Aan het Bestuur van de VVD
Van: Ir. Marcel Groosman.
Korte motivatie waarom ik mijn 40-jarige actieve lidmaatschap van de VVD opzeg:
Met stijgende verbazing en technisch ongeloof heb ik de laatste jaren de ontwikkeling van het klimaatbeleid annex de energietransitieplannen gevolgd.
Mijn leeftijd brengt met zich mee dat ik de Club van Rome bewust heb meegemaakt. Ten gevolge daarvan isoleerde ik mijn eerste huis al behoorlijk in de 70’er jaren. Veel overheidsbeleid zag ik niet en vaak werden mijn technisch gemotiveerde opmerkingen en aanbevelingen weggelachen. Draagvlak ontbrak!
Overigens steun ik alle verduurzaamheidsmaatregelen die leiden tot een meer circulaire economie.
Maar eerst iets over de context zoals ik die zie:
Goedkope energie is de basis van niet alleen onze, maar ook wereldwijde welvaart. De gedachte dat energieprijzen sterk gaan stijgen zonder dat het beoogde klimaateffect wordt bereikt, is verontrustend en zeer bedreigend.
Zeker tegen de achtergrond dat al vele jaren onze bevolking verarmt, zie het dalende aandeel van de lonen in het BBP, zie de analyses van de Canadese minister Freeland (Plutocrats) en van de Franse econoom Piketty (Le Capital au XXIe siècle).
Dat verarmingsverschijnsel werd ook aan de orde gesteld door de Amerikaanse econoom Gordon. Hij meent echter daarvan een oorzaak te vinden in het einde van de ‘toegevoegde waarde’ van de grote innovaties van de 19e eeuw. Hij en ook anderen zien in de winsten van de ‘internet-ICT -platformbedrijven’ grote analogie met de monopoloïde winsten in de tijd van olie en spoorwegen en, griezeliger, met de verelendung van de jaren 20-30 van de vorige eeuw. In Europa uitmondend in Nazi-Duitsland.
Recent Zweeds onderzoek zoals besproken door Caroline de Gruijter in de NRC van 29 september legt een positieve correlatie tussen de genoemde verarming, versterkt door de giga bezuinigingen in de crisisperiode 2007-2015, en de opkomst van het rechtse populisme. Ook genoemd als verklaring voor het succes van Trump.
Met recht levensgevaarlijke ontwikkelingen waar niet zozeer het liberalisme maar vooral de onmacht van de liberalen debet aan is.
Voor mij bestaan markten uit aanbieders, vragers en marktmeesters. De liberale politici, niet alleen zij, laten na de marktmeester in onze gecompliceerde technologische samenleving naar behoren vorm te geven. Met als gevolg dat het volk de globalisering de schuld geeft en men meent door in de enge nationale schulp te kruipen een oplossing te vinden met kreten als ‘eigen volk eerst’ en ‘de moslims de wereld uit’.
Ook Paul Scheffer lijkt in zijn column van 3 oktober in de NRC de schuld aan het liberalisme te geven. Tenminste deels onterecht denk ik.
Over het klimaatakkoord:
Het idee dat we iets aan de opwarming van de aarde kunnen doen getuigt van traditioneel Griekse Hubris. De hele wereld is aan het overschakelen van kolen, en traditionele kernenergie, naar gas.
China en India elk met zo’n 1,4 miljard mensen en groeiend, dreigen te verstikken in hun eigen luchtverontreiniging als ze niet overschakelen op gas. Gas dat nog ten minste 100-200 jaar beschikbaar is en ons ruimschoots de tijd geeft te investeren inde techniek van schone en goedkope nucleaire energie. Gelukkig hebben we voorlopig nog de nucleaire energie van de zon.
