Op de lagere school leerden wij over het Paleozoïcum en het Mesozoïcum, over de ijstijden – grote en kleine – en dat sindsdien Scandinavië nog steeds een beetje omhoog komt, kortom, sinds het ontstaan van de aarde was er altijd wel wat te beleven.
Hoe die dynamiek ontstond ging de meester niet echt op in, dat we dit wisten was al mooi genoeg.
Maar dat is al meer dan de meeste klimaatwetenschappers lijken te weten. Als ik de redders van het klimaat mag geloven was het tot de industriële revolutie maar een saaie bende in de natuur en zijn de dramatische ontwikkelingen begonnen met de uitstoot van C02.
Alleen al het feit dat die steenkool en olieproducten van de natuur zijn en die C02 afkomstig is uit de atmosfeer, zou ons aan het te denken moeten zetten.
Sinds het ontstaan van de aarde is het klimaat een uitermate dynamisch systeem van het herverdelen van de van de zon afkomstige energie over de aardbol. De dynamische elementen zijn de activiteit van de zon, onregelmatigheden in de baan van de aarde en diens rotatie dit volgens de zogenaamde Milankovitch-parameters. Het is merkwaardig dat deze in de klimaatdiscussie geen rol lijken te spelen, wellicht omdat die niet beïnvloedbaar zijn?
Dit alles betekent dat er van een evenwichtstoestand geen sprake kan zijn: het klimaat verandert altijd en wel in zeer langdurige cycli van duizenden jaren.
Onregelmatigheden in de energie uitstoot van de zon, variaties in de baan van de aarde om de zon en in de rotatie van de aarde lijken in het verleden het klimaat fundamenteel te hebben beïnvloed.
Nu niet meer als we de klimaatwetenschappers mogen geloven. Het is de CO2!
Recent onderzoek suggereert echter dat deze extra CO2 voor de natuur geen probleem is, over 200.000 jaar is alle door de mens geproduceerde CO2 weer geabsorbeerd. Dat is geen probleem voor de natuur, kwestie van tijd. Maar voor de mens, en vooral zij die op zeeniveau wonen, is dat wel een probleem.
Zolang de adem inhouden gaat niet.
Het is typisch menselijke arrogantie te denken dat we zulke lange termijn processen kunnen controleren en dat de temperatuur van de aarde met een thermostaat te regelen is.
Het is de Nederland kenmerkende zendingsdrang en gidsland-Calvinisme dat denkt dat wij dan voorop moeten lopen.
In dit geval door bij iedereen de energierekening te laten verviervoudigen door het gas af te sluiten en de warmtepomp verplicht te stellen.
Ondertussen vindt Donald Trump het juist een uitstekend idee dat wij Europeanen meer Amerikaans gas gaan consumeren.
Het lijkt of er een duivelspact is gesloten, links ‘redt’ het klimaat, rechts vindt het goed omdat er veel geld mee kan worden verdiend.
Ondertussen is de gewone man het haasje.
Waar een eenzame journalist vertwijfelt waagt te stellen dat 49% CO2 reductie tot een temperatuurdaling van slechts 0.0003° leidt wordt dat door klimaatwetenschappers niet ontkend maar wel afgedaan als “geneuzel”, impliciet wordt dit ervaren als een morele aanval op het morele gelijk van de klimaatideologen.
Vraag dus vooral niet wat het oplevert, wat het kost en wie dat gaat betalen. En al helemaal niet of er misschien alternatieven zijn.
Het zou verstandiger zijn i.p.v. het klimaat te redden, te investeren in het aanpassen van ons leven aan de aan de klimaatverandering, die sowieso komt.
We moeten de illusie opgeven dat we het klimaat zouden kunnen beïnvloeden, ‘redden’ in de ogen van velen. We moeten accepteren dat klimaatverandering van alle tijden is en dat we ons gewoon moeten aanpassen.
