Foto: Dries Roelvink met zijn nieuwe zonnepanelen
Delft wordt duurzaam. We moeten van de eco-elite van het gas af, elektrisch gaan rijden of gewoon de bus nemen. We moeten zonnepanelen plaatsen, de cv-ketel vervangen door een warmtepomp en onze woning verplicht isoleren.
De doelen van de eco-elite zijn eigenlijk nog wel te prijzen. Een beter klimaat is immers goed voor onze aarde en kinderen. Helaas vergroten de opgedrongen maatregelen de tweedeling in onze samenleving. De milieuverplichtingen zijn namelijk nauwelijks te betalen voor mensen uit de middenklasse. Maar laat die eco-elite nou niet zoveel interesse hebben voor mensen met een middeninkomen. Ja, ze beweren met hun opgeheven vinger dat u de eco-maatregelen niet in uw portemonnee zult voelen.
Maar laten we wel wezen, een moderne elektrische auto kost zowat een halve ton. U ziet ze vast wel eens staan, bij de compounds van peperdure woningen waarin de eco-elite zich achter een gezamenlijke moestuin heeft teruggetrokken. Maar voor de verpleegster, leraar, kapster, is zo’n auto helemaal niet op te brengen. Zij zijn straks gedwongen de bus te nemen. Ook de straks verplichte zonnepanelen en warmtepomp zijn nauwelijks op te brengen voor de gemiddelde automonteur. En die verplichte woningisolatie loopt ook in de duizenden euro’s. Niet te betalen voor de doktersassistent. Dat wordt dus gedwongen lenen.
Zo verdiept de tweedeling in onze samenleving zich. De in dure Tesla’s over het asfalt suizende eco-elite versus de op de bus wachtende facilitair medewerkers. Met de voorgestelde milieumaatregelen wordt de wereld groener maar valt de samenleving duurzaam uit elkaar. Het wordt tijd dat de eco-elite uit haar groene compounds tevoorschijn komt en begrijpt dat er ook mensen bestaan met een minder gevulde portemonnee. Het wordt tijd dat de eco-elite eens nadenkt over de sociaal-maatschappelijke gevolgen van de milieumaatregelen die zij anderen met verbetenheid oplegt. Maar ja, dan moet zij wel eerst de poort van het eigen gelijk openen. Hopelijk zijn de scharnieren daarvan niet vastgeroest.
Deze column werd eerder gepubliceerd in de Delftse Post