Terwijl de Duitse boze burgers (terecht) klagen over de manier waarop ze door de Lügenpresse worden weggezet als neo-nazistisch vuilnis, klagen de journalisten (terecht) dat ze door de boze burgers al vuilnis worden behandeld. Op de openbare weg waar die journalisten gewoon hun werk doen. De ARD heeft een lange en grimmige opsomming van voorvallen waarbij journalisten tijdens hun werk in Chemnitz werden gehinderd, belaagd, bedreigd, geïntimideerd en zelfs mishandeld online gezet.
En niet alleen Duitse media werden het slachtoffer: een verslaggever van het Russische RT (dat ook een afdeling in Duitsland heeft) werd eveneens slachtoffer, net als burgerjournalisten met soms niet meer dan alleen een twitterkanaal als medium of zelfstandige videomakers.
In één geval werd een cameraman van een trap geduwd waarbij hij gewond raakte en zijn camera zwaar werd beschadigd. Dat speelde zich overigens af in een huis waar het camerateam van MDR had aangebeld om te vragen of ze wat beelden konden maken vanaf het balkon. Dat mocht, maar kennelijk was één bewoner toch niet zo blij met de journalisten in zijn huis.
Weer een andere journalist kon nog maar net voorkomen dat hij van een vijf meter hoge balustrade viel nadat hij door mensen werd geduwd.
Sommige journalisten bekritiseren nu de polizei omdat die, overduidelijk, niet is staat is gebleken de journalisten te beschermen en te voorkomen dat de journalisten zouden worden gehinderd in hun werk. “Als de politie faalt onze veiligheid te waarborgen moeten de verantwoordelijken opstappen” en “deze escalatie is zorgwekkend” wordt ondermeer geschreven door journalisten van diverse Duitse media. Al zijn er ook journalisten die juist vinden dat de polizei in sommige gevallen verdere escalatie van geweld heeft kunnen voorkomen.
Of de daders ook ‘AfD-demonstranten’ zijn zoals sommige van de aangevallen journalisten schrijven is nog maar de vraag, wederom wordt van het frame dat agressieve Duitsers AfD-sympathisanten zijn wel erg gretig gebruik gemaakt, maar dat veel Duitsers de media en Lügenpresse inmiddels zó zat zijn dat ze tot geweld overgaan is zeer verontrustend.
Maar hoe eenzijdig en haatzaaiend sommige media zich ook mogen gedragen, het is nooit een excuus voor geweld. De Duitse journalistenvakbond in Saksen heeft dan ook volkomen gelijk als ze schrijft dat “een aanval op journalisten een aanval op vrijheid van meningsuiting en vrije pers” is. Journalisten dienen zonder gevaar voor lijf en leden hun werk te kunnen doen en de openbare weg is, en blijft, van iedereen. Een journalist hinderen in zijn werk is gewoon censuur, daarvoor bestaan geen verzachtende omstandigheden.
Om met president Trump te spreken: je kunt nog beter nepnieuwsmakende vrije pers hebben dan censuur en helemaal geen vrije pers.
Vorhin wurde ich von Neonazis, ja, so muss man sie nennen, angegriffen. Mikro ist weg, mir geht’s zum Glück gut. Polizei war mal wieder überfordert. Wasserwerfer war zeitweise eingekesselt. #Chemnitz #c0109 pic.twitter.com/pl7pqIzy5T
— Jan-Henrik Wiebe (@jan_wiebe) September 1, 2018
Lees ook: dossier Chemnitz.
