Pure liefde, glitters en regenbogen, en de kans dat het er ook echt gaat komen is groot nu met stadsbestuur Stalin 1 plus Koningin IJskonijn als GroenLinkse burgemeester: een internationale conferentie over intolerantie. Want dat Amsterdam drugshoofdstad nummer 1 is, de ‘ondermijning van de stad door criminaliteit een kritisch punt bereikt’ (aldus doeidoei-burgemeester Van Aartsen), deradicalisering vooral tot meer radicalisering lijdt, massatoerisme en Nutellawinkels na het verdringen van oorspronkelijke bewoners nu elkaar proberen te verdringen, vuilnis in straatprullenbakken in Oost ‘een belevenis’ wordt dankij pratende prullenbakken (lol) en de beloofde ‘vrijheid voor iedereen’ beslist niet geldt voor horeca-ondernemers die een handgranaat op de stoep voor hun ingang vinden kan voor echte gemeenteraadstechnocraten maar één ding betekenen, en dat is beslist niet ‘de problemen oplossen’.
In Amsterdam doet het bestuurskartel nou eenmaal nooit aan oplossen. Nooit gedaan ook. Wel aan maximaal wegkijken en proberen zoveel mogelijk van de probleemzaak af te leiden, met dank aan gelijkgeschakelde moreelcorrupte kartelsysteemmedia inclusief hun nuttige idioten vermomd als ‘journalist’.
Vandaar ook deze oproep van een voormalig VVD-raadslid in kartelfolder Parool. Regenboogzebrapaden lijken nauwelijks te werken tegen homohaat en hoeveel Linda Duitsjes en Sidney Smeetsjes je ook voor op de bok van de genderdramtrein zet, de dragqueens blijven hoe dan ook mikpunt van spot en (zwaar) geweld, want aarsgat Amsterdam, waar ‘de overheid onduldbaar afwezig is’ (dixit ombudsman Amsterdam), maar gelukkig is Amsterdam wel énorm tegen ‘intolerantie’ hoor!
Ja, daarom ook gingen de aanstaande Polpotjes van Stalin I zo gezellig staan haatdemonstreren op de Dam tegen Annabel Nanninga en het FvD. Daarom ook bestond de verkiezingscampagne van D66 vrijwel volledig uit het besmeuren en demoniseren van Annabel Nanninga en het FvD, waarschijnlijk in de stille hoop op een nieuwe Volkert (hij zal toch een keer wederopstaan, nietwaar, als je het maar lang genoeg blijft proberen) om het probleem op klassiek tolerante wijze voor eens en voor altijd op te lossen (referenda kun je nog afschaffen als het volk teveel tegenspreekt, maar verkozen politici met de verkeerde mening is een stuk lastiger). ‘Tegen haat!’ (dus daarom dood aan Annabel Nanninga en Thierry Baudet). ‘Voor vrijheid en inclusiviteit!’ (we gaan de voordeur van Baudet onderkliederen, dat is geen ‘intimidatie’ maar ‘awareness kweken’).
Dus of burgemeester-aparatsjik IJskonijn Ego de Eerste tussen het dichtspijkeren van horecapanden en het van de zwarte school af halen van haar blanke kinderen door even Amsterdam op de internationale tolerantiekaart wil zetten. Homo’s die in elkaar worden geslagen? Ja, dat is heel erg, maar als het Forum voor Democratie ergens een toko afhuurt dan is extra beveiliging noodzakelijk door dreigementen uit ‘tolerante’ hoek en maken verschillige ‘lawaaidemonstraties’ het spreken, dus het debat, volstrekt onmogelijk. Is toch ook een heel mooi resultaat? Lekker tolerant, toch?
Toch?
En denk ook eens aan de groeiende drugscriminaliteit, of de internationale positie in vrouwenhandel die Amsterdam bekleedt, of het aantal ‘steekpartijen’ door ‘verwarde mannen’: allemaal een vrijwel exclusieve bezigheid voor ‘nieuwkomers’ in de Amsterdamse samenleving of hoe die intersectionele groep bijdragers aan de inclusieve samenleving volgens het meest recente Tropenmuseum Nieuwspraakwoordenboek nu weer mag heten. Amsterdam is inmiddels zó tolerant dat zelfs de georganiseerde criminaliteit de multicultuur uitgebreid viert, en geen politie of OM die dat ook maar een strobreed in weg legt. Hebben het toch te druk met journalisten afluisteren en iftars bijwonen.
