Als tv-recensent anno 2019 heb je vooral tot taak live verslag te doen van een begrafenis. Zeker nu we op de late avond Pauw in het nieuwe jaar weer hebben ingeruild voor Jinek weet je nóg zekerder dat zo’n beetje alle gezichten die je tegenkomt, zeg maar de ‘usual suspects’, een nauwe band onderhouden met de kwijnende kijkbuis. Als je geen of te weinig vlieguren hebt gemaakt op de nationale tv ziet Eva Jinek je niet staan, tenzij je op de dag van de uitzending bij een ongeluk of andersoortige nieuwsgebeurtenis betrokken bent geweest of aan een aandoening lijdt, die dankzij een actieweek of speciale dag op de redactionele agenda figureert.
Dan mag je tussen de BN’ers je zegje komen doen, maar niet te lang, want Eva houdt de begrafenis graag zo besloten mogelijk, met intimi ‘uit het vak’ die, net als zij, op een verstandige manier naar de wereld kijken. En president Trump als de grootste plaag op aarde beschouwen. Jinek doet niet eens geheimzinnig over haar permanente honger naar prominenten. Gisteren zei ze voorafgaand aan het terugkerende item met interviewer Jaïr Ferwerda dat je in deze periode veel nieuwjaarsfeestjes hebt die ‘je gerust kunt overslaan’ (want bevolkt door gewone mensen of, nog erger, ‘gele hesjes’), maar dat het feestje van VNO-NCW (want gevuld met prominenten) natuurlijk andere koek was (Kom er maar in, Jaïr…).
Wat de uitzending gisteren een extra morbide tint gaf, was de aanwezigheid van de terminale parlementair journalist en Vrij Nederland-coryfee Max van Weezel (een prominent). Gelukkig ben ik nog niet zo afgestompt dat het kijken naar een stervende, hoewel mij slechts van naam en reputatie bekend, zomaar langs me heen afglijdt. Zijn magere nek en uitgemergelde gezicht verwezen ondubbelzinnig naar zijn nakende lot. Sowieso blijft het een huiveringwekkende ervaring in het gezicht te kijken van iemand, hoe emotioneel veraf ook, waarvan je weet dat die er spoedig niet meer zal zijn. Al gauw kruipt er dan een onaangename rilling over je rug omhoog, zo ook bij mij. Je gedachten verplaatsen zich onwillekeurig naar de situatie waarin jou hetzelfde lot beschoren is, hetgeen bij mij leidde tot de vraag of ik, net als Van Weezel (en indien uitgenodigd natuurlijk, kans daarop: nul), bij de prominent geile Eva zou aanschuiven om terug te kijken op mijn leven en werk, alsmede commentaar te geven op de ogenschijnlijk invoelende vraag ‘hoe gaat het met je?’. Ik hoefde niet lang over die vraag na te denken om ‘m, honderd procent overtuigd, met een krachtig ‘nee!’ te beantwoorden.
Natuurlijk behandelde Eva meneer Van Weezel met het grootst denkbare respect, niet alleen vanwege zijn medische toestand, maar natuurlijk ook vanwege zijn prominent-zijn. Van Weezel is per slot van rekening een verbindingsofficier naar weer tientallen, zo niet honderden andere BN’ers die Eva graag in haar show ontvangt. De hoogtepunten van ‘s mans loopbaan op het Binnenhof passeerden de revue. Eva maakte nog net geen diepe buiging. Gelukkig was de geëerde zelf de eerste om de vraag te stellen of veertig jaar stukken schrijven en ‘iedereen kennen op het Binnenhof’ nou wel zo’n prestatie was, hetgeen erop wees dat de gevreesde ziekte met de onstuimige cellengroei zijn hoofd nog niet bereikt had. Maar verder liet hij zich bij wijze van troost en zonder al teveel verweer in het zonnetje zetten.
Gefascineerd keek ik tenslotte toe hoe het programma afsloot met de ondervraging van twee prominenten annex verbindingsofficieren, Albert Verlinde en Jan Versteegh, die voor het noodlijdende SBS het programma 6 Inside gaan maken. Over…? Prominenten! Hoe ‘uitgepraat’, dood, het medium tv is, blijkt uit het feit dat Versteegh bij Pauw al had mogen vertellen dat hij voor SBS ‘iets’ met Albert Verlinde ging doen. En dat dit voor de Jinek-redactie kennelijk geen beletsel vormde om hem, samen met Albert, ijskoud nóg een keer uit te nodigen. Nu om te verklappen welke prominenten er in het nieuwe programma dagelijks commentaar zouden gaan geven op de wereld van de… prominenten! Eva raakte er zichtbaar opgewonden van.
Max van Weezel had kunnen zeggen dat hij zich tijdens zijn laatste momenten in dit ondermaanse niet wenste bezig te houden met zoiets onbenulligs als het zoveelste roddelprogramma over BN’ers, maar met de hete adem van Jinek in zijn nek vroeg hij, met de ernst die een naderende kernoorlog suggereerde, of het nieuwe programma van beide heren veel op de succesvolle concurrent RTL Boulevard ging lijken. En later, aan Jan Versteegh, waarom hij de NPO nou precies verliet voor SBS.
Is dat nou de kracht van Jinek? dacht ik. Dat onder haar ogen iedereen in de studio verkruimelt tot een poreus stel hersenen, dat het Mediapark tot het middelpunt van de planeet verklaart?
Jinek tast je bovenkamer aan.
