“Ik ben uiteraard voorstander van het recht op vrije meningsuiting. Ik wil dat bepaalde boodschappen juist wel die eerder problematische plaatsen bereiken, want daar zijn ze vaak het hardst nodig. En dus deelde ik al weleens een podium met mensen wier ideeën ik verwerpelijk vind, en trad ik al eens aan in media die ook een platform geven aan extreemrechts. Maar het voelt hoe langer, hoe fouter aan. Media die moedwillig racistische boodschappen blijven delen, laat ik tegenwoordig links (of rechts) liggen. Omdat we die boodschappen legitimeren als we blijven meespelen in het ‘ieder zijn mening’ spelletje, dat het effect van bepaalde meningen op mensenlevens niet mee in rekening brengt. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat je principiële keuzes moet maken in het huidige klimaat. De Balie kan niet een avond organiseren die er haast op gericht is moslims te ontmenselijken en vervolgens verwachten dat daar nooit consequenties aan vast zullen hangen.”
Ene Dalilla Hermans wil graag een onderscheid tussen ‘meningen’ en ‘racistische boodschappen’ (Blendle-link) zodat het een stuk makkelijker word om de vrijheid van ‘meningen’ te beperken, want ‘ieder zijn mening’ moeten we niet willen in een vrije democratie. Voor je het weet krijg je een serieus open debat en richten mensen debatplatformen op die ze De Balie noemen.
Nee, dan liever deplatformen, censureren en negeren. Want dat zijn ‘principiële keuzes in het huidige klimaat’. Vrije mening voelt dan al snel ‘fout’ aan, want altijd maar weer iemand die het niet met je eens is, dat gaat toch een beetje onder je huid zitten natuurlijk.
(En na de ‘foute’ vrije mening is het moeiteloos doorstoten naar de ‘foute’ vrije gedachte.)
Hoe zou Dalilla Hermans het eigenlijk vinden als iedereen haar artikelen en boodschap en meningen negeert, deplatformt en probeert te censureren?
Oh wacht, dat is dan natuurlijk weer ‘racisme’ en ‘seksisme’ en ‘misogynie’.
Logisch toch!
