“‘Cijfers worden op allerlei manieren kloppend gemaakt. We houden mensen gewoon voor de gek.’
‘Kritische agenten hebben weinig kans op een carrière.’
‘Als de feiten je onwelgevallig zijn, kun je ze wegboeken onder een andere post. In het bedrijfsleven zou je dat gewoon “boekhoudfraude” noemen.’
‘Het wordt burgers veel te lastig gemaakt om aangifte te doen. Als het aangifteproces makkelijker zou zijn, zouden er veel meer zaken binnenkomen.’
Een volhardende burger kan bij de balie alsnog ontmoedigd worden. De dienstdoende agent kan besluiten de aangever op andere gedachten te brengen door hem of haar ervan te overtuigen dat een aangifte geen zin heeft, laat staan iets oplost. ‘Platlullen’, noemen agenten dat, of kortweg ‘een PL’etje’.
Mishandeling: al is de agent daar ooggetuige van, zonder aangifte kan hij geen misdrijf invoeren in het ICT-systeem.
Wie goed wil registreren moet vooral creatief zijn, zegt een agent, om te bedenken waar een feit ‘deze keer eens onder zal vallen’. Een makkelijke uitweg is om er dan maar een J30 of E40 van te maken – overige meldingen en mutaties. Zo verdwijnt (veelal kleine) criminaliteit onterecht in ongespecificeerde restcategorieën.
‘De definitie van straatroof wordt steeds aangepast. Dit gebeurt niet in het wetboek, maar binnen de politie zelf’, zegt een agent uit de eenheid Amsterdam.’
De lijst van voorbeelden van het manipuleren van criminaliteitscijfers die agenten ons geven, is schier eindeloos.
Tientallen agenten stellen in het onderzoek dat het onterecht aanpassen van de maatschappelijke klasse van een misdrijf gebeurt op verzoek of zelfs onder druk van hun leidinggevenden. Binnen die hiërarchie is weigeren moeilijk: agenten ervaren dat ze ‘gewoon hun werk moeten uitvoeren’.
Een rechercheur uit Midden-Nederland vertelt wel eens ‘dagen bezig te zijn geweest’ om het aantal zaken naar beneden te brengen, bijvoorbeeld door een verdachte in het systeem ‘onverdacht’ te maken: als er geen verdachte meer in beeld is, kan de zaak worden afgesloten.
Het aantal opgeloste misdrijven is lager dan de statistieken van het cbs en het Wetenschappelijk Onderzoeken Documentatiecentrum (wodc) suggereren. Dat komt mede door de begripsverwarring rond ‘oplossen’ en ‘ophelderen’.
Als we onvoldoende opgeloste misdrijven hebben, moeten we gaan jagen op Artikel 8 van de Wegenverkeerswet. Dat is rijden onder invloed, dus dan heb je meteen een dader.’
‘Boven op die zestienduizend plankzaken waar we nu allemaal zo moeilijk over doen, zijn er dus allemaal ‘opgeloste’ zaken die eigenlijk helemaal niet opgelost zijn.'”
Doe uzelf een lol en besteed een paar centen, en minuten, aan dit enorme artikel (longread) in de Groene Amsterdammer (Blendle). Of koop desnoods een papieren editie bij de kiosk. Uit het artikel wordt duidelijk hoe u, de burger, al jaren en jaren keihard wordt voorgelogen over de ‘daling van criminaliteit’. Die daalt helemaal niet, er wordt gewoon gesjoemeld en gefraudeerd met de cijfers zodat het lijkt alsof de criminaliteit daalt.
U wordt zó hard voorgelogen over ‘dalende criminaliteit’ dat dit liegen op zichzelf al crimineel is.
Agenten voelen zich door hun leidinggevenden gedwongen om misdaadcijfers te downplayen, een totaal verziekt antiek ICT-systeem maakt het vrijwel onmogelijk om gemakkelijk misdaad te registreren, burgers worden actief ontmoedigd aangifte te doen en het moeten hanteren van een oneindig aantal ‘begrippen’ maken het mogelijk elke zware misdaad desgewenst weg te schrijven als onbelangrijk misdrijfje.
Nogmaals, lees dat hele artikel. Je weet écht niet wat je leest. Bovenstaande quotes zijn nog maar het topje van de ijsberg. Eigenlijk is het complete artikel één lange brisante bonusquote. Het artikel zou evengoed afkomstig kunnen zijn van een krant in Venezuela. Of uit een magazine in een of andere derdewereldland.
En de politietop? Die ontkent alles. ‘Niks aan de hand!’, zegt de politietop. Sterker nog, die politietop vindt het maar stom en gemeen dat er zomaar kritiek wordt geuit op de immer integere en door en door betrouwbare Nederlandse politie-organisatie.
Lees het hele artikel en de eerstvolgende keer dat u in realisme hatende linkse msm als Trouw en Parool gewoon wéér de jubelende kop ‘MISDAAD OPNIEUW GEDAALD’ ziet staan weet u waarom: omdat u in de bananenrepubliek Nederland, die criminele failed state die wordt geteisterd door zware criminaliteit, inmiddels net zo hard over misdaad en criminaliteit wordt voorgelogen als dat de Russen in de Sovjetunie werden voorgelogen over de superieure successen van hun heilstaat. Of de DDR-burgers over het succes van het socialisme.
