Reportage

Een middag in de rechtbank met de suikerspiegelchauffeur

10-05-2018 10:56

Rectificatie: de aanwezige meneer met het ‘complottheoretische werkje’ heet meneer Dumont, niet meneer Dumas, zoals eerder abusievelijk werd vermeld.

 

TPO heeft Wob-verzoeken ingediend naar aanleiding van het beruchte incident waarbij een man tijdens de ramadan vorig jaar met zijn Peugeot 307 op een aantal mensen inreed op het Stationsplein in Amsterdam. Deze zogenaamde suikerspiegelchauffeur, beter bekend als Khalid Karmaoui, heeft bezwaar gemaakt tegen het openbaar maken van bepaalde stukken omtrent het incident. Woensdag behandelde de rechtbank zijn bezwaar.

Met z’n elven in een zaaltje

We zijn niet de enige die een aanvraag om meer informatie heeft ingediend. Ook aanwezig is meneer Dumont. Meneer Dumont is er honderd procent zeker van dat de gebeurtenis op het Stationsplein voor het Centraal Station op zaterdag 10 juni 2017 een aanslag was. Hij houdt wat printjes in zijn hand, een complottheoretisch werkje dat hij ook TPO tevergeefs heeft aangeboden. Wanneer Karmaoui in licht Marokkaans accent een tien seconden durend onsamenhangend en warrig relaas afsteekt richting Dumont maant zijn raadsman hem succesvol tot stilte. De rest van de zitting houdt Karmaoui zich gedeisd.

We zitten in een kleine rechtszaal, een zogenaamde enquêtekamer. De rechter, de griffier, wat mensen van het OM, we zijn met z’n elven.

Een dun en vlassig paardenstaartje

Aan de voorzijde is de suikerspiegelchauffeur danig kalend terwijl aan de achterzijde juist een dun en vlassig paardenstaartje bungelt. Hij draagt een vaal casual spijkeroverhemd, een helblauwe broek en knalrode gympen. Karmaoui maakt zowel een gespannen als afwezige indruk. Hij zit opvallend te schokschouderen. Het lijkt of Karamaoui ieder moment in tranen kan uitbarsten. Maar het is een soort permanent trillen dat hij de hele zitting volhoudt.

Na ellenlang procedureel gesteggel moeten we de zaal uit. De rechter wil geen pottenkijkers wanneer Karmaoui uiteenzet waarom hij bezwaar maakt tegen de informatie waarom is gevraagd. Wat die bezwaren inhouden weten we wel zo’n beetje uit de stukken van zijn advocaat in bezit van TPO. Het zou ‘een inbreuk op zijn persoonlijke levenssfeer’ betekenen. Ook zou openbaarmaking van de stukken ‘onnodige en ongewenste aandacht’ met zich meebrengen. Daarnaast wil de advocaat voorkomen dat ‘bij het ongeval betrokken personen en/of instanties’ Karmaoui aansprakelijk zullen houden.

Terwijl we buiten zitten te wachten verlaat Karmaoui de rechtbank. Driftig bellend beent hij weg, wat vragen stellen zit er niet in. Later blijkt dat hij aan het werk moet.

Hoe zijn we hier terecht gekomen?

Hem nakijkend peins ik hoe hij, ik en die andere mensen in dit zaaltje van de Amsterdamse rechtbank terecht zijn gekomen. Het is vooral de haperende communicatie van de politie geweest. Op de dag zelf tegenstrijdige verklaringen. Het gedoe met de camera’s. Het leidt nog steeds tot vragen.

Het lijkt niet bij politie en OM op te komen dat er zich nog een complete wereld van mogelijkheden bevindt tussen ‘man rijdt door suikerziekte op mensen in’ en ‘jihadist pleegt terroristische aanslag’. Nu lijkt het in deze zaak, ondanks alle vaagheden, het meest op een suikerzieke man die onderuit ging. Een verschrikkelijke samenloop van omstandigheden. Waar we nog vragen over hebben.

Logischerwijze gaan mijn gedachten ook naar de gebeurtenissen in Den Haag op Bevrijdingsdag. Een ‘steekincident‘ noemde de politie het. Terwijl het lijkt op een aanslag. Wat zeg ik, het is een aanslag. Ik durf te stellen dat als iemand op straat kelen doorsnijdt, om welke reden dan ook, het overduidelijk een aanslag betreft.

Beiden slachtoffer van hetzelfde systeem

Door namens het volk na te denken werken politie en OM zelf minstens even hard mee aan de polarisatie van het debat omtrent islamitisch terrorisme als de media die zij dikwijls vermanend op de vingers tikken. De politie gooit alle feiten op een hoop alsof ze allemaal maar op één enkele manier kunnen samenhangen. Incident of terreur, meer smaken zijn er niet. En dat dan vaak in combinatie met het gebruik van de term ‘verwarde man’. Maanden later blijkt er dan, zoals in het geval van de aanval op het Joodse restaurant in Amsterdam, tóch meer aan de hand.

Door die mindset van politie en OM zaten Karmaoui en TPO woensdag in de rechtbank. Karmaoui is klaar met alle vragen, wij hebben nog niet alle antwoorden. In zekere zin zijn we slachtoffer van hetzelfde systeem.

Maandag komt de rechter met een beslissing.

 

Lees ook: Esther van Fenema – De verwarde man (of vrouw) voor dummies