Uit een enquête vorig jaar kwam naar voren dat 44% van de islamitische jongeren op Franse middelbare scholen bereid is voor de islam de wapens op te nemen. Dat belooft wat. Geen wonder dat er altijd twee keer zoveel Franse jihadisten in Syrië en Irak rondliepen, als Engelse of Duitse.
Toen ISIS op zijn top was, waren dat er naar schatting anderhalf duizend, vorig jaar nog zo’n 700, op dit moment nog altijd 500. Omdat dit psychopaten-clubje opgerold wordt – hopen we maar – zullen ze ergens moeten blijven, voor zover ze niet in het zand bijten. De houdbaarheid van Franse jihadisten is gelukkig niet groot. Er gaan geruchten dat de Franse geheime dienst zelfs informatie verschaft aan Amerika over de verblijfplaats van de belangrijkste Franse ISIS boeven, zodat er drones op afgestuurd kunnen worden. Dat waren ook niet de minsten: de vicevoorzitter van ISIS, de man die de Public Relations verzorgde, de computernerd, en de meest actieve vrouwelijke ronselaar van jihadisten, Emilie König: allemaal Fransen. Laatstgenoemde was zoals relatief flink wat Franse ISIS klanten bekeerd tot de islam.
Net als in veel andere Europese landen loopt er al langer een discussie over wat er met de overlevenden moet gebeuren. Moeten die terug kunnen komen of juist liever niet?
Van die 500 zitten er een aantal ter plekke gevangen, de meesten opgepakt door Koerden, die as we speak zelf etnisch gereinigd worden door Erdogan – of Merdogan zoals hij hier wordt genoemd. Deze jihadisten wacht zeer waarschijnlijk de doodstraf, volgens lokaal gebruik. O wee!
Huilebalkende familie en advocaten hebben zich al gemeld, dat ze vanwege hun Franse paspoort toch echt rechten hebben, enzovoort.
U raadt het al: de Franse bevolking is desgevraagd in grote meerderheid van mening dat homegrown jihadisten maar lekker in hun favoriete zandbak gaar moeten koken. Terwijl de overheid en de media vinden dat ze terug mogen komen. Want je kunt ze toch niet aan hun lot overlaten, zeker niet in landen waar de doodstraf nog zomaar uitgevoerd kan worden, the horror!
Leest u mijn stuk nog eens als dit u verbaast: De elite haat het volk.
Wie weet hoeveel van die psychopaten al terug zijn? Wie langs officiële weg terugkomt, zal zeker het ‘fiche S‘ opgeplakt krijgen, wat die Marokkaanse knul van afgelopen week al twee jaar had, toen hij een aantal weerloze mensen vermoordde en verwondde in zuidoost Frankrijk. Die heeft ook hier op school gezeten. Hij had zelf niet bij ISIS gezeten, althans niet in de woestijn, maar deed het uit wraak voor de Franse bijdrage aan de strijd tegen ISIS. Zo blijf je aan de gang.
De grap van dat ‘fiche S‘ is dat de staat er geen woord over wil zeggen, wie dat wel of niet heeft. Ergens wel logisch, ze hebben vaak nog niks gedaan, behalve zich op alle mogelijke manier manifesteren als anti-Frans en pro-ISIS.
Wist u trouwens dat er ook een harde kern van voetbalsupporters als ‘fiche S‘ aangemerkt staat? Als je alle 20.000 fiche S van Frankrijk op een onbewoond eiland zou zetten, en na een paar maanden weer gaat kijken, heeft het probleem zichzelf zeer waarschijnlijk opgelost.
Maar zo gaat dat niet. Sterker nog, zelfs burgemeesters mogen niet weten wat er aan fiche S in hun gemeente woont. Het wordt niet op je voorhoofd getatoeëerd, al zouden met mij de meeste Fransen dat een prima ideetje vinden.
De burgemeester van Evreux in Normandië, tussen Parijs en de zee, heeft van de prefect van zijn departement geëist dat hij de namen te horen krijgt van de fiche S in zijn gemeente. Hij wil het weten, geef hem eens ongelijk. En hij wil ze het stadje uitgooien als ze echt gevaarlijk zijn.
De familieleden en advocaten van die arme Franse koppensnellers bij ISIS, kregen vorige week bijval van staatssecretaris De Castaner van Algemene Zaken, het kabinet van Macron zelf. Hij vond de nasleep van eerder genoemde aanslag wel een geschikt moment om met de boodschap te komen dat Frankrijk maar beter de hand kon reiken aan zijn eigen jihadisten, zelfs aan degenen met dubbele nationaliteit. Dat kwam hem weinig verassend op een storm van protest te staan. Allemaal populistisch plebs uiteraard.
In een volgend interview voegde hij eraan toe dat ze beter in de gaten kunnen worden gehouden als je weet dat ze er zijn. Wie weet dat dan, niet de burgemeester in ieder geval. En dat in de gaten houden door de Franse politie, daar bestaat niet veel vertrouwen in. Alle Franse islamitische aanslagplegers sinds 2015 stonden geregistreerd als fiche S.
Net als dat in andere Europese landen het geval is, gaan de Franse overheid en media in woord en daad met aanzienlijk veel meer enthousiasme tekeer tegen groepen die zich op eigen wijze willen beschermen tegen islamitische terreur, dan tegen die – potentiële – islamitische terroristen zelf.
Al zou je zeggen dat het tij begint te keren, zie Oostenrijk en Denemarken.
Eén zo’n Franse club is Géneration Identitaire, een jongerenbeweging die zich tegen islamisering keert, en weinig voelt voor het van boven opgelegde ‘vivre ensemble’. Dat veel moslims daar ook helemaal geen zin hebben, daar spreekt niemand over, maar Géneration Identitaire staat omdat ze dit durven te vinden meteen als extreem rechts of erger te boek.
De acties van Géneration Identitaire zijn over het algemeen vrij ludiek. Zo hebben ze eens het dak van een moskee in aanbouw gekraakt. Daar zijn ze uiteraard door een forse politiemacht vanaf gemept, en de Franse pliesie weet wat meppen is, gelooft u dat maar. Dezer dagen liet GI van zich spreken door aan de stadsgrenzen van de stad waar ze ooit begonnen, Toulouse, borden te plaatsen in de vorm van de bekende Franse witte borden met rode rand en schuine rode streep door een naam, die aangeven dat je stad of dorp uitrijdt, maar dan met de tekst ‘djihadistes’ en die rode streep er doorheen. Die hadden ze onder de borden van Toulouse gezet (zie foto).
Politie en gendarme zijn met man en macht uitgerukt om die borden te verwijderen en sporen te verzamelen die naar de daders kunnen leiden. Je vraagt je toch werkelijk af of ze niet wat van die energie hadden kunnen besteden aan het in de gaten houden van fiche S klanten.
PS: Minister van Binnenlandse Zaken Collomb heeft in een persconferentie bekend gemaakt dat de observatie van Redouane Lakdim al een tijdje was opgeschort. Ik zei het al eerder: zijn dagen in de politieke arena zijn geteld, maar daar hebben de doden van vorige week weinig aan.
