Foto: een typisch Zweedse kledingwinkel te Stockholm, circa 2021, archieffoto.
Ach, Zweden. Daar hebben ze niet zo heel lang geleden zo zoetjes aan de rechtstaat al afgeschaft, want alle mannen zijn uiteraard per definitie verkrachters, dus heel gek is het nou ook weer niet dat ze in Stockholm inmiddels zijn begonnen met het slopen van de vrijheid van expressie. Het is heden VERBOTEN om in het centrum van Stockholm nog langer gebruik te maken van reclame-uitingen die als ‘seksitisch’ kunnen worden ervaren, waarin ‘vrouwen of mannen als lustobject worden neergezet’ en die ‘beledigend zijn voor vrouwen’.
Lees: vrijwel élke reclame waarin een man en vooral vrouw op welke wijze dan ook wordt afgebeeld, want de enige reden om überhaupt modellen in een reclamecampagne te gebruiken is dat sex nou eenmaal sells wegens het keiharde bewezen (in de wetenschap biologie doen ze wel gewoon aan bewijzen, in die wetenschap wél) biologische feit dat knappe mannen maar vooral knappe vrouwen als vanzelf fungeren als lustobject.
Hangt een adverteerder te Stockholm tóch een ‘seksistische’ reclameposter op (met een vrouw in bikini ofzo, of alleen maar een blanke vrouw, of, maar moge God dit verhoeden, een heteroseksuele blanke man vol in beeld, of, oh horror, knappe succesvolle mensen die er mooier en beter uitzien dan het algemeen gemiddelde die ook wel de middelmaat wordt genoemd) dan zal de gemeente deze poster binnen 24 uur weer verwijderen.
Hee! Een overheid die actief creatieve uitingen verwijdert! In de volksmond heet zoiets ook wel
C-E-N-S-U-U-R. Meestal is die censuur dan onderdeel van een ondemocratische samenleving waar bijvoorbeeld een militaire junta de tiran is, maar in 2018 blijkt censuur een serieus onderdeel te zijn van democratisch gekozen regeringen in open democratieën, en dat vindt iedereen volkomen normaal. Sterker nog, men maakt zich er graag hard voor. Geen betere methode voor ‘tolerantie, verschilligheid, verbinding en inclusiviteit’ dan actieve censuur. Behaalde resultaten uit het verleden bieden voldoende garanties voor de toekomst.
Orwell werd zwetend wakker en was blij dat hij het alleen droomde. That lucky fuck. Bij hem was het slechts een droom, bij ons de bittere realiteit.
Het zou leuk zijn om te kunnen zeggen dat dit ‘typisch Zweden’ is (want enge feministendictatuur in een totaal kapot gepolicoriseerd land dat van oudsher door en door sociaaldemocratisch is dus per definitie vrij achterlijk), maar deze sluipende en slopende vorm van dictatuur, met open armen ontvangen door de millennialgeneratie en andere links-feministische groenepartijenstemmers, is in meerdere steden binnen de EU reeds volkomen normaal. In Londen zijn de ‘seksistische’ reclames (bikinis zijn haram! Fastfood, ook haram!) in onder andere metrostations verboden, maar ook in Genéve en Parijs worden as we speak moraalpolitie-agenten de straat op gestuurd om onwelgevallige ‘seksistische’ reclame-utingen te censureren.
Yep, het gaat hier nog steeds over die Nobelprijs voor de vrede winnende EU, anno 2018: een lichtend baken van vrijheid, indeed.
U weet natuurlijk wel waar dit straks eindigt, behalve in een Orwelliaanse nachtmerrie waar uiteindelijk alleen burgeroorlog nog een uitweg biedt, namelijk in de volledige dictatuur van grijze grauwe middelmaat waarin elk onderscheid tussen jongen en meisje is verboden, uiterlijke individuele expressie een daad van micro-agressie is, mode en merkkleding een te grote ongelijkheid tussen have and have not’s benadrukt en waar het hebben van succes en het maken van winst ‘oneerlijk’ is en ‘niet solidair genoeg’ met ‘anderen’. Wat u zegt, een soort Amsterdam onder Stalin I.
Voor dat probleem met die mode en die individuele expressie vindt u hieronder vast een handige oplossing die ook meteen veel problemen met seksualisering, lastig worden gevallen op straat, sissen en fluiten, als lustobject worden gezien, seksisme en ander hedendaags vrij-democratisch westers ongemak. Deze oplossing is al eeuwen bewezen succesvol in vooral landen buiten Europa en dagelijks voorkomt deze uiterst elegante oplossing veel problemen in de levens van tientallen miljoenen meisjes en vrouwen. En mannen.
Binnenkort, als enige kledingstuk, verkrijgbaar in alle modewinkels van Stockholm (liever niet in teveel kleuren, dat is veel te onderscheidend):
