In een vrije samenleving mag een cartoonist tekeningen maken en publiceren. De beste en scherpzinnigste tekenaars zijn echter geen komedianten. De lach welke eventueel op de lippen van de beschouwer verschijnt, moet altijd iets ongemakkelijks hebben; geslaagde ironie of satire is nooit slechts grappig, clownesk of schijtlollig. En daartegenover is het ook nooit slechts bedoeld om vanuit een machtspositie ordinair macht uit te oefenen of om bevolkingsgroepen in de wereld te vernederen.
Het is hierom dat een cartoonwedstrijd georganiseerd in de Tweede Kamer wringt. Het voelt niet lekker. Volksvertegenwoordigers gaan zich bemoeien met religieuze en kunstzinnige zaken, terwijl ze daar volstrekt niet voor ingehuurd zijn. Alles van waarde is weerloos. Waarachtig geëngageerde kunst moet altijd vanuit de kwetsbare burger komen, en niet vanuit een partij in de Tweede Kamer (door volksvertegenwoordigers) opgelegd worden.
De PVV wenst ideologisch geen subsidie voor de kunsten, maar tegelijkertijd organiseert het zelf wel een kunstwedstrijd. Dat vind ik raar, bizar en totalitair. Wat kan mij Mohammed schelen? Waarom moet ik hem tekenen? Bepalen politieke partijen tegenwoordig wat maatschappelijk van belang is op het wereldpolitieke toneel?
Een land als Pakistan heeft al moeite met het organiseren van een dergelijke wedstrijd in de parlementaire politieke burelen van de Nederlanden. En vanuit internationale politiek is dat ook volkomen terecht.
Wie als politicus het secularisme voorstaat, moet zich totaal niet met kunst en religie bemoeien.
De PVV doet dit nu wel door de genoemde tekenwedstrijd. En dat is een clowneske en schijtlollige vertoning op het wereldpolitieke toneel.
Als er iets geen bona fide satire is of ooit kan zijn…
