Foto: screenshot Youtube.
Al zeker vier jaar schrijft recensent Olivier Keegel Opera-recensies voor onder andere Operagazet.be. En al zeker vier jaar recenseert hij ook de opera’s van de Nederlandse De Nationale Opera (DNO). Hij is naar elke premiere van DNO geweest en heeft elke premiere gerecenseerd. In al die jaren is hij altijd keurig en professioneel ontvangen door DNO, hij kreeg perskaarten en werd uitgenodigd voor de persvoorstellingen en persbijeenkomsten.
Maar sinds hij in Parool dit kritische opiniestuk over de inhoud van DNO’s nieuwe seizoen publiceerde is hij ineens niet meer welkom bij persvoorstellingen van DNO. Nooit meer. Hij krijgt ook nooit meer perskaarten en DNO wil, voor zover mogelijk, niet meer met hem samenwerken.
Telefonisch doet Keegel zijn verhaal aan TPO:
“Voor de premiere van Medusa (DNO), dinsdag in Amsterdam, was ik niet uitgenodigd bij de persbijeenkomst die aan de voorstelling vooraf gaat. Dat vond ik vreemd dus ik vroeg om opheldering. DNO stuurde me vervolgens onderstaand mailtje:
‘Ja, er is een reden dat je niet werd uitgenodigd.
Met de publicatie van jouw stuk over ons nieuwe seizoen is voor ons de grens van het journalistiek aanvaardbare overschreden.
Wij vinden het niet langer gepast om je uit te nodigen voor onze intieme persontvangsten zoals wij die gewoon zijn te organiseren.
Dit zal overigens ook de laatste maal zijn dat we Operagazet.be of jouzelf een vrijkaart hebben gegeven voor onze producties.
Met vriendelijk groet,
DNO.’
“Ik ben toen nog wel naar die voorstelling zelf gegaan en na afloop ontstond een woordenwisseling tussen mij en mensen van DNO. Ze vertelden me dat ik met dat artikel in Parool ‘de grenzen van het journalistiek betamelijke heb overschreden’, waarop ik ze vertelde dat zij niet bepalen wat ‘journalistiek betamelijk’ is. Toen zeiden ze me dat die recensie ‘de druppel is geweest die de emmer deed overlopen’. Ze lieten me duidelijk weten dat ‘wij bepalen wie bij persbijeenkomsten wel welkom is en wie niet’.
“Ik heb meer dan vier jaar al hun voorstellingen gerecenseerd en als ik terugreken kregen hun opera’s gemiddeld het rapportcijfer acht. Ik heb nooit iets van kritiek gehoord uit hun richting en ben altijd keurig door ze behandeld. Kennelijk is dit dan de reactie van DNO als een journalist iets schrijft wat ze niet bevalt. Dan ben je gewoon helemaal nooit meer welkom.
“Ik weet nog niet wat ik nu ga doen. Enerzijds overweeg ik om contact op te nemen met de advocaat van de NVJ, maar anderzijds ben ik er wel een beetje klaar mee. Het heeft me toch wel echt flink aangegrepen. Toen ik jaren geleden stopte met werken heb ik me helemaal op opera gestort, en nu dit. Als ik niet meer naar hun persbijeenkomsten kan heeft het weinig zin, een journalist hoort gewoon een persplaats te krijgen. Voor mij is dit allemaal onverteerbaar.”
“Het gaat niet om dit ene artikel, het is een combinatie van meerdere artikelen van zijn hand. Uiteindelijk vonden wij het over een grens gaan van, wat ons betreft, journalistiek aanvaardbaar is. Hij mag natuurlijk altijd zijn mening verkondigen. Maar het gaat om de manier waarop je dat doet. En dat is het issue.
“Wij laten altijd journalisten binnen, en recensenten, die gewoon professioneel zijn en gewoon journalistiek schrijven over wat we hier doen. Wat we gezien hebben bij Keegel is dat hij op de man speelt. Zijn stukken zijn vaak vilein en onder de gordel en zijn laatste stuk zat ook nog vol twijfelachtige aannames. Dit begon gewoon steeds persoonlijker te worden, en daar hebben wij problemen mee.
“We nemen hem als journalist niet meer serieus. We kunnen het niet naar onszelf verantwoorden om hem vrijkaarten te geven. Als gesubsidieerde instelling moeten wij al onze vrijkaarten verantwoorden.
“Er zijn natuurlijk diverse kritische recensenten die van harte welkom blijven. Als er gewoon op een professionele manier wordt geschreven, dan hebben wij daar geen probleem mee. We juichen het alleen maar toe als mensen kritisch zijn, dat houdt ons ook scherp.
“Hij blijft uiteraard van harte welkom als bezoeker. Natuurlijk mag hij schrijven wat hij wil. We plegen dus geen censuur, we geven alleen geen vrijkaarten meer, that’s it. We zullen hem uiteraard nooit weren uit het theater.”
De Nationale Opera ontvangt volgens hun jaarverslagen gemiddeld zo’n 45 miljoen euro subsidie per jaar.
