Waylon heeft racisme nooit begrepen en schaamt zich daar niet voor

15-05-2018 23:17

Waylon blijft ondanks zijn dramatische 18e plek in de finale over het songfestival spreken in termen van dankbaarheid, trots en blijdschap. Op zijn Instagram account plaatst hij een lang bericht waarin hij zijn levensverhaal vertelt, praat over racisme, en zijn dankbaarheid uit voor het mogen deelnemen aan het Songfestival.

 

”Dit jaar was ik de gelukkige die het songfestival avontuur nog eens mocht meemaken. U weet inmiddels hoe het is afgelopen. Over alle randzaken mag u uw eigen mening vormen, ik heb vanuit m’n hart en verstand gehandeld en sta nog steeds achter iedere beslissing.

Gisteren aan tafel bij Humberto zei hij in de break iets moois tegen me waar ik zelf nog niet bij had stil gestaan. “Die jongens mochten gezien worden en dat podium heb jij ze gegeven” waren zijn woorden. Ik realiseerde me dat het voor “de blanke” heel normaal is om gezien te worden en tegelijk vond ik het jammer om me dat te realiseren, want het geeft de kern van de pijn weer. Zoals ik al zei, ik ben een simpele boer uit Apeldoorn die dit probleem nooit begrepen heeft en daar schaam ik me niet voor. Onwetendheid is zalig in sommige gevallen.

Bedankt dat jullie een tweede kans hebben gegeven om iets bijzonders neer te zetten en het ambacht muziek een warm hart toedragen

Ik droomde als kind al van de dingen die ik vandaag mag en kan doen en ben zo trots dat ik dat heb bereikt, ook al leek het soms anders te gaan”

 

Dries Roelvink en Rapper Boef

In RTL Late Night maandagavond, sprak Waylon over zijn songfestival avontuur en de racistische reacties op de vier zwarte krump-dansers. Volgens Waylon waren die reacties  de reden voor het boycotten van enkele kranten.

Hij stelt dan ook goed tegen kritiek te kunnen en in het Instagram-bericht sluit hij ook af met dergelijke woorden:

 

”Voor de mensen die nog wat willen zeggen over me, wees welkom in veelvoud. Je weet nu tenminste tegen wie je het hebt.”

 

Tot slot wenst hij zijn opvolgers succes en draagt hij symbolisch het stokje over aan de volgende Songfestivalkandidaat of kandidaten. Waylon verzoekt ons daar eensgezind achter te gaan staan.

 

”ik ga nu symbolisch het stokje overdragen aan de volgende gelukkige… Misschien wel Rapper Boef of Dries Roelvink, of misschien wel samen… Wat het ook gaat worden, laten we er met z’n allen achter gaan staan want je weet maar nooit.”

Het is toch gewoon leuk?!

Ik was uw vertegenwoordiger en daar hoefde ik alleen mezelf voor te zijn.
Ik dank u”

 

Nederland! Ik mocht u vertegenwoordigen Ik ben geboren, Willem Bijkerk, 20 april 1980, groeide op in een arbeiderswijk in Apeldoorn. Hard voor weinig en ouwe jongens krentebrood! (Toen nog zonder n) Nooit de beste leerling maar altijd nieuwsgierig. Eigenwijs brutaal maar strikt netjes opgevoed en altijd het gevoel gehad dat er een klein beetje Ciske de Rat in me schuilt. Een echt Hollands straatschoffie met klompen en daarboven door m’n moeder zelfgemaakte kleding. Soms kreeg ze de merklabels van een oude Levi’s en die stikte ze dan op mijn spijkerbroek… Was ik tenminste ook stoer;) Papa was altijd weg met de vrachtwagen. Zondag tot en met vrijdag. Hard werken want je wil iets bereiken in het leven. Dat laatste stukje boeide mij het meest… Iets bereiken! Maar niet de eindbestemming van een vrachtwagenrit, want ik weet nog hoe m’n vader zich voelde op z’n 50ste. Overambitieus zoals ik al zei, zo mag je het noemen. Simpelweg een eindeloze honger en drang naar muzikaal avontuur en beleving. Dit jaar was ik de gelukkige die het songfestival avontuur nog eens mocht meemaken. U weet inmiddels hoe het is afgelopen. Over alle randzaken mag u uw eigen mening vormen, ik heb vanuit m’n hart en verstand gehandeld en sta nog steeds achter iedere beslissing. Gisteren aan tafel bij Humberto zei hij in de break iets moois tegen me waar ik zelf nog niet bij had stil gestaan. “Die jongens mochten gezien worden en dat podium heb jij ze gegeven” waren zijn woorden. Ik realiseerde me dat het voor “de blanke” heel normaal is om gezien te worden en tegelijk vond ik het jammer om me dat te realiseren, want het geeft de kern van de pijn weer. Zoals ik al zei, ik ben een simpele boer uit Apeldoorn die dit probleem nooit begrepen heeft en daar schaam ik me niet voor. Onwetendheid is zalig in sommige gevallen. Soms geeft onbegrip zoveel ruimte en wijsheid. Want wie kan het wel uitleggen of begrijpen? Zeg het nog 1 keer van beide kanten, ik begrijp het niet en we kunnen samen door. Nodig eens iemand uit met een moeilijke naam, doe ook zelf die moeite. **lees verder vanaf foto 4**

Een bericht gedeeld door Waylon (@official_waylon_music) op


 
Helaas: deze aanbieding is verlopen, maar probeer deze boeken eens