“In het postmodernisme is het de folklore, de traditie en het geloof die hoogtij vieren. Vooral de vrouwen, de afvalligen, de homo’s en individuen met potentie moeten het ontgelden. Ze worden besneden, uitgehuwelijkt. In eerwraakzaken worden ze door vader of broer doodgeschoten. Ze worden van school gehaald, geslagen en zelfs als slaven ingezet om familie in de landen van herkomst te onderhouden.
De belofte van vrede en gezelligheid, waarmee het postmodernisme vele harten heeft gestolen, heeft wellicht enige kans van slagen in een maatschappij waarin groeperingen financieel en emancipatorisch aan elkaar gewaagd zijn. De huidige realiteit is een andere en het hele postmodernisme is niet meer dan een kaartenhuis. Het wordt in stand gehouden door pragmatische stedelingen die als de dood zijn dat ze, als ze misstanden afkeuren, niet meer aardig zullen worden gevonden.
Alles wat het modernisme heeft uitgekotst en waarmee het de strijd heeft aangebonden, omarmt het postmodernisme met een heilig verklaarde vorm van relativering en het maakt zich uiteindelijk medeschuldig aan de pijn, het verdriet, de onderdrukking en de misstanden in die gemeenschappen.”
Waarom zoveel Turken Erdogan stemmen. En waarom zoveel Westerlingen dat allemaal prima vinden. En waarom alles wat slecht en boosaardig is door laffe grootstedelijke Europese bakfietsbezitters wordt weggerelativeerd, meesterlijk uitgelegd door Erdan Balci, een van die verfoeide ‘rechtse’ Volkskrant-columnisten.
