Nooit gedacht dat ik reikhalzend zou uitkijken naar de opening van het Formule 1-seizoen in Australië. Hoewel de start spannend kan zijn, inclusief spectaculair crashende auto’s, verwordt zo’n race te vaak tot een slaapverwekkende optocht met de laatste jaren Lewis Hamilton aan kop en afgelopen zondag Valtteri Bottas. Dat ik nu de winterpauze veel te lang vond duren ligt natuurlijk maar aan een man: Max Verstappen.
Adembenemende inhaalmanoeuvres, zoals in Melbourne weer bij Vettel, brutaal zijn concurrenten de pas afsnijdend, een fenomenale controle over zijn wagen en zoveel race-inzicht dat je weet: hier rijdt de beste Formule 1-coureur van de wereld. Alleen nog even wachten dat hij ook de beste auto – of minstens even goed als die van Hamilton – heeft en dan kan hij voor vele jaren zijn hegemonie vestigen.
Ondanks alle ophef over de nieuwe Honda-motor die Red Bull naar de top moet brengen, bleek er tijdens de kwalificatie op zaterdag weinig veranderd sedert vorig jaar. Verstappen slaagde er knap in zich tussen de Ferrari’s te nestelen op vier en in de race als derde te eindigen, maar aan de top is er in essentie weinig veranderd in de verhouding tussen Mercedes, Ferrari en Red Bull. Dat biedt voorlopig weinig hoop op een wereldkampioenschap voor Max dit jaar, al weer zijn vijfde F1-seizoen.
Maar het enthousiasme dat Verstappen bij velen in Nederland losmaakt zal er niet minder groot door zijn. Ook in Melbourne liet hij weer zien dat hij een uitzonderlijk racetalent is door het fraai inhalen van Vettel en het opjagen van Hamilton. De populariteit van Max in Nederland en ver daar buiten is nu zelfs voer voor psychologen. Verstappen heeft een positief effect op de geestelijke gezondheid van van de Nederlanders, stelt klinisch psycholoog Jan Derksen:
“Een idool is een medicijn voor mensen met last van depressiviteit en lage gevoelens van eigenwaarde. Zeker iemand als Max. Die is jong en eigenwijs, laat zich niet ringeloren en zegt in de media wat hij vindt. Hij staat symbool voor kracht en potentie, veel mensen genieten daarvan. Echt, dat is goed voor de geestelijke gezondheid, de spreekkamers zijn leger dankzij hem.”
Volgens Derksen staat Max voor mannelijkheid en dat spreekt ook vrouwen aan want iedereen heeft mannelijkheid in zich (nou ja, behalve Gerard Joling dan, P.A.). Verstappen is geen pleaser, hij is eigenwijs en schuwt niet een een coureur die zijn ergernis opwekt de huid vol te schelden en een duw te verkopen. Dat valt goed bij de gemiddelde brave burger. Door hem tot idool te verheffen voelen we ons met elkaar verbonden, aldus de psycholoog.
Als Verstappen met zijn raceprestaties de Nederlanders zo veel heil en zegen brengt heeft zou het voor de hand liggen een abonnement op Ziggo Sport (de betaalzender die Formule 1 in Nederland op tv brengt) als vorm van preventieve gezondheidszorg in het basispakket van de zorgverzekering op te nemen. En een bezoek aan een race met Verstappen in het buitenland (wordt het nog wat daar in Zandvoort met dat circuit?) de aanvullende verzekering. Denk eens buiten de lijntjes, grijze muizen in Den Haag.
Een beetje van de euforie die Max Verstappen weet op roepen wordt, althans voor mij, teniet gedaan door al het slappe gezever voor en tijdens de live-uitzending van een race door Ziggo Sport. Olav Mol, een oude rot in vak met zijn 28 jaar als F1-commentator, weet indrukwekkend veel over de coureurs, de racewagens en de teams erachter met hun forse budgetten – de tien teams spenderen dit jaar totaal ruim 2,5 miljard euro.
Al die deskundigheid en kennis werkt echter ook in Mols nadeel, want tijdens de race is hij zo druk de kijker met technische en tactische details te overstelpen dat hem nogal eens ontgaat dat Verstappen al weer een paar voorgangers voorbij is of dat er in de race een andere belangrijke gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Zo slaagt hij er soms in, zijn kennis etalerend (‘Hij krijgt opeens meer lucht door de vortexen achter de achtervleugels’) de spanning uit een race te lullen. En dan zijn er nog zijn doorgaans tenenkrommende interviews, waar hij zich tegenover Max en andere F1-kopstukken wil laten gelden als toffe insider die alles al heeft meegemaakt in de Formule 1.
Bij zo’n opstelling horen natuurlijk geen kritische vragen, het is meestal een en al grappen en grollen van F1-jongens onder elkaar. Zo vraag ik me al lang af waarom Verstappen niet alles op alles heeft gezet om zo snel mogelijk bij Mercedes een stoeltje te versieren. Mercedes-teambaas Toto Wolff heeft al eens verklaard Max graag binnen te halen, dus je vraagt je af of het racetalent van Verstappen wel vergezeld gaat van het instinct om het beste team te kiezen. In 2017 verlengde hij nog zijn contract bij Red Bull tot 2020. Ter vergelijking: Lewis Hamilton werd in zijn tweede F1-seizoen, bij McLaren, al de eerste keer wereldkampioen. Michael Schumacher haalde zijn eerste F1-wereldkampioenschap binnen in zijn vierde seizoen, nadat hij van Jordan was overgestapt naar Benetton.
Olav Mol heeft ook nog een sidekick, een bijklussende tandarts genaamd Jack Plooij die vanuit de pitbox verslag doet en vlak voor en na de race een rondje langs de coureurs maakt om ze een paar uiterst onbenullige vragen te stellen (‘What is the plan for today?’), en dan niet de moeite neemt om naar het antwoord te luisteren. Of hij stelt helemaal geen vraag zoals in Melbourne na de race bij zowel Verstappen als bij Bottas:
“Wat een gave race, man! / Top, man, what a great race!”
Aan alles kun je merken dat dit blije ei in korte broek, zo opgetogen is dat hij onder de groten der Formule 1-wereld mag verkeren dat enig weerwerk op de dikwijls nietszeggende uitlatingen achterwege blijft.
Het komische duo – ze hebben een eigen theatershow waar ze hun anekdotes en lollige feitjes uit het Formule 1-circus kunnen spuien – nemen we dan maar op de koop toe. Ik heb geen zin om mijn plezier over de gedurfde acties van Max Verstappen erdoor te laten vergallen. Maar ik stel me wel eens voor, denkend aan een grappige scene uit de film New Kids Turbo, dat Mol & Plooij terwijl ze in hun korte broeken over de pitlane lopen door Max Verstappen met een brede grijns van de sokken worden gereden. Want een brave jongen is Verstappen gelukkig niet.
