“Marijn Poels besloot dat zijn volgende film over het wezen van politieke correctheid moest gaan: waarom mag hij niet denken wat hij denkt? Waarom hangt rond zoveel maatschappelijk-politieke thema’s – klimaat, immigratie/integratie, islam, Rusland, Trump, de EU, de multiculturele samenleving, ’diversiteit’ – zo’n hardnekkig taboe op een afwijkend geluid? En waarom is de stemming in veel westerse landen over deze kwesties zo opgefokt?
Als je op die controversiële onderwerpen afwijkt van de links-liberale norm, ben je direct een fascist of een racist. Conservatieve denkbeelden worden niet op inhoud bestreden, maar verketterd. Ik wilde weten hoe dit komt. Waarom wordt het vrije denken gezien als het Kwaad?”
De regel in onze westerse samenlevingen is veeleer dat recalcitrante denkers, die tegen de heersende opinies ingaan, moraliserend en bestraffend worden toegesproken.
Marijn Poels: „De haat tegen andersdenkenden is enorm. ’Jij deugt niet, je bent een slecht mens’, krijg je dan te horen. Zo legt die moraliserende denkpolitie het debat compleet lam.”
Documentairemaker Marijn Poels kent u wellicht van zijn ontluisterende documentaire The uncertainty has settled, waarin Poels in gesprek gaat met een keur van klimaatcritici die niet geloven in het Grote Klimaat Opwarming-verhaal.
De reacties op zijn film vanuit linkse, verschillige en tolerante hoek waren zoals verwacht: hij werd bedreigd, geïntimideerd, verkettert, gedemoniseerd en zijn film werd doodgezwegen en genegeerd.
Wat meteen een goede reden was voor een nieuwe documentaire, getiteld: Paradogma. Hierin gaat Poels op zoek naar het waarom van deze onwaarschijnlijk verstikkende politieke correctheid. Die film kunt u vanaf 29 september bekijken, want dan gaat de film in premiere te Maastricht (Poels is Limburger, vandaar).
Citaten komen uit een interview met meester/top-journalist Wierd Duk in de kwaliteitsjournalistieke krant De Telegraaf.
