Dit weekrapport start met een analyse naar het lot van de politieke leiders van partijen die in een coalitie stappen met de partij van de premier. Sinds 1994 verliezen die partijen gemiddeld bij de volgende verkiezingen meer dan 40% van hun zetels. En van de 19 politieke leiders uit die periode, zijn 17 na die verkiezingen verdwenen!
Een totaal ander lot dan die van oppositiepartijen en politieke leiders van die oppositiepartijen.
Rob Jetten, die politiek leider wordt, terwijl zijn partij in de regering zit, staat voor een veel grotere uitdaging dan als hij dat geworden was, terwijl D66 in de oppositie zit. Daarom kom ik tot de -wellicht cynische- conclusie, dat electoraal gezien hij zijn eigen politieke toekomst veel makkelijker veilig kan stellen als hij, op niet te lang termijn, het kabinet zou laten vallen.
Zijn aantreden heeft niet voor verschuivingen in politieke voorkeur gezorgd. Uit de gestelde vragen bleek ook dat nog veel kiezers geen mening over hem hebben. (pdf)
Dat Frans Timmermans zich voor de PvdA kandidaat heeft gesteld als lijsttrekker plus dat hij wil gaan voor het voorzitterschap van de Europese Commissie wordt positief door de kiezers beoordeeld. 58 procent hoopt dat hij het wordt. Alleen kiezers van PVV en FvD hopen dat in meerderheid niet.
Het voornemen om PvdA te stemmen bij de Europese Parlementsverkiezingen is, door deze kandidatuur, ruim 1,5 keer zo hoog, dan om het te doen bij Tweede Kamerverkiezingen.
Als we naar de uitslag van de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 kijken (waarbij de grootste partij -D66- maar 15 procent haalde) betekent dit, dat het zelfs zo kan zijn dat bij die verkiezingen de PvdA de grootste wordt! Een heel andere uitslag trouwens dan die verwacht wordt bij de Provinciale Statenverkiezingen, die 2 maanden eerder gehouden zullen worden.
