Oh grote opluchting. Een hiphopalbum dat nu eens niet gebukt gaat onder het robotgeluid van de auto-tune. De software waarmee toonhoogte in zang en muziek kan worden veranderd, is tegenwoordig zulk gemeengoed dat vrijwel alle hiphop hetzelfde en erger nog inwisselbaar klinkt.
Little Simz kiest voor een andere aanpak. De keuze om live ingespeelde instrumenten te mengen met samples en beats is op zijn minst verfrissend. Net als bij die andere vernieuwers waar haar werk soms aan doet denken: Beastie Boys, Massive Attack en Marvin Gaye. Is dit nog hiphop? Het is vooral heel veel soul waarin een samenspel van strijkers en gortdroge beats verbazing en luisterplezier afdwingen. En hoe aanstekelijk opeens zo’n melodie in de bekentenissong Selfish, waarvan het refrein wordt gezongen door Cleo Sol. Allemaal te danken aan Inflo. Hij is een aanstormend producerstalent die eerder werkte met Danger Mouse en Michael Kiwanuka. De laatste doet overigens een mooi duet met Little Simz in het nummer Flowers.
Op de voorkant van de albumhoes zien we een zwart-witfoto van de uit Londen afkomstige rapper. De blik serieus maar vooral kwetsbaar. Little Simz heet eigenlijk Simbi Ajikawo. Haar roots liggen in Nigeria. Een spraakwaterval van 25. Goedgebekt en recht voor de raap rijmrapt ze met haar Cockney-accent over de stand van zaken in haar leven, met alle onzekerheden en eenzaamheid die daarbij horen. In een interview noemt ze deze periode haar Grey Area, tevens de titel van haar album. In Wounds neemt ze afstand van de wereld van geweld die soms aan hiphop kleeft. Persoonlijker wordt het in Venom. Op Twitter uitte ze haar ongenoegen over het feit dat ze slechts wordt beschouwd als ‘vrouwelijke rapper’. Behalve boosheid en frustratie is er hoop op betere tijden: “I’m still gonna succeed in life“.
In haar teksten verwijst ze verder naar haar Kanye West, Dizzee Rascal en Busta Rhymes. En naar Jimi Hendrix. In het genoemde slotduet met soulzanger Michael Kiwanuka brengt ze namelijk een saluut aan de Club van 27, aan Kurt Cobain, Robert Johnson, Basquiat en Janis Joplin. En natuurlijk Amy Winehouse: “One more hit before my eyes close“. Gezongen als een mantra om het extra te laten beklijven. De grote klasse en meerwaarde van dit prachtige album is dat Little Simz en Inflo er veel meer van hebben gemaakt dan alleen artistieke zelftherapie.
(de lp versie is verschenen in klaphoes en geperst op wit vinyl)
Little Simz – Grey Area (lp, Age 101 Music 2019)