Hoeveel toleranter wil je al die ‘vrijheid’ eigenlijk nog vieren? Met een anti-tankraket of een brandend bestelbusje dat een krantenredactie ramt wellicht? Een meer dan twintigtal liquidaties op de openbare weg inclusief onschuldige vergisslachtoffers anders? Hoeveel tolerantie voelt een onschuldige huisvader eigenlijk op het moment dat de kogels uit een automatisch ‘illegaal’ (lol, net zo ‘illegaal’ als panden kraken) aanvalswapen zijn organen doorboren en hij ligt dood te bloeden? Zou je ‘tolerantie’ kunnen aflezen aan het lijkbleke gelaat van een aan flarden geschoten 17-jarige jongen die toevallig op het verkeerde moment op de verkeerde plek was ergens in die lieve stad vol lieve mensen?
Toch is het raar dat zo’n ex-VVD’er in zijn pathetische wegkijkpamfletje voor het gemak gelijk maar even de grootste gemarginaliseerde en gecriminaliseerde groep in de Amsterdamse samenleving vergeet te noemen bij het bewieroken van ‘groepen die zo graag zichzelf willen zijn maar daarin worden belet’: de PVV-sympathisanten, de FvD-stemmers, de realisten en populisten, de rechts-liberalen, de monoculturelen, de orthodox-christelijken, de islamcritici en eigenlijk iedereen die niet exact denkt wat de inclusiviteitsgedachtenpolitie wil dat er wordt gedacht. Wel publiekelijk onaneren op het kunnen benoemen van een grote diversiteit aan makkelijk te manipuleren slachtoffergroepen in de samenleving, maar het toch gewoon weer niet kunnen opbrengen oprechte vrijheid en échte tolerantie in de praktijk te brengen. Of de volledige vrijheid zelfs maar durven te benoemen.
In Amsterdam, binnenkort ongetwijfeld ‘internationale hoofdstad van tolerantie’ met een eigen ‘conferentie tegen intolerantie’, is intolerantie tegen alles en iedereen wat niet gay, transgender, groen, millenniaal, links, zwart, getint, islamitisch en anti-kapitalistisch genoeg is inmiddels zo ingeburgerd dat het dwaas stemmende volk er niet minder GroenLinks door stemt als hun voorman van ‘tolerantie en tegen haat’ prominent meeloopt in een intolerante haatoptocht tegen democratisch te verkiezen politici. Zo normaal is intolerantie dus geworden in die lieve stad vol lieve mensen. Hoe intoleranter tegen mensen met de verkeerde mening, hoe groter de verkiezingszege. Het risico van bloed aan je handen is, afgezet tegen nog een paar jaar aan alcoholistische regenboogjes twitterende persvrijheidshaters in het machtspluche, marginaal. Slechts een paar eieren om te breken, toch een reuzenomelet.
Transgenders en joden en gays en islamieten en gehandicapten en zwarten en allochtonen en asielzoekers, allemaal leuk en aardig, om trots op te zijn zo lekker divers, zolang ze maar niet de verkeerde dingen denken, Geenstijl lezen of niet voor zoete koek slikken wat deugmedia en kartelsysteemmedia ze voorliegen. Dan moeten ze kapot, desnoods krijgen ze een roestige Femke Halsema in hun rug geduwd. Of rijdt de genderdramtrein over ze heen.
Misschien is dit een mooi eerste agendapunt voor die ‘internationale conferentie tegen intolerantie’ straks: hoe een eindoplossing te vinden voor het probleem van de andersdenkenden, de PVV-stemmers en de populistisch realisten. Greppel of muur? Trein of uitputtingsmars? Gesubsidieerd als kunstproject of eerst inzetten als dwangarbeider bij het zoveelste megalomane per definitie falende en te dure eliteproject? In een ghetto plaatsen en ze allemaal verplicht een touwtje uit hun brievenbus laten hangen?
Smakeloos? Machtsgeile, moreel totaal corrupte narcisten, politieke amateurs en carrierepolitici op weg naar het wachtgeld in Den Haag, megalomane rancuneuze werkgeversbellers, ‘integere’ kwaliteitsregenten die in hun eigen autobiografie nog zwart op wit beweerden ‘echt geen burgemeester te willen worden’ en hysterisch hypermoralisme op kosten van een complete wereldstad, dát is pas smakeloos.
