Amsterdam gelukkig nog aan de ondernemer om te bepalen dat hij dicht kan of niet. Ga eens een pilot doen met winkels dicht op zondag. De Kalverstraat zal dat niet worden, maar kies een ander gebied. Kijk eens welk effect dat heeft.
Niemand wil dat proberen.
‘Het is uiteindelijk ter bescherming van de kleine ondernemer. Ik denk ter bescherming van iedereen, maar in ieder geval van de kleine ondernemer. Ondernemers voelen druk om mee te gaan.’
Waarom doe je eigenlijk mee? De ChristenUnie haalt al geen zetel in Amsterdam. Het CDA heeft er maar eentje. Jullie electoraat is heel klein.
‘Je ziet dat het al voldoende aandacht heeft opgeleverd. Die is ook redelijk inhoudelijk. De debatten die ik nu heb gaan over inhoud. Het maakt wel wat los. De SGP heeft kleine aantallen kiezers in Amsterdam, maar er is hier een verdubbeling bij de Tweede Kamerverkiezingen. We doen in meer gemeenten voor het eerst mee. Een zetel halen is een doel op langere termijn maar we hopen dat het nu lukt. Ze weten nu dat we er zijn. Nu proberen we mensen inhoudelijk ook te overtuigen.’
Dit interview vond plaats in Podium Mozaïek in Amsterdam op 19 februari. Dit interview is geautoriseerd