Een gaspijplijn van Rusland naar China is bijna klaar, het lijkt er op dat de wezenlijke conflicten tussen Amerika en China gaan over de levering van gas aan China. Amerika heeft gas in overvloed dat nu op de markt minder goedkoper is dan de kosten om het te winnen. LNG terminals worden overal, ook in Rotterdam, gebouwd. Goedkoop Russisch gas is essentieel voor het welvaartbehoud in Europa. En geopolitiek is het oliedom om de Nordstream II pijpleiding niet te bouwen. Stel dat we zouden stoppen met het afnemen van Russisch gas, dan zou de helft van de Russische begroting wegvallen en zou Rusland in hoog tempo verarmen met bovendien een krimpende bevolking . Onvoorspelbaar wat de bevolking dan gaat doen. Hetzelfde als de Afrikaanse bevolking?
Waarom zouden we, gegeven het bovenstaande, onze geavanceerde gasinfrastructuur vernietigen, en daarmee onze welvaart? Alleen maar omdat we onze eigen gasvoorraad niet meer willen of kunnen exploiteren?
Het monsterverbond tussen milieulobby en industrie baart mij grote zorgen vanwege de invloed die er is op het VVD-denken. Een van de klimaattafels behelst de gebouwde omgeving, onze woningvoorraad die voor 20% van de CO2-uitstoot verantwoordelijk zou zijn. Recente rapportage van de RLI citeert de Bouwagenda die onder andere onder bezielende leiding van Bouwend Nederland heeft uitgerekend dat er zo’n 550 miljard euro zou moeten worden geïnvesteerd om de beoogde specifieke klimaatdoelen in die sector te bereiken.
Dat is strijdig met het gevoerde hypotheekbeleid. Immers, ongeveer tien jaar geleden was de hypotheekschuld 600 miljard euro. Ondanks het ontmoedigende aflossingsbeleid is de schuld inmiddels opgelopen tot 660 miljard. De genoemde 550 miljard kan of niet of alleen hypothecair worden gefinancierd. Vanuit beleidsperspectief is dat dus pure waanzin. Vanuit het perspectief van de Bouwsector: blijvende krapte op de markt, blijvende stijging van woningprijzen en WINST, WINST, WINST. Dat heet: monsterverbond.
Daarnaast laat ik het wat het windmolen/zwaaipalen- en zonneparken-beleid betreft bij de opmerking dat het aantoonbaar inefficiënte energieproductie betreft waarbij als backup de volledige capaciteit aan gascentrales moet worden gehandhaafd om de leveringszekerheid te kunnen garanderen. Het nu gevoerde beleid leidt tot Belgische toestanden en verdubbeling van de elektriciteitsprijzen.
Het argument van de VVD dat er aan de inkomens in de marktsector niets gedaan kan worden is mijns inziens fictie. Alleen al door bijvoorbeeld de eerste 500.000 euro vrij te stellen van de vermaledijde vermogensrendementsheffing zou de afschaffing van de dividendbelasting voor de helft van de wereld veel compenseren. Maar dat niet alleen: het fiscaal behoorlijk reguleren van de platformbedrijven (marktmeesterschap!) en het duidelijk onmogelijk maken van fiscale ontwijkingsconstructies zou de liberale VVD misschien kunnen redden.
En in het licht van al het bovenstaande zijn de deze week gevoerde acties in de publieke sector volkomen terecht. Jammer dat de bonden hun macht en invloed verloren hebben sinds de meeste idealen van het socialisme werkelijkheid zijn geworden.
Dan nog een opmerking over de belastingdruk:
Thans is het zo dat de euro die ik bruto ontvang via mijn pensioen(en), en vervolgens uitgeef aan elektriciteit en gas, eerst in de Inkomstenbelasting tegen 40-50% wordt belast, vervolgens met een energieheffing van 47% en tenslotte met een BTW-heffing van 21%. Een belastingdruk derhalve van 75-80%. Een dergelijk sommetje kan ik ook maken voor de 15 cent die ik per kilometer neerleg met mijn zuinige Volkswagen.
Tenslotte mijn eigen verarming: de koopkracht van mijn pensioeninkomen is effectief in de laatste 10 jaar cumulatief met 10% gedaald. Moeten daar de ‘klimaatkosten in de komende tijd nog verder inhakken? Het dreigende klimaatakkoord is de druppel die mijn emmer heeft doen overlopen.
Ik stem met de voeten en zeg mijn lidmaatschap op.
Met vriendelijke groet,
Ir. Marcel Groosman
