Reportage

Bij de Renaissancelezing – Binnen FvD moeten conservatieven en liberalen het met elkaar eens zien te worden

07-05-2019 12:47

De oud-president Vaclav Klaus van Tsjechie tijdens de jaarlijkse lezing van het Renaissance Instituut, het wetenschappelijk bureau van Forum voor Democratie. ANP LEX VAN LIESHOUT

Het is een bijzondere avond en dat merk je aan alles. De hele rechtse pers van Nederland is uitgerukt: Telegraaf-verslaggever Wierd Duk is van de partij, maar ook Elsevier-columnist Geerten Waling, iemand van GeenStijl en TPO-scribenten Sietske Bergsma en Sid Lukkassen. Zelfs Opiniez ontbreekt niet. De avond is zo bijzonder dat zelfs de voormalige CDA-staatssecretaris Henk Bleker acte de présence geeft. Er is vanwege de immense belangstelling op het laatste moment zelfs een grotere locatie afgehuurd. De zaal van het Muziekgebouw aan het IJ zit vrijwel helemaal vol.

Het is deze avond tijd voor de tweede Renaissancelezing, een evenement van het Renaissance Instituut, het wetenschappelijk bureau van Forum voor Democratie (FvD). Het instituut probeert hier een jaarlijks terugkerend ritueel van te maken. Vandaag is de beurt aan Václav Klaus, een oud-president van Tsjechië waar een ruime meerderheid van de bevolking nog nooit van heeft gehoord, maar wiens voormalige functie hem wel een aura van belangrijkheid verschaft. Hij zal ons onderhouden over de vraag of er een Europese renaissance mogelijk is, geheel in lijn met de naam van het organiserende instituut.

Klaus vertelt waarom velen van ons hem niet kennen. Hij is heel vaak in het buitenland maar bijna nooit in Nederland. Het is alweer elf jaar geleden dat hij hier voor het laatst was. Dat komt volgens Klaus omdat hij politiek-incorrecte opvattingen heeft. Hij heeft ooit een door hem geschreven boek aan Koningin Beatrix aangeboden en het was hem meteen duidelijk dat de inhoud haar niet beviel. Klaus zegt weinig van FvD te weten maar ziet toch overeenkomsten met zijn eigen ideeën. Hij heeft Baudet al eens ontmoet. In Praag was iedereen zéér onder de indruk.

Klaus is erg blij dat deze lezing naar de renaissance is vernoemd want dat is precies waar hij op hoopt. Baudet zegt in de introductievideo niet alleen dat Klaus goede ideeën heeft, maar gaat nog een stapje verder: Klaus is ‘een echte FvD’er’. Al snel blijkt waarom: hij vertelt precies wat FvD’ers ook vinden, maar dan met de autoriteit van een oud-president. Het is makkelijk dit als een teken van hoop te zien: in Nederland heeft FvD nog nooit aan de knoppen mogen zitten, maar FvD-meningen zijn elders kennelijk al zeer invloedrijk.

Klaus verhaalt over de vreedzame scheiding van Tsjechië en Slowakije. Dit was een harmonieus proces en zo zou de scheiding van het Verenigd Koninkrijk en de EU ook moeten gaan. Maar bij Brexit gaat het juist helemaal niet coöperatief want de Europese leiders hebben besloten dat het land pijn moet lijden. Het verdrag van Maastricht heeft de EU veranderd in een unie van unificering, centralisering en de-democratisering. Elites willen nu via massa-immigratie de lidstaten verzwakken. Er is niet alleen aanbod van migranten, er is ook expliciet vraag naar ze. Applaus.

Deze avond is grotendeels een herhaling van de beginselen die we al van FvD kennen. Klaus klaagt over het multiculturalisme en de politieke correctheid, we moeten stoppen met het demoniseren van Rusland en er moet gestreden worden tegen alle vormen van marxisme. Soms horen we ook nieuwe dingen: West-Europa moet beter naar Oost-Europa luisteren omdat men daar onder de Sovjets heeft geleefd. In Oost-Europa heeft men veel beter door wat belangrijke problemen zijn. We horen ook nog dat de EU indirect verantwoordelijk is voor de annexatie van de Krim.

Dan begint Klaus over de man-vrouw verhoudingen en het gezin. Er is indoctrinatie, met name van kinderen, door de onverantwoordelijke ideologieën van genderisme en feminisme (vanaf: 16.00). Klaus noemt dit ‘cruciaal’. Applaus. Er is volgens Klaus sprake van een destructieve aanval op de menselijke natuur en het gezin. Men ontkent de evidente en al eeuwen niet bediscussieerde verschillen tussen de seksen en vertelt ons dat seksuele identiteit een keuze is.

Klaus gaat nog even door. De relaties van allerlei seksuele minderheden worden hetzelfde gewaardeerd als het gezin, zo niet hoger gewaardeerd. Dit is een fundamentele aanval op alles wat normaal is en alles wat het functioneren van de menselijke samenleving mogelijk maakt. Het concept ‘discriminatie’ wordt nu gebruikt om een fatale aanval uit te voeren op de individuele vrijheid en de vrije samenleving. De #MeToo-campagne is een voorbeeld van de sfeer van angst die de Westerse wereld begint te domineren. Klaus beschuldigt de EU dit alles aan te moedigen en zegt te denken dat hij op dit punt ‘on the same boat’ is als FvD. Er volgt wat halfslachtig applaus.

Aan het einde komt Baudet het podium opgelopen en roept dat hij het heel inspirerend vond. Hij heeft er echt van genoten. Na twee zinnen zijn zijn afsluitende woorden alweer voorbij. Toch wat mager voor een bijeenkomst met de oud-president van Tsjechië. Baudet wil nog wel even kwijt dat er boeken gekocht kunnen worden. Naar de borrel dan maar. Applaus.

Lastig hoor: Klaus is volgens Baudet ‘een echte FvD’er’. Zou dat betekenen dat men bij FvD ook vindt dat de evidente verschillen tussen de seksen worden ontkend en dat relaties van seksuele minderheden niet gelijk zijn aan het traditionele gezin? Bij de borrel blijken de meningen verdeeld. Een jongen weet niet hoe snel hij afstand moet nemen van de sekseverhoudingen uit de jaren vijftig: FvD heeft geen invloed op wat zo’n spreker zegt, dit is toch iemand uit een andere cultuur en hij is ook al op leeftijd, nietwaar? Natuurlijk is dat allemaal zo, maar waarom dan toch dat halfslachtige applaus? We komen er niet uit.

Anderen zien geen probleem: een jongen meldt me dat het vanzelfsprekend is dat hij geen homoseksuele kinderen wil. Weer anderen proberen het onderwerp te negeren en praten snel door over iets anders. Zo leren we iets over FvD: dit is een partij van conservatieven die sowieso klappen voor traditionele gezinsverhoudingen en die allerlei progressieve vrijheden afwijzen, maar ook een partij van liberalen die in de geest van Pim Fortuyn denken dat migranten een bedreiging voor diezelfde vrijheden zijn. Welke stroming overheerst is niet te zeggen, laat staan of ze langdurig in staat zijn met elkaar samen te werken.