Lees ook: Links drammen in Amsterdam.
Archiefbeeld: een linkse demonstratie in Amsterdam, 1973. Aan de hand van deze beelden wordt anno 2018 in Amsterdam het tegenwoordig zo aandoenlijke, maar destijds zeer serieuze linkse activisme van zogenaamde ‘vakbonden’ gereconstrueerd. Let op hoe men in die tijd standaard zuur en boos keek, alsof ze eigenlijk helemaal niet geloofden in verandering en de goedheid van de mens maar verbitterd en rancuneus waren, vol van ressentiment tegenover iedereen die het beter heeft. Dat werd toen vaak ‘solidariteit’ genoemd.
Een verwarde jongeman is per ongeluk tussen de bejaarde acteurs terechtgekomen en kijkt zijn ogen uit. Die iets oudere man daar rechts naast is gewoon een medewerker van decorbouw.
Dit is de verkeerde foto. Deze hoort bij de reeks ‘Reconstructie van de Iraanse revolutie’. Geen idee waarom deze er tussenzit, echt niet.
De verwarde jongeman twijfelt of hij misschien écht een tijdreis heeft gemaakt. Het ziet er ook wel heel realistisch uit. Oplettende kijkers herkennen in de drie dames natuurlijk typische NPO-medewerksters.
Voor de gelegenheid was een look-a-like van Jan Kruis ingehuurd. Iedereen kreeg na afloop een authentiek ‘Jan Jans & de Kinderen’-stripje over Hanna de BOM-vrouw mee naar huis.
Lodewijk Asscher (PvdA) was speciaal naar Amsterdam gekomen om deze aan de reconstructie deelnemende laatste twee levende PvdA-leden (beiden ver in de negentig) een hart onder de riem te steken en te bedanken voor 600 jaar loyaliteit.
Er was tussendoor ook tijd voor vertier. Zo werd er gevoetbald (CNV tegen FNV) en kon men korfballen, onder het wakende oog van professionele scheidsrechters. Er vielen geen gewonden. Let op de scheidsrechter helemaal rechts: hij heeft zijn plaksnor nog op omdat hij ook een rol heeft als Lech Walesa, een in de jaren zeventig bekende Poolse vakbondsleider.
Het is onbekend wat deze bejaarde meneer in zijn mond stopt. Mogelijk is het een kleine lunchbox of een kannetje jenever. Van zo’n reconstructie krijg je natuurlijk flink honger. Kun je nagaan hoe de echte activisten in 1973 zich voelden.
‘Oprutte!!!’ was in 1973 een veelgelezen en invloedrijk links opinieblad met een kapitaal redactiegrachtenpand aan de Amsterdamse Raamgracht. Het blad bestaat nu alleen nog online, en dat terwijl het minstens 10 jaar geleden al failliet is gegaan.
De regisseur van de reconstructie geeft aanwijzingen aan de acteurs en figuranten. Voor de gelegenheid is de regisseur zelf ook gehuld in grauwe, uitstralingsloze, onaantrekkelijke anti-modieuze lompen en draagt een onbehouwen montuur, zoals dat in 1973 de verplichte mode was onder linkse intellectuelen. Let op de megafoon: die is destijds nog door Paul Rosenmöller zelf gebruikt om havenarbeiders op te roepen te gaan staken toen bekend werd dat zijn miljoenenerfenis was veiliggesteld.
