Meindert Fennema vaart van maandag 22 oktober tot en met vrijdag 2 november mee met de NRC Bootreis op het door de krant afgehuurde cruiseschip MS Ocean Majesty. Hij houdt voor TPO zijn ervaringen bij in een dagboek.
Gisteravond sprak de Nederlandse ambassadeur, Guusje Korthals Altes. Zij werd ingeleid door Pieter van Os, die zich ‘medewerker van de NRC’ noemt, maar de ambassadeur ook als ‘mijn vrouw’ aankondigde. Pieter zei dat ‘zijn vrouw’ meer zou vertellen als wij zouden beloven het niet verder te vertellen. Hij noemde dat Chatham rules en vroeg of wij daar mee akkoord gingen. Ik riep dat ik daar niet mee akkoord ging: wat dacht hij wel, dat ik mij de door woordvoerder van de ambassadeur monddood liet maken. Toen vroeg hij mij de zaal te verlaten: ook dat deed ik niet. Ik heb 50 jaar geleden het Instituut voor de Wetenschap der Politiek bezet, dus voor Pieter van Os draai ik mijn hand niet om.
Zijn vrouw had overigens ook zonder Chatham rules een heel interessant verhaal, dat vooral geopolitiek van aard was. Zij vertelde dat wij een Nederlandse ambassade in Tirana hebben om te voorkomen dat Albanië een ‘zwart gat’ zou worden in de Balkan regio, waar bij voorbeeld Turken in zouden kunnen stappen. Zij vertelde ook dat haar plaatsvervanger een Belg was en dat de ambassade de facto dus een Belgische/Nederlandse ambassade was. Zij was gematigd positief over de ontwikkelingen in Albanië. Ik was vooral getroffen door het feit dat Guusje, die een mensenrechten-achtergrond heeft zo’n traditioneel geopolitiek verhaal hield. Het was mij niet duidelijk of deze omslag specifiek was voor Guusje Korthals Altes, of dat de Nederlandse buitenlandse politiek een realistischer karakter heeft gekregen. Ik denk eigenlijk het laatste.
Er sprak ook een Albanese tv-journalist, Lutfi Dervishi, die door Pieter werd aangekondigd als ‘de Paul Scheffer van Albanië’ . Pieter van Os voegde er aan toe dat hij Dervishi eigenlijk scherper vond dan Paul Scheffer. Nu wil ik niet zeggen dat Paul Scheffer mijn grootste held is, maar Lufti Dervishi, die overigens een goed verhaal hield over de verhoudingen in de Balkan, was beslist niet scherper dan Scheffer. Hij, dat wil zeggen Dervishi, vertelde dat hij vier kinderen moest voeden en dat deze vier kinderen voor hun ontbijt één ei moesten delen. Ja, daar kan Paul Scheffer natuurlijk niet tegen op.
Vanochtend vertrokken wij van het eiland Corfu voor een excursie naar Butrint een Griekse nederzetting uit de 8e eeuw voor Christus, met veel lagen daarop, die uit de Romeinse, Byzantijnse en vroeg christelijke tijd. Het was een prachtige tocht die door een oud-collega van de UvA, de historicus Fik Meijer, op meesterlijke wijze werd begeleid, in goede samenspraak met de lokale gidsen, van wie hij de microfoon soms overnam, ze daarbij volledig in hun waarde latend. Minder geduld had hij met zijn eigen vrouw tegen wie hij, terwijl de microfoon nog aanstond, tot twee maal toe zei: ‘Marjan, Hou je mond’. De stemming zat er goed in. De excursie was indrukwekkend, de wreedheid van de oude Grieken kende geen grenzen. Iedereen vond het prachtig…
